Tinignan ako ni Hanzen at hinawakan ang kamay ko. Hindi pa to ang tamang oras para sa meet-the-parent eklavoo. Hindi naman ganito yung sa normal na pag i-introduce ng boyfriend. Gusto ko, sa library kami ni daddy mag uusap usap. Pero hindi sa hospital room. This is not the right time.
Humakbang si Hanzen palapit kay daddy, pero pinigilan ko siya.
"Dad, we need to discuss something." Tapus tumingin ako kay Hanzen na nakakunot ang noo, ganon din si daddy. Nakakunot ang noo. Hinila ko na si Hanzen, bago pa sila makapag react ni daddy. Lumabas kami ng kwarto at iniharap ko siya sakin.
"What do you think you're doing?!"
"What?? I'm just doing the right thing."
"Yeah, but it's not the right time."
"Kailan pa Ciara? Pag bumalik ka sa inyo at ipagpatuloy ang naudlot na kasal?" I was caught off guard. How did he know?
"H-how??" He smiled bitterly.
"Kung hindi pa sasabihin ng kapatid mo sakin, hindi ko pa malalaman Ciara. Why did you keep it?"
"Because it's the right thing to do Hanzen."
"Hanggang kailan mo balak sanang itago sakin?"
"Hindi ko naman na kailangan pang sabihin sa'yo. Kasi hindi naman ako payag sa ideyang yun."
"Kahit na Ciara. Naglihim ka pa din sakin."
"Gaya ng paglilihim mo sakin tungkol sa ex mo?"
"Ciara!! Hindi yun ang pinag uusapan natin dito. Hindi na mahalaga yun."
"We have the same reason Hanzen. Hindi mahalaga sakin yun."
"Fine! Pero haharapin ko ang daddy mo Ciara. Sa ayaw at sa gusto mo. Boyfriend mo ko, kaya dapat hindi mo ko kinakahiya."
"Hindi kita ikinakahiya."
"Then prove it." Maygaddd!! Ang hirap mag explain. Sasabog na ang utak ko.
"Okay, okay. Payag na ko. Kung yun ang gusto mo, okay?" Ngumiti lang si Hanzen ng nakakaloko, tapus ngumuso siya.
"Palakasin mo muna ang loob ko Ciara. Kinakabahan ako no. Medyo okay na sana kanina yung entrance ko eh, di na ko masyadong kabado. Kaw kasi eh." Nangiti na din ako kay Hanzen. Ang cute lang niya kasi eh.
"Kaw kaya. Kala ko naman kung sino kang matapang na bigla bigla na lang papasok at sasabihin mong nandyan ka na." Mas lalo pang ngumuso si Hanzen. Halayin ko na to dito eh.
"Panira ka kasi eh. Tara na nga, bago pa ko maubusan ng dugo." Papasok na sana ulit kami sa room ni daddy, pero pinigilan niya ko.
"Bakit nanaman? Ikaw itong magyayaya, ikaw din tong hihinto."
"Yung pampalakas ko, Ciara? Nasan na?" Ngumuso si Hanzen at pumikit. Nung nakatingin lang ako sa ginagawa niya. Nainip siguro kaya nagmulat siya at pinandilatan ako, pumikit ulit siya at itinuro yung naka pout niyang lips. Kaya hinalikan ko na lang siya, pero mabilis lang. Ayokong gumawa ng eksena. Baka kasi mabalita sa tv at dyaryo na 'Magkasintahan, hindi naka pigil. Kababalaghan, sa hospital ginawa.'
Ayaw ko namang mangyari yun. Nakasimangot na hinatak ako ni Hanzen papasok ng room ni daddy.
"Kinakabahan nanaman ako." Bulong sakin ni Hanzen. Pinisil ko na lang ang kamay niya. Ginusto niya yan. Masyado siyang padalus dalos.
