Until He Came (Room 143's Spin-Off)

Chapter 15

Chapter 15

Sana

And that line ended up our conversation,kasi umalis ako.
Thankfully,hindi na ako sinundan ni Hendrick o hindi na siya nagmakulit na tanungin pa ako kung bakit ako nagwalk-out.

I don't understand myself. Kanina lang naiinis ako sa talanding lalaking 'yun pero bakit bigla atang napawi lahat ng mga hinagpis ko sa kanya sa isa lang na linyang binitawan niya! I hate it! I hate how his words affect the hell out of me! I hate his sweetness! I hate how he flirt me! I hate every bit of the new him! Mas gusto ko 'yung Hendrick na kilala kong masungit. 'Yung cold at masungit na Hendrick na kilala ko! Kasi baka sakaling... mababago pa ang nararamdaman ko ngayon...dahil baka sakaling hindi ko pa ako magkakaroon ng interes sa kanya...dahil baka sakaling hindi ko pa siya magugustuhan.

Alright. I admit. I like him. I like him already.

Hindi na ako pa-tweetums na teenager para hindi malaman kung anong dahilan nang mabilis na kalabog ng dibdib ko sa t'wing nakikita ko siya. Ang epekto niya sa'kin kahit sa simple lang niyang galaw. Ang dahilan ng konti kong pagseselos kung may ibang babaeng umaaligid sa kanya. I'm not that dumb enough to deny what I truly feel. I'm not that fool to determine this feeling. I hate to say it na para akong typical hopeless romantic highschooler!

I can't even believe I'd like him this instant! Unbelievable. And of all people,siya pa? Siya pa na naghingi ng proposal na maging rebound para maka-move on ako? Eh pa'no ako makakamove-on sa lagay na 'yan? How could I squarely move on to my first love when it means falling for him? When I think of it...mas bibigat pa 'yung problema!

Gosh,Shenna ...you fool! Why are you so unfortunate when it comes to love?

How could I even concentrate now? How could I even fight for my childish emotion? I know this is just shortlived and I'll hold on to that. Oh yes. Yes,Shenna. May crush ka lang sa kanya. Period. Kasi ang pogi niya. Marunong magluto. Ang sweet magsalita. Ang sexy. May abs. At super hot!

Oh my gosh.

Damn it!

"Are you okay?"

"AY PALAKA!" Napatalon ako sa gulat ng may biglang nagsalita sa likod ng matindi kong pagbibrain storming. And guess who is it? Edi,sino pa ba?!

I shook my head to cover up my uneasiness whenever he's around. And immediately lowered down my head because of the embarassment.

And there it goes...the loud beating once again.

"Oh? Ah. Oo naman! I-I gotta go. If you'll excuse me!" Mabilisan kong sabi at nagmadali na ngang bumalik sa opisina ko.

Napakunot-noo naman si Hendrick pero hinayaan nalang akong mapag-isa.

Hours passed. I get myself busy sa pagcheck sa PC ko sa mga improvements and I searched and read some articles about how to run a business wisely. But I hate to say that even a single word--hindi rumirehistro sa utak ko. It's all about that asshole!

Napatuwid ako ng upo nang biglang bumukas 'yung pintuan ko.

"Hindi ka pa ba uuwi?"ani Hendrick na papasok palang.

"Mauna ka na." Ako. Nang hindi nakatutok sa kanya.

But I guess,mali pala 'yung hindi ako tumingin. Dahil siya na mismo ang lumapit sa'kin. Making my office too small because of his masiveness.

I gave up.

"Overtime ka na ah?" He sighed and insisted, "Let's go home. I know your tired."

Stop it again with your sweetness,Mister!