Leora The Stripper [COMPLETED]

chapter 38

Parang akong nabilaukan sa sinabi niya. Stupid Yura, bakit mo pa kasi tinamong? Ano na kaya yung iniisip niya lalo na ng may makita akong mapaglarong ngiti sa kanyang labi, napakagat labi tuloy ako.

"Who told you na may girlfriend ako?"
Sabi nito na may tinatagong ngiti.

"Hah? Ah wala, I just thought! it's been years, probably you have one." I reason out.  Pero ang totoo ay kinakabahan ako.

"No! I don't have one. The years I spent without you is picking up myself." Sabi nito.

Wala akong alam sa nangyari sa kanya pero Isa lang ang nag iwan sa isip kong sinabi niya.

"I don't know... When you left me, I lost myself. Kinailangan ko pa ng psychiatrist upang mabalik ako sa katinuan. You took parts of me, I regain my mind but not my heart... You took it for the second time." He heartily said. His eyes were all me.

Nawala siya sa katinuan? Parang imposible yata.

May tumawag sa kanya kaya nag excuse ito. I look at him, may nagbago sa itsura niya. His broad shoulders sunk, pumayat siya ng konti. His hair is messy, he has dark circles in his eyes. May balbas narin siya na noon ay wala, naging mas mature ito na bumagay naman sa kanya. Sumulyap siya sa akin kaya napatingin ako sa ibang banda, nahigit ko yung hininga ko doon sa tingin palang niya.

Shit Yura, compose yourself! Your stronger than before, the walls your rebuilding is quite harder than before kaya wag kang papatibag lang gamit ng mga tingin niya.

Tuluyan ng dumilim ang paligid at nagliwanag ang mga ilaw doon. Lamamig na rin ang simoy ng hangin kaya nahimas ko yung mga braso ko na naexpose. I wear a sleeveless white blouse and a jeans na pinarisan ng sandals.

Nagulat ako ng may ibinalot sa akin at naibsan agad yung lamig. Nang tumingala ako nakita ko si Jallin. It's his jacket.

"Thank you..."

Napakamot ito sa kanyang batok.

Gosh, why I see it cute?

"May... gusto makita ka?" Pag aalinlangan niyang saad. Napatagpo ang mga kilay ko at nagtaka.

He motion me to the elevator kaya tumayo ako at nagpatiuna sa kanya. Sino naman ang taong yun? At bakit?

Wala kaming imik sa elevator kasama ang tatlo pang tao, he is just inches beside me pero para parin akong nakukuryente. I glanced at him but his eyes were serious at the door. Hanggang sa makarating kami sa palapag ng silid ni Gelo ay hindi umalis ang mga mata niya sa pintuan ng elevator.

Nagpatiuna ako sa kanya sa paglabas dahil naiisnis ako sa sarili ko, why I always noticing him anyway?

I heard a laughter inside Gelo's room, I guess Angel and Jallin's parents are already here. Excited akong pinihit ang siradura ng silid at nakangiting binuksan.

Gelo is awake already and on his hand is the minions stuff toy na paborito niya. Masaya din siyang nanood ng naturang cartoons sa laptop ni Angel. Nagtatawanan pala sila dahil sa kakingkuyan ng mga minions. There were his parents, Monique and Angel, Ewan ko kung nasaan si Santi.

But who shocked me were the two oldies sits  smiling on the sofa while looking at my Gelo.

"Yura!" Mangiyak ngiyak na saad ng babaeng matanda sa akin.

Nalungkot ako bigla at nangungulila. These two oldies been like my parents.

Tumayo agad siya at sinundan naman noong lalaki.

"Nay Susing, Tay Bobong!"
Para akong batang matagal na nawalay sa kanyang mga magulang. Nang mayakap ko si nay Susing ay parang napuno Yung hungkag sa puso ko. I feel like home.

Ang lambot ng puso ko para sa dalawang matandang ito, may lugar talaga sila dito.

May mga buntong hininga ako nariring sa paligid at tanging hagikhik lang ni Gelo ang maririg sa boung silid. His room is huge, very spacious Kaya pwede kami kahit marami, isa it sa mga malalaking kwarto sa ospital na ito.may sariling higaan ang watcher good for two person at dalawang sofa.

Pinunasan niya ang mga luhang namalisbis sa aking pisngi. I really miss them.

"Anak!" Halos sabay nilang sabi.

Mas lalo akong naiyak sa 'anak'

"Nay! Tay!"

It took us minutes para lang makalma at manuyo ang aking mga luha. Doon kami sa sofa na may namagitang kurtina upang mahati ang silid. Nagtataka na kasi si Gelo kung bakit ako umiyak at hindi na ito natutuwa sa kanyang pinanood kaya. Malungkot namang ngumiti si Angel sa akin.

"Ang ganda ng mga anak mo Yura..." Si nay Susing iyun. "Nasundan pala si Angel, buti at hindi ka nakunan noong naka komosyon sa bahay." Malungkot nitong sabi.

Naisip ko din iyun kung hindi nila nabuksan ang pintuan noon ay hindi ko alam kung ano ang kinahihinatnan ko noon. Napatay Kaya niya ako? Nanayo yung balahibo ko sa iniisip.

"Hindi niya sinadya iyun iha...nilamon lang siya ng selos." Si Tay Bobong iyun.

"Noong malaman niya ang tungkol kay Angel at nang hindi kana talaga niya mahanap ay kamuntikan na yang namatay...pinarusahan niya ang kanyang sarili, kung hindi pa naabutan ng ama niya siguro wala na yan ngayon.

Nanlamig ako sa sinabi ni Tay Bobong.Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan. Bakit niya iyun ginawa? Dahil lang sa guilty siya? Ngayon ko napatunayan ang sinabi niya. He lost hiself, at hindi iyun biro.

Nakakagawa ako ng mga bagay na hindi dapat dahil nasaktan ako e siya? Guilty lang kaya siya? Pero pambihira yun.

Sumilip ako Kay Jallin na ngayon ay nakisali narin sa panunuod at hinalikan nito ang buhok ni Gelo. Naalala ko tuloy ang sabi ni Tay Bobong sa akin noon.

"Payong ama lang ito iha... Lahat ng magulang hindi kayang talikuran ang kanyang anak, wag mong pangunahan ang mga tao,iha. Paano pala kung may mas magagawa ang tatay niya sa kalagayan niya ngayon? At hinadlangan mo iyun, para iyun sa anak mo."

Naisip ko nga, looking at him now, he's a father figure. Pero tumatak din sa akin ang sinabi niyang hindi ako ang magiging nanay ng mga anak niya, so ano hahayaan ko siyang ilayo sa akin ang anak ko? No! Hindi ako makakapayag. Ganoon siya ka galit sa akin noon.

Bukod sa akala niyang kabit ako ng tatay niya? Saan pa niya hinuhugot ang galit niya?

❤8.16.17