Hearts Unlocked

35 - Runaway

Chapter 35

Runaway

Ang sarap talaga nung ginataang mais ng mama ni Kate. Nakalimutan ko tuloy na P.A. lang ako, ilang ulit kong pinabalik si bes para ikuha pa ako. Tuwang-tuwa naman siya kaya na-enjoy ko ng mga twenty minutes ang pagka-prinsesa ko.

“Ay, kabayo!” Kabayo naman talaga ang bumulaga sa pintuan ng kwarto namin kaya napasigaw ako. “Kuya dan! A-ju-ju-ju! You’re here! Our pet is here, akalain mo ‘yun, bes?”

“End your drama, Cee. Change outfit na kayo. Hindi pwede ‘yang boots mo sa perya.” Halatang naiilang siya sa yakap ko, gusto niya na kumalas. Ngayon ko lang ata nayakap si kuya Dan. Madalang ako mang-yakap ng lalaki kahit close ko pa. “Dali na!”

“Yes, chief!” sumaludo ako sa kanya.

Ang tunay na chief ng outfit ko nama’y nakapaghanda na ng isusuot ko. dinala niya pala ‘yung black and white baseball tee ko, “Ilang sapatos ko ang dinala mo, bes?” Dala  niya rin kasi ‘yung white All Star sneakers ko, ternong-terno doon sa jeans na napili niya. “Ang galing mo talaga, bes! Fashion princess!”

“Sa tagal mo ba naman sa banyo kanina plus kabisado ko na mga damit mo, e mahihirapan pa ba ako?” may point nga naman siya.

Isang tingin lang namin kay kuya Dan at lumabas na siya. Nagmadali naman kami sa pagbibihis.

“Just enjoy the whole night, it’s yours.” she said and I hugged her. Medyo nakakailang lang kasi naka-undies kami pareho kaya nagkatinginan kami. She’s just so smart to turn the awkward air into a funny one. “Oy, hindi ‘yan ang hanap ko noh!”

“Abs nga pala ni Matt, szaphat na,” jejemon kong pang-aasar sa kanya. Namula naman ang pisngi ni bes, ang cute niyang tignan.

“Anong petsa na?” tahol ng aso namin sa labas ng pinto. “Double time!”

Pinapasok na muna namin siya dahil humiling ako ng tirintas kay bes. Katniss Everdeen ‘yung request ko. Inabot lang ng mga fifteen minutes ang pagbubuhol niya sa buhok ko.

Si kuya ang nagmamaneho, nasa passenger seat naman si bes para hindi magmukhang driver si doggie.

Ang gandang tignan ng kalangitan. Nakakaakit sa mga mata ‘yung mamula-mula niyang anyo. Nakatago na ‘yung araw sa likod ng bulubundukin sa may gawing kanan nitong provincial highway. Parang may highlight pen doon sa tip ng mga bundok. Ang ganda talagang tignan.

Kinakamanghaan ko pa ‘yung likha ni Lord nang bigla namang magbukas ng radyo itong si kuya, “Kanta tayo, dali!”

Nakakatawa lang at ‘Stupid Love’ pa ‘yung nag-play sa radyo. Hala’t sigawan kami sa pagkanta, “Stupid!! Looooove, soft as an easy chair – STUPID!”

Ang sarap tumawa. Naka-stapler na ‘yung magkabilang labi ko. We’re singing at the top of our lungs. May nag-overtake pa nga sa amin at sinaway kami kasi nakatodo ang volume ng radyo at bukas ang mga bintana namin. Ang saya namin.

Humawak ako sa magkabilang sandalan nilang dalawa at inikot-ikot ko pa ‘yung ulo ko, nawagayway tuloy ‘yung buntot ng tinirintas kong buhok. Nagtaas pa nga ng kamay si kuya Dan, katangahan lang at tumama sa bubong, haba kasi ng reach niya.

I just love these two. Non-stop na ang pagkapos ng hininga namin kakasabay sa rap ng kanta.

“Stupid. Love, I found in you. Saan nga ba hahantong ang tagpong ito? Minahal kita pero ako'y ginago mo...” naubusan akong ng hangin matapos hugutin ‘yun sa kung saan.