I Can't Run Away From My Destiny

Chapter 7: Mga Ngiting Nakakatakot

Rina's POV

Napasigaw ako nung nakita ko si Ren. Agad akong nagsorry kay tito at oto-sama.

"kilala mo sya Rina?" tanong ni oto-sama

"opo, nagkakilala po kami sa airport kanina"

Nung narinig nila yun, nagtinginan si oto-sama at tito at ngumiti sila sa isa't isa, creepy. Parang may binabalak silang masama.

Maya maya dumating si Hinata para sabihin na ready na yung pagkain. Napansin kong parang ang sama ng tingin nya kay Ren, o imagination ko lang yun?

Di ko nalang inintindi at pumunta na kami ng dining table.

Magkatabi kami ni oto-sama tas katapat namin sila tito.

"oo nga pala Ren, ano ulit yung tinatanong mo kanina? nakalimutan ko eh" tanong ng tatay ko kay Ren.

"ah, sabi ko po kung sino po yung gumawa nung painting"

painting? teka anong painting?

"maganda ba?"

"opo. simple lang sya pero elegante yung dating" ngumiti ang tatay ko

"si Rina ang gumawa nun. regalo nya sa kin nung birthday ko last month" tumingin sa kin si Ren na mukhang hangang hanga. sinabi ni otosama na mahilig din daw sa paintings yung anak ni tito kaya close sila.

then out of nowhere, nagsalita si tito.

"so Ren, si Rina pala yung kanina mo pang iniisip" huh?

"otousan, anong pinagsasabi mo?" mukhang naiinis sya sa tatay nya habang... nagbablush?

"totoo naman ah. tulala ka sa kotse kanina. sabi mo naman naalala mo lang yung nakilala mong masungit" -_- ganun? "so pano kayo nagkakilala sa airport?" kinuwento naman ni Ren. after nun, bigla nalang tumawa ng malakas ang mga tatay namin.anong nakakatawa?

"Parang tayo lang dati Raven ah."

"haha oo nga Ryu. Parang ganyan kami nagkakilala. 30 years ago, sa train station, may magandang babaeng nakaupo sa bench, naghihintay ng train, nilapitan ko sya, kakausapin ko sana tas lumapit din si Ryu. Nag-away kami kung sino ang nauna at kakaaway namin, umalis na pala yung babae. hinanap namin sya. nung nakita na namin sya nasa train na sya, kasama ang  asawa nya. Nagtinginan nalang kami ni Ryu, at tumawa.  Dun kami naging magkaibigan at naging close pa kami dahil iisang university ang pinapasukan namin. Kaso nahihirapan pa ko nung time na yun na magsalita ng nipongo kaya tinuruan ko syang magtagalog XD"

Natawa si Ren, ako ngumiti lang. ganun pala yun?

"nakatadhana siguro na sila ang magkatuluyan" sabi ni oto-sama at tito, sabay pa... mukang natulala si Ren.

Anong ibig nilang sabihin?nakatadhana?

Bigla kong narealize...

"oto-sama, yung sinasabi mo bang papakasalan ko, si Ren?"

"oo, gomen Rina, nakalimutan kong sabihin kanina na may urgent meeting kami bukas kaya ngayon sya pumunta. dapat uuwi muna sya ngayon sa Nara kaso yun nga. Bakit may problema ba?"

"wala po. Nagulat lang po."bakit di ko naisip na ang ipapakasal sa kin ay ang anak ni tito Raven? hay.... " kung may meeting po pala kayo, pwede po ba kong pumunta bukas sa hometown natin oto-sama?"

Tas nagsalita bigla si Ren "ah oo nga po pala, ako rin po, gusto ko pong bisitahin si okasan" sabi nya kay tito. Nagtinginan na naman si oto-sama at tito, lam mo bang nakakatakot pag ganun sila?

Maya-maya nagsalita si tito. "well, sabay na pala kayo. Ren, ihatid mo sya"

Sa gulat namin, sabay pa kami nagsalita "po?"

"eh parehas naman kayong pupunta sa Nara eh... sabay na kayo." sabi ni tito

"pero wag muna bukas, pwede bang sa lunes nalang kayo pumunta?" sabi ng tatay ko

"bakit po?" tanong ko sa kanya

"nakalimutan mo na ba na sa sabado na yung birthday mo? Gusto ko sanang maghold ng party para sayo, parang welcome back party na rin." Oo nga pala, April 27 sa sabado, 21st birthday ko. "tyaka engagement party nyo na rin kaya sabi ko kay Raven na dito muna magstay si Ren hanggang sa linggo." tas ngumiti si tito at oto-sama ng nakatakot.

"PO?" agad? Kakarating ko palang engagement agad? Ineexpect ko na pero nagulat pa rin ako. So ito yung ibig sabihin ng ngiti nila kanina?

"otosan? Sabi mo ngayon lang." sabi ni Ren kay tito. Nagulat din sya sa sinabi ni oto-sama.

"engagement lang naman yun Rina, hindi pa naman kasal. At Ren, kanina ko lang sinugest kay Raven yun nung nag CR ka. Para makilala nyu ang isa't isa." hay... Natahimik nalang ako at kumain. Nararamdaman kong nakatingin si Ren sa kin. Hay...

Natapos na kaming kumain. Dumeretso sila oto-sama at tito sa garden namin. kami naman ni Ren umakyat sa 2nd floor. Nakakainis minsan tong tatay ko. Andami daming kwarto dito sa bahay, bakit dun pa sa tapat ng kwarto ko pinastay si Ren?

Haist. kapalaran, anong ginagawa mo sa buhay ko?

Pagkadating namin ng 2nd floor agad akong pumasok sa kwarto ko at sinara ang pinto. May sasabihin ata sya pero di ko na pinansin.

ngayon alam ko na kung bakit parang pamilyar ang mukha nya...

siguro dahil kamukha nya si tito Raven. hindi ko man lang napansin agad.

anyway, Dumertso na ko sa banyo para maligo...

Ren's POV

"Rina, o--"

*SLAM!

hay.Hindi sya ok...

Masaya ako dahil sya yung papakasalan ko pero nung sinabi ni oji-san sa kanya na ako yung papakasalan nya, yung itsura nya para bang gumuho yung mundo nya.

Ayaw nya ba talaga sakin?

Hay...

Wala naman akong magagawa kung ayaw nya sa kin...

Pero humanda ka Rina...

Dahil titiyakin kong mahuhulog ka sakin :)