Hold Me More (More Trilogy #2)

Chapter Eight

CHAPTER EIGHT

NAPAKUNOT-NOO si Czarina nang wala siyang makitang results tungkol sa Tierra Fe. She knew that it's an islet in Mindanao. Doon ang "premyo" niyang bakasyon mula kay Bari dahil napagtagumapayan nga nila ang unang "misyon" nila kanina Dylan at Lana. Gusto niya na sanang gamitin iyon dahil nawawalan na naman siyang ng mga ideyas para sa mga sinusulat niya.

She missed her manuscript deadline. Buti na lang hindi nagagalit ang pinsan at boss niyang si Kyle. Dahil wala siyang bagong naipasa, hindi na lang siya pupunta sa booksigning event ng Paper Roses. Paper Roses—is a Tagalog romance publishing company. Parte iyon ng Uno Publishing kung saan ang pamilya ng namayapa niyang ina ang may ari. Ngayon, si Kyle na ang namamahala sa Uno dahil namatay na rin ang ama nito.

Baka magtampo sa kanya ang mga readers niya kaya magtatago muna siya. Hitting two birds with one stone ang pagpunta niya sa Tierra Fe—kung saan man ang lugar na iyon.

"Aha!" aniya nang makakita ng kaisa-isang mapa na may Tierra Fe. Nanlaki ang mga mata niya. Napakalayo pala! It was like an islet in the middle of nowhere! May nakatira pa ba doon?

"Anyway, baka may private resort doon si Bari. Ayos na din," bulong niya sa sarili at saka pinatay ang laptop. Pinikit-bukas niya ang mga mata. Buong araw lang siyang nakipagtitigan sa laptop niya.

Akala niya may masusulat siya. Pero wala. Walang nadagdag na word count sa nobelang sinusulat. Jeez! Saan na napunta ang passion niya for writing? Noong bata pa siya, tuloy-tuloy ang daloy ng mga ideya. Pero kung kailan tumanda at saka siya walang maisulat.

She cringed. Is she too old to write romance stories? Iyong nagtatagal ang commitment? How can she write something that lasts when she can't make it happen in real life?

Napabuntong hininga siya at napabaling sa teddy bear. "Maybe your Lola Bella's right. I'm screwed." Kinuha niya ang stuffed toy at pinanggigilan ang ilong. "See? I'm even talking to you!"

Binuksan niya ang zipper niyon sa likod at inilabas ang mga alahas na regalo sa kanya ni Bari.

From the necklace on her sixteenth birthday, the bracelet during her eighteenth, her engagement ring... then her wedding ring.

Siguro ay may isang oras niyang tinitigan ang mga iyon. Kakaibang pisil ang nararamdaman niya sa puso. Tiniis niya ang sakit. She's been doing this for years already.

"Clara?"

Mabilis niyang tinago ang mga alahas sa likod ng teddy bear. Kumatok ulit ang ama sa pinto ng kuwarto niya.

"Come in!" aniya nang mabalik na sa dating puwesto ang teddy bear.

"Yes, Daddy?" she sweetly asked her father.

Tuluyan itong pumasok sa kuwarto niya. "Naninibago pa rin ako sa pagtawag mo sa akin ng 'Daddy'."

"Kapag nagsawa naman po ako ulit, ibabalik ko sa 'Papa'."

Umupo ito sa gilid ng kama niya. "Hija, your lawyer called earlier. Matatagalan pa ang pagbaba ng annulment. I guess, you should really tell Johann about the truth. Nakita ko kanina nang kasama natin siya sa tanghalian na umaasa na siyang magiging kayo."

She sighed. "Daddy... gusto ko rin naman si Johann."

"Pero nandyan pa si Bari. Na pinsan niya." Napailing ito. "Clara, kung sasabihin mo ang totoo at kaya ni Johann na maghintay hanggang sa mapawalang bisa ang kasal mo sa pinsan niya ay doon mo lang ituloy ito. Pero hanggang sa naglilihim ka ay mas magkakagulo."