My Direction |Ft. One Direction|

Chapter 14

Hullooooooooooooooooooooooo :)

IMPORTANT!:

In dit hoofdstuk komt er een meisje bij, Estelle, ze is 20 en woont naast ons, ze heeft blond bruin haar en is even groot als Bell, niet zo groot dus. (1.60) Ze heeft blauw groene ogen en een prachtige glimlach ♥ Ze zit nog in college want ze is slim :D ♥ Dit hoofdstuk draag ik ook op aan haar. 

Lees nu maar verder! ;D

Maud POV

Louis had me naar huis gevoerd. Ik had een douche en zelfgemaakt eten nodig. Dat eten uit het ziekenhuis, bluh...

'Ik ga douchen en dan maak ik eten voor ons, je kan doen wat je wil ondertussen.'

Louis keek mijn kant op. Zijn ogen vergrootten, hij bloosde. Wait... bloosde Louis nu? Hij legde zijn handen op zijn wangen.

'Zei ik dat hardop?'

Hij knikte.

'Uh... Ik ga douchen.'

Ik liep de trap op, maar hoorde Louis nog opgelucht zuchten. Ik besloot om me er niets van aan te trekken.

Ik kleedde me uit en stapte in de douche. 

Louis POV

Toen ze bovenaan de trap was, zuchtte ik opgelucht.

'Shitt, dat was luider dan ik bedoelde.'

Ik keek naar boven of ze het gezien had. Nee, ze was al weg. Ik besloot eerst iets klaar te leggen in haar kamer en liep dan naar de keuken.

'Hoelang zou ze ongeveer in de douche staan? 20 minuten?'

Ik dacht verder na terwijl ik wortels uit de kast haalde. Ik beet op een wortel, maar besefte dat ik wortelpuree kon maken. Ik nam wat patatjes (aardappelen voor de Nederlanders ;D) en begon ze alvast te schillen. De worteltjes schilde ik ook. Ik smeet ze allemaal in een pot, ik wachtte tot ze gekookt waren.

Ondertussen zocht ik in de kasten waar er ergens kaarsen waren. Ik had ze gevonden, maar hoorde dat dan het water begon te koken. Ik zette de pot van het vuur en bereidde de rest van de maaltijd.

Ik hoorde dat Maud naar haar kamer liep.Ik grinnikte.

'Nog snel even de kaarsjes aandoen en dan ben ik klaar.'

Net toen ik het laatste kaarsje aandeed, hoorde ik Maud naar de trap komen. Snel deed ik de deur dicht en wachtte haar op aan de trap. Ze liep van de trap in de jurk die ik had klaargelegd op haar bed.

'Is er enige reden waarom ik een jurk aanmoest Lou?'

Haar stem klonk opgewonden. Ik nam haar hand en begeleidde haar naar de keuken. Ik hield de deur openen. Ze legde haar hand op haar mond en keek met grote ogen naar de tafel. Ik had de tafel gedekt zoals in een restaurant, maar had overal kaarsjes gezet.

'Ik kan mijn ogen niet geloven.'

Kreeg ze er met moeite uit.

'Dat is de bedoeling.'

Zei ik met een grijns op mijn gezicht. Ik trok haar mee naar de tafel. Ik schoof de stoel achteruit zodat ze kon zitten. We zaten allebei te genieten van het eten toen ze me opeens serieus aankeek.

'Waaraan heb ik dit te danken Louis?'

Ik slikte,

'Wel eigelijk moet je iets weten.'

Ze keek me niet begrijpend aan.

'Wel, ik zag Bell en Niall samen en besefte...'

Ze legde haar hand voor haar mond en schudde haar hoofd.

'Louis... Nee...'

Nu was het haar beurt om me niet begrijpend aan te kijken. Haar ogen vulden zich met tranen.

'Dit meen je niet.'

Ze leek geshockeert. Ik voelde me schuldig dat ik ook maar probeerde om het haar te zeggen. Ik wist dat ze niets voor me voelde... Ze sprong van haar stoel en liep naar me. Ik stelde me ook recht, maar moeizamer. Ze kwam recht voor me staan, ze wriemelde beschaamd aan haar kleedje.

'Maud?'

Ze keek me beschaamd aan.

'Dit had je echt niet moeten Lou.'

Ik keek haar triest aan. Ze nam mijn handen vast en keek me diep in mijn ogen aan. Ze deed haar best om de tranen niet de vrije loop te laten gaan. Ik streelde haar handen met mijn duim.

'Maar, het is echt Maud, echte gevoelens...'

Ze keek me nu serieus aan. De twinkeling was nogsteeds aanwezig in haar ogen.

'Lou, dit is te mooi, te mooi om waar te zijn weet je wel.'

Nu snap ik het...

'Maud!'

Ze keek me geschrokken aan.

'Nooit gedacht dat...'

Ik trok haar tegen me aan en gaf een kusje op haar voorhoofd.

'Maud, ik meen het, je bent alles voor me.'

Ze snikte tegen mijn shirt.

'Je hoeft niet bang te zijn, ik zal je nooit kwetsen.'

Ik kreeg opeens een idee.

'Ik weet hoe ik dit bewijs!'

Ik deed een vreugdedansje.

'Maud ik moet gaan!'

Ik gaf haar snel een kusje op haar wang en liet haar verward en blozend achter.

Er klopte iemand op mijn deur, ik opende en er stond een meisje daar.

'Hallo daar, ik ben Estelle, ik woon hiernaast... Was dat Louis Tomlinson?'

Wat zou Louis van plan zijn? ;O I KNOW ;D 

LOVE YOU my stalkerish Muffins ♥♥