She's The Bad Boy's Princess

Chapter 3

"Anong pangalan mo?" tanong ko. Kung kanina ay asar na asar ako, ngayon ay pakiramdam ko mas gumaan na ang dibdib ko sa kanya. Not to the point na nakalimutan ko na ang asar ko of course. Asar pa rin ako sa gaspang ng ugali niya pero pakiramdam ko tolerable na iyon ngayon. Siguro ganoon lang talaga siya, pero hindi naman talaga masama ang ugali niya dahil kahit saan tingnan, pinagtanggol niya ako.

Tinapon niya sa akin ang basang tuwalya galing sa buhok niya. Tumama iyon diretso sa mukha ko.

"Do'n ka sa banyo. Magbihis ka."

Basa ang buhok niyang tumatabing sa magaganda niyang mga mata. Nakasuot na lamang siya ng low waist na pantalon. Hindi ko maiwasang bumaba ng tingin sa katawan niya. Maganda ang hulma ng katawan niya para sa isang teenager, pausbong palang ang abs niya sa tiyan. Hmm. Hindi na masama. Napansin ko din na may tatoo siya sa kaliwang tiyan sa itaas lang ng pantalon, parang puno na walang dahon at tanging mga sanga nalang ang naiwan. Mayroon din sa lower left arm niya, maliit lamang iyon na parang bilog na tribal symbol ng araw. Hindi ako fan ng mga lalaking may tattoo, pero iba ang dating ng sa kanya. It made him more attractive in a dark way. Like those bad boys in the movies.

"Ayaw mong sabihin ang pangalan mo? Sinabi ko na ang akin, ako si Sofia Althea Perez, wala akong mga magulang. Pinalaki ako ng Lola ko pero patay na siya. Pupuntahan ko dapat ang mga kamag-anak ko dito sa Manila ang kaso nawala ko ang address."

"Do I look like someone who wants to hear any of your pathetic story?" kunot noo niyang asik. "Maliit na papel lang para matunton mo ang mga pupuntahan mo dito sa Manila hindi mo pa naitago? Sabagay, what can I expect from a dumb mountain girl like you who has bigger mouth than brains? Nothing."

Kumuyom ang kamay ko. Gusto ko siyang sugurin ng sipa at suntok kundi lang talaga sa utang na loob ko sa kanya. "Siguro pangit ang pangalan mo kaya ayaw mong sabihin. Paniki nalang ang itatawag ko sa'yo," ganti ko. "Mukha ka naman kasing paniki lalo na kapag nakaangat ang mga kamay mo kita na ribs mo parang sa paniki! Tamang-tama kakulay din nito ang ugali mo."

"Anong sinabi mo?" namumulang singhal niya. Maiksi lang talaga ang pasensya ng lalaking ito. Parang bulkan na laging nagbabadyang sumabog.

"Wala." kibit balikat ko. "Paano 'tong basang damit ko?"

"Ever heard of the effin' thing called dryer?"

Ngising aso ang binalik ko sa matalas na dila niya. Imbes na patulan, mas magandang pakisamahan ko nalang ang kasungitan niya. Wala naman akong choice, totoo naman kasing siya lang ang makakatulong sa akin sa ngayon.

Paniki! Paniki!Paniki!

*****

Nagtagal ako sa bathroom. Nagulat ako sa lawak no'n, kompleto sa gamit meron pang jacuzzi. Well kung susuriin ang buong apartment, despite the mess, magara ang mga gamit na naroon. Kompleto sa appliances at naka-aircon pa! Halatang mamahalin ang lugar. May palagay akong mayaman si Paniki sa klase ng pananamit niya, sa kinis ng balat at sa napakalakas na prince syndrome.

Binalot ko ang katawan ko ng mahabang roba bago lumabas ng banyo. Hindi ko inaasahang sa paglabas ko may dalawa na siyang bisita na nakaupo sa couch sa sala. Parehong nakaawang ang labi ng dalawang binatang kasing edad lang namin ni Paniki habang nakatitig sa akin.

"Jave, dalawang araw ka lang nawala may ka-live in ka na? Bakit hindi kami na-inform??" gulat na gulat na turan ng isa na may hikaw sa gilid ng bibig. Gwapo ang mukha nito, maporma ang kasuotan, may kayabangan nga lang ang dating kagaya ni Paniki.

"Tarantado!" angil ni Paniki na mukhang Jave pala ang totoong pangalan. Hmm, bagay sa kanya ang pangalan niya. Jave. Pang-masungit. Pang-mayabang. Pang-walang modo. "Mukha bang papatulan ko 'yan? Napulot ko sa probinsya, may kailangan ako sa kanya kaya ko siya dinala dito. Ang dudumi ng utak niyo!"