Falling to Pieces: Ars Moriendi

Chapter 26

(Kent Dalton Cadwell on the side)

Umuwi na rin kami agad dahil tinawagan na kami ng mga boss namin sa work. Namiss ata ako ng boss ko eh. Akalain mo yun? Hahahaha. K. Landi ko. So, ano ngayon? I'm single and available! Joke. Anong akala niyo sa boss ko? Matanda?

Hell no! He's twenty pa lang kaya. Ambata pa ano? Hihi!

Magkakaiba nga kami pala kami ng pinapasukan ng aking mga kaibigan pero nagkikita-kita pa rin naman kami. Hmmm. Nag-enjoy din naman ako kahit papaano.

After that day, I went to see the Doctor na nirefer sa akin ni Clyde. Sabi ko nga sa kanya na isikreto naming yun sa barkada. Ayoko kasing mag-alala sila.

Ang sabi naman ng Doctor ay dala lang daw yun ng stress kaya bumuka yung scar ko sa braso. So no need to worry about me.

Well... Ano na nga ang date ngayon? Nakalimutan ko eh! Basta. Call it Wednesday. Okay?

*I shouldn't love you. But I want to. I just can't turn away...* tumunog ang phone ko kaya sinagot ko naman ito.

"Ahm. Hello Pat! Anong atin?" napatawag tong babaeng to. Anong meron at para siyang sinapian sa telepono?

"Wala naman. Gusto lang kitang kamustahin you know? So... Musta ka naman after ng outing? Nag-enjoy ka ba? Ang saya saya! Kaya lang umitim ako eh! Huhuhuhu. Ano pala! About dun sa... Sainyo ni Mau... Kamusta na kayo?" I sighed. Nalungkot naman ako bigla at napaupo na lang ako sa malapit na upuan sa may bandang likuran ko.

Naalala ko naman ang huling pag-uusap namin ni Maurice. Kasalanan ko naman eh. Tanggap ko yun. Pero ano pa nga bang magagawa nila sa taong inlove? Patigasan ng ulo to mga pare! Pero antayin niyo akong matauhan at ipapatikim ko sa Bryce na yun ang salitang "Sayang".

"Oo. Nag-enjoy naman ako. Hahahaha. Akala ko naman kung ano. Uy! Galit pa ba yun sa akin?" nalungkot ako. Hays. Galit pa rin talaga sa akin si Maurice. Sana naman naiintindihan niya ako kung bakit ko nagawa yun. Hindi ko naman sinasadya eh. Nabigla lang naman ako.

"Hindi ko alam eh. Nagtatampo lang yun. Hindi yun galit," sana nga hindi siya galit sa akin.

"Help me naman oh. Pakisabi na lang na sorry" alam kong hindi sapat ang salitang sorry lang. Pero sana naman tanggapin niya.

"O sige. Tsk. Ikaw kasi eh. Pero hindi naman yan ang sasabihin ko actually," she laughed. Napaisip naman ako dun. Eh ano naman kaya ang itinawag ng babaeng to?

"Eh ano naman?" oxygen and magnesium! Don't tell me...

"Pinapakumusta ka niya sa akin. Ayie!" parang alam ko na kung sino ang sinasabi niya. Pero sige. Itatanong ko pa rin. Baka naman assuming lang ako nito. Alam kong may contact pa rin ito kay Bryce. Dahil nabasa ko sa inbox niya ang mga text ni Bryce sa kanya. Lahat naman yun e pangungumusta sa akin.

He still care for me huh? Fuck that asshole.

"Ha? Nino?"

Teka lang! Naguguluhan ako sa nararamdaman ko. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko na para bang kagagaling ko lang mag Fun Run. Para na rin akong sinasakal dahil hindi na ako makahinga. Ay ang OA ko lang?

Ha-Ha! Agree ka naman? Sapakin kita dyan eh.

"Asus! Kunwari ka pang hindi alam kung sino ang tinutukoy ko. Hoy! New year na no!"