Until you are mine

9. He will never leave me

"Anong ginawa mo sa kapatid ko?!"

Halos sakalin ko si Ares matapos kong ihatid si Yna sa silid niya. Hindi ko maintidihan kung bakit ganoon siya kay Yna. He kept on following us around – para bang buntot siya ni Yna na hindi pwedeng malayo dito. I took Yna to her room. Sinabihan siya ni Tatay na mag-uusap sila matapos niyang magpahinga.

Kinuwelyuhan ko si Ares. I don't care if he's a lot older than me. Kung inagrabyado niya si Yna, malilintikan siya sa akin.

"Anong ginawa mo kay Yna?!" Sigaw ko sa kanya.

"Wala akong ginawa sa kanya!" He pushed me away. He stared at me while I stood in front of him. Galit na galit ang mga mata niya sa akin. He was staring at me like he wanted to kill me. Dinuro ko siya.

"Gago ka! Kapag nalaman kong----"

"I kissed her." He said coldly. Nanlaki ang mga mata ko. Hindi na ako nag-isip. Sinapak ko si Ares. Dumugo ang bibig niya. Hindi pa ako nasiyahan. Muli ko siyang kinuwelyuhan.

"How can you do that?! She's your cousin!"

"Sa tingin mo hindi ko pa alam? She told me, Yllak. I kissed her because I'm a Consunji and a Consunji always gets what he wants! You know that!"

"But not in a situation like this!" I hissed at him. "You took advantage of Yna!

"I did that yes! But I'm not regretting it." Seryosong sabi niya. Hindi ko maintindihan kung anong gusting palabasin ni Ares ngayon. I had known it for so long – I know that he has feelings for Yna. Alam ko dahil pareho kami. Alam ko dahil nakikita ko ang paraan ng pagtingin niya kay Yna – halos walang pinagkaiba sa pagtingin ko kay Yna tuwing tinitingnan ko siya sa malayo.

He loves her. But I never gave attention to whatever he was feeling for Yna because I know that Ares will never go after her. Pero ngayon na nagbago ang lahat, sa tingin ko ay nagbago na ang tema ng laro namin ni Ares. We both know what we have in mind and he knew that if he fights for Yna, I'll fight for her too – I won't let her go without a fight.

Ares stared at me. Nakakapaso ang mga tingin niya sa akin. Hindi ko siya binawian ng titig. Gusto kong iparating sa kanya na hindi ako takot sa kanya at hindi ko isusuko si Yna nang ganoon kadali. Akin si Yna. I don't share my properties.

"Layuan mo si Yna!" Sigaw ko. Tinulak niya ako. I hate Ares guts! I hate it – mula noong mga bata kami – sa tuwing lalapitan niya si Yna ay nakakaramdam ako ng inis. Pero ngayon, hindi basta inis ang nararamdaman ko. I hate Ares for taking advantage of Yna.

Inayos ni Ares ang sarili niya.

"A Consunji always gets what he wants." He said in a hot fiery voice. I leveled my gaze on him.

"Then I guess I'll win." I spitted that out. He grinned at me. Inayos niya ang polo niya at muling tumitig sa akin.

"I play fair. I'll win this game, Yllak."

"And why is that?" Tanong ko sa kanya.

"Anak ako ni Lukas Consunji." Sagot niya. Gusto kong matawa. Does he think that reason alone was enough for me to leave him alone? I'll be at his back every moment until he lets Yna go. I'll be with Yna every step of the way hanggang sa matanggap niyang muli ang sarili niya.

I grinned at him. "Then if that's the case, anak ako ni Sancho Consunji. Sancho Consunji, Ares. No one can ever beat that – not even Uncle Luke."

Tinalikuran ko siya. Wala sa loob na pumasok ako sa loob ng silid ni Yna at saka isinarado ang pinto. I found her sitting on the bed – looking at me – her eyes were swollen.