Bachelor Series #3:Hidden Desires(Completed)

Chapter 19

Zayne Carson

"Umalis ka na"

Malamig na saad nito sakin saka tinalikuran na ako.

"Altheah please let's talk----"

Naputol ang sasabihin ko nang magsalita na ito.

"No Zayne wala na tayong dapat pag usapan pa. I told you already bakit ba ang kulit mo?"

Bakas ang iritasyon sa boses niya nang sabihin iyon

"Cause I love you at hindi ako magsasawang sabihin yun hanggang sa maniwala ka. Gusto ko lang bumawi, I know I don't deserve it. Pero hindi ako matatahimik."

I said with full of emotions visible on my eyes.

My voice is almost pleading but she didn't even flinch and managed to remain calm. 

Nakatalikod parin ito saakin at mukang wala talagang balak na harapin ako.

Marahas nalamang akong napabuga ng hangin at tinitigan siya.

Hoping that she'll look at me.

"I don't care Zayne. Hindi ko alam kung saan mo nakukuha ang kapal ng muka mo, pero hindi ako natutuwa. Mula noong gabing iyon ay wala na akong pakielam pa saiyo."

Altheah paused for awhile as her hands slowly turned into fist.

"Wala na dapat...."

Mahinang saad nya na nagpatigil sakin.

"Altheah..."

I called her name pero nanatili lang itong walang imik.

"To tell you honestly Zayne pilit kitang pinapatawad. On my way here narealize kong walang may gusto ng pangyayari... I want to forgive you Zayne kahit gaano pa ako kagalit saiyo. Kasi baka kapag napatawad na kita ay matahimik na ako ,pero kahit anong gawin ko ay hindi ko magawang kalimutan nalang ang masakit na alalang minsang dumaan sa buhay ko."

Humarap ito sakin kasabay ng pagtulo ng butil ng luha sa mga mata niya. My heart clenched with so much pain as I felt a hot liquid running down my cheeks.

"Tama na Zayne,umuwi ka na kasi pagod na ako.  Stay away from me, stay out of my life. I think that is the best for us."

Huling saad niya saka tuluyang tinalikuran na ako saka umakyat na patungo sa isang kwarto.

Ako naman ay naiwan ritong nakatulala.

  No,I don't wanna give up yet. Even if I should..

Life without Altheah, I can't even imagine that.

I might be alive, but I am not living. It's an empty world that suffocates me just by the thought of it. 

I feel like I'm a mess yet I couldn't stop myself from loving her even if I don't deserve it. 

Wala akong karapatang hingin sakaniya iyon pero kahit sana mapatawad nya ako ay matatahimik narin ako. 

And I will do everything para mapatawad niya.

At kung wala na talaga akong pag-asa sa puso nya.. Siguro doon ko nalang sya palalayain, kahit sobrang sakit. Pero kung iyon ang ikasasaya niya... Pipilitin ko. 

For now I just want to ask for her forgiveness...Kahit imposible, kahit pa sarili ko mismo ay hindi ko magawang patawarin.

"So you are that bastard...."

Mariing saad ng isang boses na nagpatigil sa malalim na iniisip ko. 

It was a handsome man who seems to be in his mid 50's with a woman behind her who seems to be an exact copy of Altheah, her older version.