Nagising ako na masakit yung pisngi ko kaya tinignan ko sa salamin... may malaking pasa. Mahihirapan akong itago kay Jamie to.
Nag hilamos na ko at nag toothbrush. Naalala ko na meron pala kong make up at alam ko meron akong corrector na nabili, yung kulay green. Pagkatapos ko lang lagyan ng concealer, hindi na siya ganon kahalata.
Paglabas ko ng kwarto, wala akong anino ni Dax na nakita. Pinakinggan ko din sa pinto yung kwarto niya, pero wala akong narinig kahit kaluskos. Nagpunta ako sa kitchen at isang note ang naabutan ko sa ibabaw ng mesa. Meron din mga plato dun na natatakpan.
Kinuha ko yung note at binasa ko na.
'I have to fix something Babe, but I'll be back before lunch, so don't go anywhere.'
Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa kilig na naramdam ko.
Nauna na lang akong kumain, para mamaya pagkagising ni Jamie, ako na lang ang magpapakain sa kanya.
Nakatapos na kong kumain pero hindi pa rin nakakabangon si Jamie. Minsan kasi mas maaga saking magising yun. Tapos bago mag lunch, maiidlip kagad siya.
Niligpit ko lang yung pinag kainan at pinuntahan ko na siya sa kwarto. Wala na rin siya sa kama. Palabas na sana ulit ako ng kwarto ng mapansin ko na nakatumba na yung wheelchair niya.
Agad agad akong tumakbo sa gilid ng kama at nakita ko siyang nakahiga sa sahig at walang malay.
"Jamie! Jamie! Naririnig mo ba si ate? Jamie!"
Binuhat ko siya papuntang kama. Pinakinggan ko yung puso niya at medyo mabagal yung tibok.
"Jamie! Wake up! Please!" Tinatapik ko siya sa pisngi pero wala pa din siyang malay.
Kinuha ko yung cellphone ko at sinubukan kong tawagan si Dax, pero hindi niya sinasagot. Nakailang dial ako sa number niya pero wala talaga.
Wala na kong ibang maisip kaya si Arx na lang ang tinawagan ko. Nakakailang ring pa lang sinagot na niya yung tawag ko.
"Arx... Arx si Jamie. Dalhin natin siya sa hospital. Please... wala dito si Dax. P-please..."
Hindi ko na napigilan yung sarili ko na umiyak. Sobra yung takot na nararamdaman ko sa mga oras na to.
"I'll be there, Jelly. Stop crying and compose yourself. Mag ready ka na ng gamit ni Jamie. Mag ayos ka na, dalhin mo yung mga hospital records niya. Okay? Wag kang masyadong magpanic. Wait for me..."
"O-okay..." napatango na lang ako at sinunod ko yung mga sinabi niya.
Mga 10 minutes lang siguro nakarinig na ko ng doorbell. Tumakbo ako para buksan ang pinto.
"Arx..." lumapit siya sakin at niyakap ako.
"Hush now..." hinalikan niya rin ako sa noo at nakaramdam ako ng security. Yung pakiramdam na merong dadamay sakin sa mga ganitong panahon. "Where is she?"
"Follow me." Tumakbo ako papuntang kwarto. Nilapitan ni Arx si Jamie at tinapik tapik niya din. Wala pa ring malay si Jamie kaya binuhat na niya.
"Yung mga gamit, Jelly. Let's go."
Lumabas na kami ng unit at sinigurado kong nakalock ng mabuti yung pinto.
Nagmadali kami ni Arx na makalabas ng building. Nung papunta na kami sa kotse niya, maraming tao ang nakapalibot. Galit na galit dahil nakahambalang yung kotse niya sa daanan.
Naririnig na namin yung pag mumura ng mga tao kaya nag salita na si Arx.
"Pasensya na po. Emergency lang. Padaanin niyo po kami."
