Chapter 41

672 30 4
                                    

Maud POV

Ik gooide mezelf terug op het bed. Ik voelde mijn echtgenoot in de lucht springn van het schrikken. 

'Baby, rustig...' Hij kreunde terwijl hij zich recht zette. 

'Wat is er?' Vroeg ik bezorgd.

'Niets hoor, wat spierpijn, dat is alles.' Zei hij met een krakende stem. Ik kroop voorzichtjes op zijn schoot en wikkelde mijn benen rond hem. Mijn armen liet ik rusten op mijn benen.

We staarden elkaar een tijdje aan. We hadden het de laatste tijd erg druk gehad. Ik moest telkens over en heen vliegen voor opdrachten van het modebureau en Lou moest telkens repeteren voor de grote tour die aankwam. Ik vroeg me af of Niall en Bell ook zo weinig tijd hadden voor elkaar.

'Maud?' Hij schudde zijn hand voor mijn gezicht. Ik knipperde verbaasd.

'Sorry, ik dacht aan iets.' Zachtjes gaf hij een peck op mijn lippen.

'Ik hou van je.' Zei ik stil.

 'Ik moet gaan over 10 minuten.' Zei hij verdrietig. Ik knikte begrijpend. 

'Dan zie ik je vanavond.' Merkte ik triestig op. Hij streelde met zijn duim over mijn wang. 

'Ik zal je missen.' Fluisterde hij zacht. Ik kroop tegen hem aan. Ik snoof zijn parfum op, hij had er veel, maar deze vond ik het best. Hij deed deze alleen aan wanneer hij bij mij was. Ik had wel geen idee welke het was, maar dat boeide me eigelijk ook niet.

Ik draaide zodat hij van het bed kon springen. Hij deed een shirt over zijn hoofd en nam zijn mobiel van op het nachtkastje. Voordat hij de deur uit liep, gooide hij nog een handkusje. Ik ving hem denkbeeldig en plakte hem op mijn wang. Hij grinnikte nog net.

~

'God, dat was lastig.' Ik stapte zwakjes naar mijn voordeur. Ik merkte plots de zwarte Jeep die voor onze deur stond op. Ik glimlachte en duwde de deur open.

'Ik ben thuis!' Riep ik luid. Ik wist dat Lou er was door de auto.

'Eindelijk!' Riep een stem vanuit de keuken. Ik volgde de stem en de lekkere geur van wortelaardappelen. 

'Lou, maak je weer wortelaardappelen?' Ik gaapte terwijl ik de keukendeur openduwde.

'Ja toevallig wel, Milady.' Hij grinnikte met de schaal in zijn handen. Ik nam de schaal over en zette hem op tafel. We hadden twee tafels, één in de dinerkamer en één in de keuken. Als we alleen thuis waren, zaten we gewoon in de keuken. We waren toch lui. 

We aten in stilte alles op. Ik had reuze honger gekregen na de hele dag te lopen over het strand voor een reclamespot. Ik wist zelf niet eens meer voor wat de reclamespots waren, ik was te moe om het te vragen. 

'Dat was heerlijk.' Zei ik fluisterend.

 Niall POV

Ik duwde de voordeur open en direct werd ik overspoelt met de vertrouwde geur van ons huis. Autumn rende vanuit de keuken naar mij. Ze was de schattigste hond die je je maar kon inbeelden.

'Bell?' Ik riep, maar kreeg geen antwoord. 'Hmm...' Ik streelde Autumn die nu in mijn armen lag en stapte de trap op. Misschien was ze moe en was ze gaan slapen?

Toen ik de slaapkamerdeur open duwde met mijn voet, vond ik alleen een leeg bed. Ik zuchte teleurgesteld... Net toen ik de trap afliep, hoorde ik een auto. Ik rende naar de deur om te zien dat het de postbode was... Hij gaf de brieven en liep ongeïntresseerd verder naar zijn auto.

Ik liep sloffend naar de bank en plofte neer. Nog voor dat mijn ass de bank raakte, ging mijn ringtone af. Ik haalde mijn mobiel uit mijn broekzak en keek naar het nummer... Onbekend. Ik nam op.

My Direction |Ft. One Direction|Where stories live. Discover now