Hold Me More (More Trilogy #2)

Chapter Eighteen

CHAPTER EIGHTEEN

HINDI PA man tapos sa pagluluto si Czarina para sa hapunan ay may kotseng huminto na agad sa labas ng bahay. Napakalawak ng ngiti niya nang makitang bumaba doon si Ibarra. Ito lang! Walang kasamang iba!

"Maagang natapos ang trabaho niyo?" hawak pa ni Czarina ang sandok nang salubungin si Bari.

"Yes. Vivien is fast and efficient at work. Kaya ko siya kinuha dahil mabilis natatapos ang trabaho sa kanya."

"Okay..." aniya lang at saka binalikan ang nilulutong hapunan. "Nagluluto ako ng paksiw. Mare-ready na 'to in just a few more minutes."

"Magpapalit lang ako." Pumasok si Bari sa kuwarto nito at paglabas ay mas komportableng damit na ang suot. May bitbit itong mga papeles. Umupo ito sa lamesa at sinimulang basahin at pirmahan iyon.

Naghain na si Czarina. She felt so wifely. Itinabi ni Bari ang ginagawa nito nang matapos siya sa paghahain.

"Let's eat!" magiliw na sabi ni Czarina. Umupo pa siya sa tabi nito.

"Bakit ka mabait sa akin ngayon? May gusto ka bang hilingin?" tanong ni Bari nang magsimula na silang kumain.

"Wala naman. Naalala ko lang na hindi pa kita naipagluluto at napagsisilbihan noon. Ikaw ang laging nag-aalaga sa'kin." Napailing siya nang maalala kung paano siyang naging asawa noon. But she's just twenty at that time. Wala pa talaga siyang alam sa ganoon. "Para ngang hindi ka nag-asawa noon. Sa tingin ko ay nagpa-baby lang ako."

"Are you practicing on me now? Para sa pagdating ni Johann ay alam mo na kung paano siya pagsisilbihan?"

Nagusot niya ang ilong. Niluok niya muna ang nginunguya bago sumagot. "Do you really think that I'm in love with Johann? That I'm waiting for him to follow me here?"

Bumaling ito sa kanya. "Kung hindi ay bakit ka sumusunod sa plano ko?"

Umismid siya. "If I know, iba talaga ang plano mo, Ibarra."

Agad niyang napansin ang saglit na pagkinang ng mga mata nito. "And how can you say so?"

"Look." Sabay taas niya nang kaliwang kamay. "I'm wearing our wedding ring!" Nagmamalaki pa ang kanyang mga ngiti.

Kiniling nito ang ulo. "You only wore that to get me here."

"And why do you think I want you here?" Her smile is playful.

He was poker faced, though. Binalik nito ang buong atensyon sa pagkain.

"I'm happy that you're here," nakangiting wika niya pa rin. Kahit deadma ito. "Kahit na hindi ko talaga alam kung ano ang plano mo sa pagdadala sa'kin dito."

"Aren't we putting Johann to a test?"

Naikot niya ang mga mata. "Bari, hindi susunod si Johann dito, okay? As in, hindi talaga!"

"So, are you telling me that you rejected him because... you do want to reject him?" Hindi pa rin ito tumitingin sa kanya. Tila ang kausap nito ay ang paksiw.

"Sa tingin mo, susuotin ko pa 'tong wedding ring natin kung talagang gusto kong maging kami ni Johann ang magkatuluyan? I admit that I'm always confused in many things. Papalit-palit ako ng desisyon. Pero sigurado ako sa ginagawa ko ngayon."

Nangunot ang noo nito. "You're just wearing that to get me here," ulit na naman nito. "Because you're being selfish, again."

Napakurap si Czarina. "A-Ano?"

Mabilis na natapos nito ang kinakain. Naka-sampung subo lang yata ito! "You always do that when you noticed there's another girl getting closer to me." Binaba nito ang mga kubyertos ng maayos sa ibabaw ng pinggan. "You act like you want me, that you love me all over again."