Hurt Me To Death

23rd Drop: Storm Within Me

CHAPTER 23

**********

ALLIANAH

"...'Coz I love you.." I said. Baka sakaling I love you too na din ang maisagot nya sakin.

"T-thank you." Sabi nya habang naka yakap parin sakin.

*******

Ano kaya ngayong ginagawa ni Drake?

Nasa bar at nakikipag inuman, nasa office, o baka naman nasa Condo ni Ritz?

Parang may isang sako ng bigas na nakadagan sa dibdib ko habang iniisip ko yun. Mabuti nalang at nandito ako at hindi ko nakikita ang ginagawa niya ngayon.

Alam ko namang imposibleng mahalin ako ni Drake.

Oo nga't mayaman ang pamilya namin, may kaya kami at may ibubuga naman ako pag dating sa ganda.

Sabi nila kahit sinong lalake ay magugustuhan ako pero iba si Drake, ilang beses niya nang pinatunayan sakin na hindi kahit kaylan matuturuang mag mahal ang puso dahil kusa itong titibok sa taong mamahalin nito-at hindi para sakin ang pag tibok nun.

Kahit maging mas mayaman pa ko kay Bill Gates o maging kasing talino ni Steve Jobs o ni Albert Einstein, maging kasing ganda ni Mona Lisa o kahit na ako pa ang maging presidente ng U.S.A, hindi parin yun sapat na dahilan para mahalin niya ako.

Pareho kaming biktima ng tradisyon ng pamilya namin. Wala sa'ming dalawa na ginusto ito. Pero ang daya, bakit ako lang ang nagkagusto sa kaniya? Bakit siya hindi?

Kala ko pag nagtagal, masasanay din ako kaso pag sumobra pala mas lalong malalim ang sugat na bumabaon hanggang sa laman at unti-unti, iyon ang papatay sayo.

Ang masakit pa doon, kahit anong gawin kong pag papaalila sa kanya, 'di parin nun deserve ang 'i love you' nya.

P'wede bang kahit minsan ay mag sinungaling sya at sabihin n'yang "Mahal din kita,"?

Desperada na kung desperada.. iyon lang ang tanging hilig ko, matapos non ay maari na kong mamahinga.. kahit ano nang gusto nyang gawin sa buhay nya ay papayag na ko.

Ang daya kasi ngayon, nasa pagitan na ako ng buhay at kamatayan pero hindi ko parin naririnig mula sa kaniya na mahal niya ako. Sabi ko pa naman kaya ko siyang hintayin. Kaso naisip ko, hanggang kailan? Papayagan kaya ako ng tadhana na tumagal pa hanggang sa dumating yung araw na pareho na kami ng nararamdaman?

I've done enough, quotang quota na ko sa sakit at bigat ng kalooban.

FLASHBACK

11:50 PM

Malapit nang maghating gabi pero wala parin si Drake. Sabi njya ay may party daw sa bahay ng officemate niya kaya gagabihin siyang umuwi pero hanggang ngayon ay wala pa siya .

Sabi niya gagabihin, hindi naman uumagahin.

Kasalukuyan pa namang maulan sa labas, kaya kaya niyang mag maneho mag-isa Paniguradong lasing nanaman siya.

Kasalukuyan akong nakaupo sa couch sa sala at hindi mapakali sa kakahintay kay Drake.. Kamusta na kaya sya?

Sinubukan ko siyang tawagan pero walang sumasagot sa phone niya.

Pag nagtagal pa siya sa labas baka magkaroon pa siya ng sakit.

Pag katungtong ng alas-dose ay walang pag aalinlangan akong lumabas ng bahay at dali-dali akong kumuha ang payong.