A gangster's love

Chapter 4

Cliff  Tyron's POV

Fvck.  Fvck. Fvck! 

Ilang beses ko minura ang sarili ko nang mapagtanto ko ang ginagawa ko.  Damn it!  Ano ba kasing pumasok sa isip ko at hinila ko paalis sa lugar na iyon ang babaeng to?! 

At mas lalong hindi nakakatulong ang tingin na ibinibigay nya sa akin ugh!  Nakakakilabot! 

"Stop staring at me!" inis na sabi ko. 

.napakurap naman sya at mabilis ding nagiwas ng tingin. 

Napahinga ako ng malalim. 

"Where do you live?" tanong ko.

Nang hindi sya sumagot ay inis akong napapreno.  Buti nalang walang sasakyang sumusunod sa amin. 

She looked at me kaya agad ko syang sinamaan ng tingin.

"bingi ka ba?!  Sabi ko saan ka nakatira?! " sigaw ko.

I'm usually a patient person at hindi ako naninigaw ng babae pero ewan ko kung bakit pag sya na ay naiinis ako lagi at nawawalan agad ng pasensya.

"S-Sa dati" mahinang sagot nya buti nalang ay narinig ko. 

I tsked. 

Sa dati... Sa dating bahay nila huh?

Hindi na ako nagsalita at nagdrive nalang hanggang sa makarating kami sa bahay nila.

Simple lang ang bahay nila at may karinderya sa gilid nito.  It was named after her kaya naman ang nakalagay ay Ren's Karenderya.  Naalala kong inis na inis sya noon dahil dyan at ako  ay lagi syang pinagtatawanan. 

I shook the toughts away. 

I stopped the car at lumabas na din kasabay nya. 

Now what? 

I cleared my throat at saka ibinalik sa kanya ang susi nya. 

"Next time don't make a scene kung saan malapit lang ang school.  Nakakaabala kayo sa mga nagkaklase" sabi ko habang hindi nakatingin sa kanya. 

Nang makuha nya yon ay mabilis na akong naglakad paalis at pumara ng taxi. 

I sighed nang makasakay ako at hindi na nya ako nakikita dahil tinted ang sasakyan. 

"Sir,  humahabol po yung girlfriend nyo ititigil ko po ba?" sabi ni manong. 

Lumingon ako at tama nga sya. 

"Wag na manong.  Mapapagod din sya" sabi ko nalang. 

But who am I kidding?  She won't get tired kahit na ilang beses ko pa syang ipagtabuyan.  It's been 3 years.

"Tama nga kayo sir" biglang sabi ni manong kaya agad akong lumingon. 

It's true. 

Hindi pa naman kami ganun nakakalayo at hindi din masyadong mabilis ang patakbo ni manong but she stood there at hindi na nagtangka pang humabol. 

And that look in her eyes while gazing the car made me nervous and confused. 

Why? 

Why did she stop? 

----

Serena Hope's POV

Malungkot kong pinagmasdan ang papaalis na taxi.  Kung tutuusin ay kaya ko iyong habulin pero hindi ko alam kung bakit ako tumigil. 

Nang mawala ang sasakyan sa paningin ko ay saka ko lang namalayan na napaiyak na pala ako.

It's my birthday today. Nakalimutan nya ata.

I sighed.

Nagsimula na akong bumalik sa bahay kung saan naroon ang isa ko pang bangungot.

I opened the door at hindi na ako nagulat nang may makitang bote ng beer na papalapit sa akin. 

Kaya ko itong iwasan sa totoo lang pero hindi ko ginawa.

Para san pa?  He will still do everything he can just to see me in pain.  Nakakapagod nang umiwas at tumakbo. 

Tumama sa kaliwang bahagi ng ulo ko ang bote at agad itong nabasag.

Naramdaman ko agad ang dugo na dumadaloy mula sa mga sugat.

I looked at my dad. 

8 years ago, my dad was the sweetest and perfect father a child can dream of.  He never failed to show his love for me.

Not until that day.

Napa-ungol ako sa sakit nang biglang may malakas na bagay na tumama sa tagiliran ko.

Tumilapon ako sa gilid at saka ko nakita ang ama kong may hawak na dos por dos habang papalapit muli sa akin. 

A monster. 

That is what he is now.  He hates me but I don't hate him.  After all these years I'm still wishing for the day that he will finally realize that none of those things that happened are my fault.  That he will regret what he's doing to me and will promise to love me just like the old times.

A tear slipped from my eyes while looking at him advancing towards me. 

Nanlalabo na ang paningin ko dahil sa hilo at palala ng palala ang sakit na nararamdaman ko sa tagiliran. 

Funny how everyone thinks that I'm invincible. Na wala pang nakakasapak man lang sakin maski isang beses lang. But here I am being beaten by my dad. 

The mighty uno is being beaten by her dad. 

Kung malalaman siguro ito ng buong gangster community ay magiging isa akong malaking kalokohan sa kanila.

When he reached me,  he positioned the wood above my head and I knew from then that he won't hestitate to bring it down and kill me. 

I closed my eyes as tears streamed down on my face. 

Despite that I managed to smile and silently utter the words I wanted to hear from him and Cliff even just once.

"Happy 18th birthday Hope"

Then everything went blank. 

To be continued.