( Bölüm Özge'ye geliyor. Biliyorum canım, tam istediğin gibi olmadı ama bununla idare et şimdilik:)))) )
Ona doğru eğilir, elini yanağına dayayıp başını kendine çeker. Bu kez diğerinden çok farklıdır her şey. Onu öptüğünde söyleyemediği her şey dudaklarından Zeynep’e geçiyor gibidir. Zeynep, kalkanlarını indirmiş, kendini tamamen bırakmıştır. Gözyaşları Kerem’inkilere karışmaktadır. Kerem ondan uzaklaşıp başını iki eliyle tutarak gözlerinin içine bakar. “Zeynep, beni geceye teslim etme!” der yalvarırcasına.
Kerem’in söylediği son cümle bütün direncini kırar Zeynep’in. Elini uzatıp Kerem’in yanaklarına süzülmüş gözyaşlarını siler ve bir cümle dökülür dudaklarından. “Beni incitme!” Kerem, dudaklarını onun alnına yapıştırırken “Seni asla incitemem! Sana söz veriyorum!”
Zeynep, biraz geri çekilip Kerem’in gözlerinin içine bakar. Dilinin ucuna gelen ama söylendiğinde anlamı kayboluverecekmiş gibi olan sözcükler yerine, söylemek istediği her şeyi gözleriyle anlatır. Zeynep’in bakışlarının etkisiyle Kerem’in gözlerinin yeşili giderek koyulaşmaya başlar. Az önceki kırılganlığın yerini, tutku almaya başlamıştır. Bir eli hâlâ onun saçlarını okşarken günlerdir ayrı kalmanın özlemine daha fazla dayanamayıp başını ona doğru yaklaştırarak Zeynep’i kanepenin üstüne doğru iter. Üzerine doğru eğilip dudaklarını Zeynep’in yanaklarına sürter. Sanki lezzetine bayıldığı bir yiyeceğin tadını çıkarır gibidir teması. Zeynep, hafif bir inlemeyle başının açısını değiştirince Kerem’in dudakları yanaklarından boynuna iner. Zeynep, derisinin altında milyonlarca hassas noktanın uyarıldığını hisseder. Kerem’in dudakları yanaklarından başladığı gezintiye devam edip Zeynep’in boynunda duraklar. Dilini boynundaki çukurda gezdirirken boğuk bir sesle “Buraya bayılıyorum.” der.
Elleri çoktan tişörtün altına kaymış, parmak uçlarını Zeynep’in kıvrımlarında gezdirmeye başlamıştır. Az sonra üzerindeki tişörtün tek bir hamleyle çıkarılıp atıldığını hisseder, genç kadın. Ellerinin altında Zeynep’in titrediğini hissettikçe dokunduğu yerlerde daha uzun süre oyalanmaya başlar. Kerem, başını kaldırıp onun kızaran yüzünü zevkle seyreder. Öpücüklerin niye durduğunu anlamak için gözlerini açan Zeynep, ona alev alev yanan gözlerle bakan Kerem’i görünce daha fazla uzak kalmaya dayanamaz gibi onu kendine çeker. “Seni çok özledim.” diyen ses Zeynep’in dudaklarıyla buluşurken boğulup gider. Eli, Zeynep’in göğsünü kavramıştır. Başparmağı göğüs ucunu okşadığında Zeynep’in soluğunu tuttuğunu hisseder.
Zeynep, Kerem’in sırtındaki kasları okşamakta ve dudaklarını onun boynunda gezdirmektedir. Sırtındaki elleri, kendisine engel olan tişörtü sıyırıp atar. Kerem, doğrulup pantolonunu ve boxerını aceleyle çıkardıktan sonra Zeynep’in şortunu ve çamaşırını da çekip alır bacaklarından.
Yeniden üzerine eğildiğinde dudakları boynunda bıraktığı yolculuğa devam etmek üzere göğüslerinin arasına doğru kayınca Zeynep’in hafif bir çığlık attığını işitir. Elleri, dudaklarına eşlik ederek aşağı doğru kayar. Bacak arasına geldiğinde onun ıslak sıcaklığını hissederek öpüşlerini derinleştirir.
Zeynep’in vücudunun zevkle kasılması ve kendini ona doğru itişi dayanma gücünün sınırına geldiğini göstermektedir. Kerem kendini onun üstüne kaydırırken “Bırak kendini!” diye fısıldar kulağına. Karşılığı Zeynep’ten gelen arzulu bir inleme olur. Kendini Kerem’e doğru yükseltip onu içine alırken bir yandan da ona dokunmaya, onu tatmaya devam etmektedir.
Ağır ağır birlikte hareket etmeye başlarlar. Zeynep’in elleri Kerem’in yüzünü okşamaktadır. Kerem’in titremeye başladığını fark edince kendini yay gibi geriye doğru kıvırıp yükselterek Kerem’in daha da derinlerine ulaşmasını sağlar ve tempoları giderek hızlanır. Kerem bir kez daha dudaklarını onunkilere tutkuyla bastırır. Gidiş gelişleri şiddetini artırırken Zeynep, vücudundaki her sinir ucunun alevlendiğini hisseder. Son noktaya varmak üzere olduğunu hissettiğinde bedenini bir kez daha geriye büker ve adeta bir çığlık gibi Kerem’in adını haykırır.
