My Direction |Ft. One Direction|

Chapter 4

Ik kwam in een kamer met een paar zetels en een balie. Achter de balie zat een vrouw, ze zag er ietsje ouder uit dan ik en had mooie blonde krullen.

Ik stapte naar de vrouw en vroeg waar ik moest zijn. Ze rammelde in wat papieren en ten slotte zei ze dat ik de trap op moest. Ik keek naar de trap die helemaal vanachter in de kamer stond. Ik glimlachte naar de vrouw en liep naar boven.

Er was nog niemand dus ik plofte neer in de zetel het dichtst bij me. Ik had nu even de tijd om rond te kijken. Het was een grote ruimte die bestond uit twee delen, de ruimte waar ik nu in zat met zetels, een koelkast en apparatuur die gebruikt werd voor het liedje. Er was een grote glazen raam die de ruimte in 2 verdeelde. Aan de andere kant stonden microfonen en een paar instrumenten.

Mijn gedachten werden verstoord want er kwam iemand binnen. Dat moet mijn baas zijn...

Simon Cowell.

Hij glimlachte naar me en zette zijn tas op de grond.

'Jij bent vroeg vandaag.'

Zei hij.

Ik wist niet wat ik moest zeggen dus ik knikte maar. Hij zag dat ik nerveus.

'Je hoeft niet nerveus te zijn, ik bijt alleen mensen die het verdienen.'

Zei hij.

Ik glimlachtte, maar die lach werd al snel een frons toen ik heel veel lawaai beneden hoorde. Ik keek verbaasd naar Simon. Hij knikte alleen maar.

Ik hoorde gestommel op de trap en ik begreep dat het de jongens waren. Ik ging wat rechter zitten en keek naar de deur.

De deur vloog met een zwaai open en een vrolijk gezicht keek in de kamer. Het was niet 1 van de band, maar het gezicht van de vrouw achter de balie.

'Ik heb ze even naar buiten gestuurd zodat ze kunnen rennen.'

Zei ze.

Huh? Het zijn toch geen  honden?

Al snel begreep ik dat ze een grapje maakte want een 2de hoofd kwam van achter de deur.

'Haha, je zou je gezicht moeten zien Maud.'

Zei Louis.

Jaaaa ik heb hun namen geleerd gisterenavond! Ik keek in zijn ogen en bloosde een beetje.

Ik zag hoe hij de heupen van de blond vrouw vastnam en haar een beetje aan de zijkant duwde zodat hij kon passeren. Ik fronste en keek naar de grond. De grond was proper gepoetst, het had witte tegels..

Plots stonden er 2 voeten recht voor me. Ik keek op, maar niet snel genoeg en ik werd uit de zetel getild. 5 paar gespierde armen knuffelden me van alle kanten. Ik lachtte en probeerde me los te wringen, tevergeefs.

Na een tijdje geplet tussen hen te plakken, lieten ze me eindelijk los. Louis knipoogde naar me alsof het helemaal zijn plan was. Ik schudde mijn hoofd en glimlachte.

Pff zijn ogen zijn zo mooi. En nu ik er op let... Wow! Zijn haar ligt goed. Ik keek naar de andere jongens en zag dat ze allemaal een trainingsbroek en een gewoon shirt aanhadden. Heb ik hiervoor vanmorgen al die kleren uit mijn kast gegooid?

Louis pakte mijn hand en sleepte me terug naar de zetel. Hij plofte neer en sloeg op het plekje naast hem. Ik zette me ook neer en hij keek glimlachtend naar mij.

Simon schraapte zijn keel en iedereen ging zitten. Hij begon met het schema voor vandaag uit te leggen.

Na zijn uitleg bleef iedereen nog even zitten. Liam stond het eerst op.

'Laten we eraan beginnen jongens.'

Louis legde nog even zijn hand op mijn knie en stond toen ook recht. Ik voelde mijn wangen rood worden en stond snel op.

Ik keek snel even naar Niall en ja hoor, hij had het weer gezien. Ik keek hem boos aan, hij glimlachte en legde zijn vinger op zijn mond. Huh? Wat betekende dat nu weer.. the lads zijn zo verwarrend.