My Direction |Ft. One Direction|

Chapter 36

Maud's POV

Ik sprong in Lou's armen. 

'Ik hou van je schat.'

Fluisterde hij zacht.

Hij tekende cirkeltjes op mijn rug terwijl ik hem kusjes op zijn neus gaf.

'Ik wil je nooit meer kwijt.'

Ik schudde mijn hoofd.

'Je gaat me nooit kwijtgeraken.'

Hij glimlachte, zijn ogen straalden weer. De lichtjes dansten zachtjes op en neer.

Ik ging met mijn vinger langs zijn wang. Hij had stoppeltjes, dat vond ik sexy..

'Lou?'

Ik viel uit zijn armen... Zijn armen? Er stond niemand meer.

'Lou?!'

Ik probeerde te roepen, maar het lukte niet. Mijn adem bleef steken in mijn keel. Ik kon niet meer ademen. Ik greep naar mijn keel, maar niets leek te werken.

'Help!'

Eindelijk kwam er geluid uit. 

'Heelp!'

Ik schreeuwde luid.

Plots werd alles zwart.

 Ik schrok wakker. 

Lou keek naar me met een bezorgde blik.

'Gaat het?'

Ik knikte.

'Gewoon een nachtmerrie.'

Hij nam met zachtjes in zijn armen. Een verloren traan daalde over mijn wang naar beneden.

'Heb je die nachtmerries veel?'

Ik schudde mijn hoofd.

'Het was de eerste keer.'

Hij nam me steviger vast.

'Probeer het te vergeten. Slaap nog wat.'

Ik knikte, maar diep vanbinnen wist ik dat het niet ging lukken.

 Bell POV

I've got problems, I've got issues, sometimes it's just all to much for me.

 Ik opende mijn deur. Hij was niet op slot... 

Oh, juist, Niall... Ik ademde rustig uit. Ik panikeer altijd veel te snel. 

Een glimlach verscheen op mijn lippen toen ik me herinnerde dat Niall nog in mijn bed lag. Zal ik hem verrassen? Nee, misschien slaapt hij...

Ik liep traag de woonkamer in. Hmm, Liam is al weg. 

Ik had Liam gebeld vanmorgen. Ik wist dat ik op hem kon rekenen.

'Hi Li.' Riep ik direct toen hij de telefoon opnam.

'Hello Bellie!' Ik grinnikte.

'Kan ik je iets vragen?' 

'Sure Babe.'

'Niall is ziek, maar ik moet vanmiddag werken. Wil je bij hem blijven vanmiddag?'

'Als een soort babysitter?'

Ik knikte, maar herinnerde me dat hij dat niet kon zien.

'Ja, zoiets.'

'Tuurlijk, altijd voor jou!'

Ik glmilachte.

'Ik wist dat ik op je kon rekenen!'

Ik legde de telefoon dicht en glimlachte.

Ik wreef in mijn ogen. Het was een lange dag geweest. Ik kon nu wel een dikke knuffel van mijn Lover gebruiken.

Ik liep verder naar de keuken, maar zag niemand.

'Hmm misschien ligt hij toch nog in bed.'

Al gapend liep ik naar boven.  Net toen ik boven was, kreeg ik een sms'je.

Van: Zusje :)

Omgggg! Bel me zo snel mogelijk!

'Hmm, ik kan het ook gewoon nu doen?'

Ik tikte haar nummer in. 

'OHMAGOD BELL!'

Ik schrok en hield de telefoon wat verder van mijn oor.

'Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa?'

Ze kon haar excitement niet verstoppen.

'LOU ASKED ME!'

Ik keek verward naar mijn telefoon.

'Vroeg wat?'

Toen sloeg het me. 

'OHMAGOD! ECHT?' Ik gilde hard. 

'Jaaaaaaaaaaaaaaaa!'

'Proficitiat zusje!' Vrolijk sprong ik in het rond.

'Maar ik ga nu weg! Lou neemt me mee naar een kermis!'

Ik giechelde.

'Doei!'

Ze legde dicht.

'Nu nog Niall zoeken.' Ik stapte verder naar mijn slaapkamer. Het was onaangenaam stil in het huis. Plots hoorde ik een zucht, het kwam vanuit mijn kamer.

Ik glimlachte. Zachtjes duwde ik de deur open.

'Hei Niall! Ik ben...' 

Mijn ogen schoten open van schok.

'NIALL WAT DOE JE?'

Ik rende naar mijn balkon, daar stond hij. Op de richel.

'NIALL DON'T!'

BOEM CLIFHANGER!