My Direction |Ft. One Direction|

Chapter 13

Louis POV

Zayn legde zijn voorhoofd tegen Maud's voorhoofd. Shitt...

De vlinders in mijn buik vlogen hevig tegen de kanten, alsof ze een claustrofobie-aanval kregen. Ik greep mijn buik vast. Gelukkig zag niemand het. Nee, Niall zat naast Bells bed, haar handvasthoudend. Hij staarde naar haar gesloten ogen...

Eigelijk, Bell heeft wel speciale ogen, ik probeerde soms te bepalen welk kleur ze hadden, maar als ze bewoog, veranderde de kleur steeds, misschien door het licht ofzo... Maar Maud, haar ogen waren prachtig blauw... Zoals... Zoals... Gewoon Maud haar ogen. Er is niets zo mooi als Maud haar ogen. Als ze haar puppyogen opzet kan ik me niet beheersen, ze is zo onschuldig.

En als ze iemand anders aanraakt, knuffelt... dan ben ik stikjaloers. Alsof ze alleen van mij mag zijn.

Maar... Maud... Ik wil dat je van mij bent.

Zayn POV

Ik zag Louis kijken toen Maud me een knuffel gaf. Hij keek een beetje jaloers, maar ook hulploos. Ik denk dat hij verliefd is op Maud. Verliefd? Hij is al niet meer verliefd geweest sinds zijn ex... Ik weet niet meer hoe ze noemt.

Ik hoop dat Louis niet boos is op me, ik bedoel er echt niets mee. Nee, de volgende keer als ik Perrie zie vraag ik haar uit, al moet ik al mijn moed samenschrapen...

Perrie is van mij.

Wuuuut?! Een Zayn POV? Die zag je niet aankomen hé ;) Lees maar snel verder... Tword nog spannend :P

Niall POV

Ik nam Bells hand. Ik vroeg me af of ze haar ogen nog ging openen, of ik ze nog eens mag zien, of ik met haar hand in hand mocht schaatsen, of dat ik haar... misschien... kon vragen of ze mijn vriendin wou zijn?

Ik zou er altijd zijn voor haar.

Ze had me al verteld over haar laatste relaties, de eerste dumpte haar na 1 week, de tweede gebruikte haar voor een ander meisje jaloers te maken, de laatste brak haar hart en misschien waren er zelfs nog anderen...

Ik had plannen voor Bell, ik wou mijn leven delen met haar. Klinkt dat gek? Want ik ken haar eigelijk nog niet lang... Maar onze stiltes, zijn nooit stil, en als ik haar in mijn armen hou... Bell ga asjeblieft niet dood.

Ik was blijkbaar in slaap gevallen. Mijn hoofd lag op de rand van het bed, ik had wel nogsteeds haar hand vast. Ik tilde mijn hoofd om te kijken naar de rug van een dokter. De dokter draaide zich om, hij schrok.

'Oh, je bent wakker.'

Hij keek me met een streng gezicht aan.

'Het spijt me, ik kon vannacht niet slapen door de zorgen.'

Hij keek naar Bell en knipoogde. Ik fronste... Ik keek Bell's kant op...

'Je bent wakker!'

Tranen vulden mijn ogen. Ze kneep in mijn hand.

'Ja.'

Ze glimlachtte verlegen.

'Je lag zo lief te slapen, ik dacht dat het beter was om je te laten liggen.'

De dokter grinnikte.

'Ik heb dus maar haar bloed afgenomen van haar andere arm.'

Ze strekte haar armen en toonde dat ze nu in beide armen een buisje had. Ik voelde me opeens schuldig. Ik boog mijn hoofd.

'Het spijt me Bell.'

Ze legde haar hand tegen mijn wang.

'Don't worry...'

Haar wangen werden een beetje roze.

' Het was eigelijk wel leuk dat je mijn hand vasthad...'

Ik glimlachtte breed. Ik nam haar hand van mijn wang en gaf er een kusje op. De dokter keek ons vrolijk aan.

'Dus hoe lang zijn jullie al samen?'

Onze ogen schoten tegelijk open. Ik kuchtte. De dokter snapte het al.

'Laat haar niet ontsnappen vriend, jullie passen samen.'

Ik boog mijn hoofd beschaamd.

De dokter gaf nog wat instructies aan Bell en verliet dan de kamer.

'Dat was awkward zeg..'

Bell haar stem klonk zwak. Ik was bijna vergeten dat ze eergisteren pas geopereerd was. Ik deed mijn vinger tegen haar mond, zoals zij deed toen we voor het eerst uit eten gingen bij Harry (Mooie herinneringen ;D),

'Je hoeft niets te zeggen.'

Ze keek me geschrokken aan.

'Spaar je stem,'

Ik nam haar gezicht met mijn beide handen vast. Ze keek me met grote ogen aan. Dat boeide me eigelijk niet. Ik legde mijn voorhoofd tegen haar voorhoofd zoals Zayn deed bij Maud. Haar ademhaling verzwaarde.

'Kijk... Bell...'

Ze probeerde haarzelf te kalmeren.

'Bell... Ik ga je niet zoenen.'

Ze keek me teleurgesteld aan.

'Niet als jij dat niet wilt.'

Ze leek diep in gedachten verzonken te zijn. Ik keek haar geduldig aan. Na een tijdje keek ze me aan in mijn ogen.

'Niall...'

Ze keek naar mijn lippen. Dat was de bevestiging.

Ik leunde naar haar en ze deed hetzelfde. Onze lippen kwamen in contact met elkaar. Ze legde haar armen zwak rond mijn nek. Ik legde mijn armen rond haar zodat ze comfortabler zat. Onze lippen bewogen samen, alsof ze voor elkaar bestemd zijn. Na een tijdje trok ze weg om te ademen. Onze ademhaling ging snel, Ze lostte haar armen van rond mijn nek en legde ze op haar schoot.

Ik knielde neer naast haar bed. Ik nam haar hand van haar schoot. Ze keek me geschrokken aan.

'Dit is geen huwelijksaanzoek Bell.'

Ik grinnikte. Ze bloosde.

'Maar...'

Ik slikte.

'Wel een... soort aanzoek?'

Ze giechelde.

'Naja, Bell...'

Ze trok me op haar bed en gaf me een knuffel. Wow die had ik niet zien aankomen. Ik knuffelde haar wat onhandig terug.

'Dus... is dat een ja?'

Vroeg ik toen we losgelaten hadden. Ze knikte met tranen in haar ogen. Ik gaf haar een kusje op haar neus.

THE TIME HAS COME! Tjah wat kan ik zeggen... Ik kon niet langer wachten? ;D

Bell twijfelt nog maar met iemand als Niall... Hoe kan je dan nog lang twijfelen? ;d

Dit hoofdstuk draag ik op aan iemand speciaal die geen account heeft, hij heeft me laten inzien wat je allemaal kan met alleen een kus. Jammer genoeg ook negatieve dingen x.x

SEE YAH LATERS MY CHOCOLATECHIP MUFFINS ♥♥ Love yah all :D