Marrying My Ex [MinSul]

Chapter 30

CHAPTER 30 - Magkabilang Mundo

Kinabukasan, naghanda na ako sa pagpasok sa school. Sabi nila Mommy, magpahinga pa raw ako kasi hindi pa ako masyadong magaling, pero ayoko naman tumunganga lang dito sa bahay. Mas lalo ko lang namimiss at hinahanap si Jaehee.

 Sa kama niya na nga pala ako natulog at hindi na sa sofa. Naiwan yung amoy niya dito. Nakakabaliw! Miss na miss ko na siya agad. Kapag ako, hindi nakapagpigil, susundan ko yun sa US.

Inayos ko ang necktie ko sa harap ng salamin. Naalala ko na naman noong first day of school, inayos ni Jaehee yung necktie ko. Sana nandito pa rin siya, para siya ulit mag-aayos ng necktie ko. Ilang taon ko nang suot suot ito, hindi ko pa rin maayos ng tama. Kaasar.

Tiningnan ko ang orasan, 7AM na. Siguro naman, pwede nang tawagan si Jaehee diba? Kinuha ko ang phone ko idinial ang number niya.

Isang ring pala, sinagot na niya agad! Siguro kanina pa ito naghihintay ng tawag ko. :”>

“Hi Jaehee!” nakangiti kong bati.

(Hello! Good morning.)

“Hapon na diyan ngayon diba?”

(Oo. 5PM na.)

“Eh... uhm, kamusta ka?” tanong ko. Sabihin mo lang na di ka okay at namimiss mo ako, magbobook na ako ng flight papunta diyan, Jaehee.

(Okay lang naman, nandito ako sa bahay namin. Wala si Kuya Daniel dito, nasa work pa, kaya mag-isa ako.)

“Bakit ka ba bumalik diyan?” malungkot kong tanong.

(Nabasa mo ba yung sulat ko?)

“Oo...” matamlay kong sagot.

(Wag mong sabihing gusto mo pang ulitin ko yung nakalagay doon.)

“Gaano ka ba kasi katagal diyan? Kailan ka babalik?”

(...)

“Huuy.”

(H-hindi ko kasi alam kung babalik pa ako eh.)

HAAAAAAA?! Napatayo ako sa sofa at napahaplos sa batok ko. Magbobook na talaga ako ng flight. As in.

“Well, kung hindi ka babalik, ako ang pupunta diyan. NGAYON MISMO.”

Tapos tumawa siya. Haaay, Jaehee. Napangiti naman ako sa tawa niya. Nakakakilit sa tenga.

(Joke lang yun, Taejoon. HAHAHAHA.)