Anonymous (18+)

Did I make you angry?

Ik reik naar de envelop, tot grote ergernis met trillende handen. Als ik de envelop vast heb, maan ik mijn trillende handen tot stilte. Ik ga op het bed zitten met een zucht. Ik draai de envelop rond om te kijken of ik iets bijzonders zie, wat niet het geval is. Dan maak ik hem open en lees ik met grote ogen wat erop staat.

Sara,

Je actie van vanavond was, om het zacht uit te drukken, niet slim. Jouw actie zal niet zonder consequenties verlopen. Mijn mannen zijn morgen om 18.00 bij jou, zorg dat je op tijd bent.

Afzender; Anoniem.

Als ik klaar ben met lezen besef ik pas dat ik mijn adem al die tijd heb ingehouden. Ik hap naar adem en mijn gedachten draaien overuren.

Ik kan aan alles merken dat hij boos is. Hij begint nooit zijn kaartjes met Sara. Normaal krijg ik ook een opdracht met wat ik aan moet en hoe hij me graag wil zien. Er gaat een siddering van mijn nek tot aan mijn onderrug, zijn mannen. Dit keer heb ik het echt verkloot. Met trillende benen ga ik op mijn bed liggen. Ik moet mezelf tot kalmte manen, anders ga ik hyperventileren. Ik leg mijn handen op mijn buik en ik let op mijn ademhaling. Adem in, adem uit. Adem in, adem uit. Ik sluit mijn ogen, waardoor ik alles buitensluit. Het gaat nu alleen om mezelf en waar ik sta. Adem in, adem uit. Ontspan je lichaam en laat alles gaan. Ik merk dat ik al wat rustiger word en ik open mijn ogen weer. Ik zet mezelf op de automatische piloot.

Ik loop naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Terwijl ik mijn tanden aan het poetsen ben, kijk ik mezelf aan. Mijn lange bruine haar valt steil naar beneden langs mijn rug. De sproeten bij mijn neus komen iets opzetten, door de zon die zich de afgelopen dagen heeft laten zien. Mijn grijze ogen staan helder en alert. Ik denk terug aan hem, hoe hij me op stond te wachten bij The Club. Het irriteert me mateloos dat ik geen idee heb hoe zijn gezicht eruit ziet, laat staan zijn ogen die ik meerdere malen heb gezien. Ik moet me daarop echt beter focussen en niet alleen maar met lust bezig zijn als ik hem zie. Ik krijg een tinteling door mijn hele lichaam door zijn mysterie. Als ik klaar ben in de badkamer kleed ik me om en ga ik in bed liggen. Ik merk dat ik klaar wakker ben en ik hoop dat ik de slaap ooit ga vatten.

Na een onrustige nacht hoor ik mijn wekker afgaan. Ik ga overeind zitten om hem uit te doen en plof gelijk weer terug in bed. Wat een nacht was dit. Mijn dromen werden geteisterd door mysterie en ik kan mijn vinger er niet op leggen. Na mijn douche en ontbijt stap ik de deur uit. Ik ben zo in gedachten dat ik niet door heb dat ik tegen een vrouw aanbots. 'Sorry,' mompel ik.

'Dat maakt helemaal niks uit.' Zegt ze tegen me.

Haar stem komt me bekend voor en ik kijk omhoog zodat ik haar kan aankijken. Als ik zie wie het is, worden mijn ogen groot. 'Ben jij niet van' mijn hersenen draaien overuren, ik ben niet helemaal zeker van mijn zaak. Straks is zij het niet, dan sta ik mooi voor lul.

'Ja, waarvan?' vraagt ze me vriendelijk.

'Ik denk je te herkennen van The Club, klopt dat?'

Even zie ik dat ze reageert op de naam, maar dan is ze weer neutraal. 'Ik denk dat je de verkeerde voor je hebt.'

Het klinkt geforceerd. Nu weet ik het zeker. 'Weet jij wie die mysterieuze man is?'

Zenuwachtig lacht ze. 'Ze zijn allemaal mysterieus nietwaar?'

Ik wist het, ik wist dat zij het was. 'Ja, maar ik bedoel die specifieke man.'

Ze kijkt me verward aan en schudt dan haar hoofd. 'Ik moet ervandoor, dag.'

Ze loopt langs me heen. Ik wil nog wat zeggen, maar ik heb geen idee wat.

Als ik op kantoor aankom is het wederom rustig. Het geeft me de kriebels dat ik weet dat ik maar tot 17.00 kan werken.