Kahve makinesinden gelen sesle düşüncelerinden ayrılır. Kendine bir fincan kahve alırken arkasından gelen “Günaydın!” sesini duyar.
- Günaydın! Uyuyabildin mi biraz?
- Mmmm, uyumuşum. Hem de ölü gibi…
- Kahve taze, içer misin?
- Alırım. Kahvaltı ettin mi sen?
- Yok. Şey ben aslında…
- Haaa, sen şu kahvaltı etmeyen tiplerdensin galiba?
- Haklısın, pek kahvaltı adamı değilim ben. Hazırsa yerim de kendi başımayken pek gelmez aklıma.
- Dolapta yiyecek bir şeyler var mı, peki?
- Vardır.
Kerem, dikkatle inceler Zeynep’in yüzünü. Dün geceye dair bir iz arar. “Ya bu kız birinci sınıf bir oyuncu ya da hiçbir şey hatırlamıyor.” diye düşünür ona baktıkça. Zeynep’in ne bakışlarında ne tavrında dün geceyi hatırladığını gösteren tek bir iz yoktur. Kerem buna rahatlaması mı gerektiğini, üzülmesi mi gerektiğini bilemez ama oyunsa da o oyuna ayak uydurmaya karar verir.
Dolabı açarlar. Gerçekten de Kerem geleceğini söyleyince temizlikçi kadın evi temizlemekle kalmamış, dolabı da doldurmuştur. Zeynep yumurtaları çıkarıp dolaplarda tava aramaya başlar. Kerem, onun ciddi ciddi kahvaltı hazırlığına giriştiğini görünce mutfaktaki küçük masaya tabak, çatal koymaya başlar.
Sessizce ama sanki kırk yıldır aynı mutfakta beraber çalışıyormuşçasına bir uyumla kahvaltıyı hazırlarlar. Kerem, Zeynep’in yaptığı yumurtadan bir çatal alır. Zeynep, merakla onun tepkisini izlemektedir. “Nasıl olmuş?” diye sorunca Kerem, yumurta boğazında kalmış gibi öksürmeye başlar. Zeynep, telaşla bir bardak su uzatır ona.
- Ne oldu? Çok mu kötü ya? Söylesene!
Lokmasını ağır ağır çiğneyerek yuttuktan sonra, Zeynep’in yüzüne bakar gülerek.
- Hımmmm, yediğim en nefis yumurtalardan biri bu!
- Hayvan, ödümü kopardın!
Kerem, kahkahalarla gülmeye başlar.
- Çabuk kızıyorsun ha! Güzelllll.
- Onu bilmem de çabuk adam öldürürüm haberin olsun!
- Vay, vay, vay… Bu kadar becerikliydin de dün akşam bu yeteneğin yıllık izne mi çıkmıştı? Sevgili kapkaççını öldürseydin ya!
- Gıcık! Ya sen ne öküzsün öyle!
- Haaa, gece vakti, yollardan toplayıp evimize aldık bi de üstüne öküz olduk. Sen de pek bir nankörsün canım!
- Almasaydın.
- Öyle ya. Girer yatardın çöp kutusunda oh, oh…
- Sen gördüğüm en sinir bozucu adamsın!
- Hımmmm, şimdilik diyelim…
- Anlamadım?
- Bende şimdilik gördüğün tek şey bu da öyle sanıyorsun.
- Aman fazlası kalsın…
- Göreceğiz!
- Göreceğiz!..
