អន្ទាក់បេះដូង

ភាគទី«៤៩»

   «ខ្ញុំមិនបានកុហក»
   «...»
   «...»
   «ចេញទៅ! »ស្ងាត់មួយសន្ទុះទើបបៃប៊ល ចេញហាស្តី ទោះនិយាយយ៉ាងណា ក៏នាងស្តាប់គ្នាមិនបាន អីចឹងក៏មិនចាំបាច់ទេនិយាយទៀតទេ ។
   «ខ្ញុំមានកូន មិនទាន់ដឹងដល់អ្នកព័ត៌មានទេ បងអាចសាកគិតបាន ថាតើគួរធ្វើយ៉ាងណា!»

............
   «...»បៃប៊លបានត្រឹមបិទភ្នែកដកដង្ហើមធំ រំងាប់ភាពខឹងក្រោធ ខ្លាចថានឹងជ្រុលដៃ ចាប់បោះស្រីម្នាក់នេះចេញទៅខាងក្រៅ។
   «បងនិយាយខ្លួនឯងថានឹងលែងលះជាមួយគេ»
   «តែពេលនេះខ្ញុំមិនលែង!!!»
   «ស្រឡាញ់គេហើយមែនទេ????»
   «...»
   «យ៉ាងមិច! ស្រឡាញ់គេហើយមែនទេ?មិចក៏មិនឆ្លើយ!»ក្រែងថាលែងលះនោះអី ចុះនេះជាស្អី? ក្រែងថាស្អប់មែនទេ មិចក៏មិនលែង ឬក៏លង់ស្រឡាញ់គេហើយ។
   «រឿងរបស់ខ្ញុំ!!! នាងមានសិទ្ធអីមកសម្រេច!»ផ្ទៃមុខទាំងពីរសម្លឹងគ្នាចំឥតដាក់ ។បើដឹងថានាងមានចរិកបែបនេះ នាយក៏មិនមកពាក់ព័ន្ធជាជួយដែល ។កុំអោយនាយអត់មិនបាន បើទាល់ហើយ នាយមិនទុកមុខថាជាស្រីទេ។
   «...»ប៉ុន្មានវិនាទី បៃប៊លក៏ដើរចេញទៅ ទុកស្រីស្រស់អោយនៅធ្មឹងតាមសម្លឹងគេដោយក្រខ្សែភ្នែក គំនុំ! ថានាងអាក្រក់ក៏បានតែគេជាអ្នកទាញនាងអោយរណ្តៅនេះខ្លួនឯង។ ដំបូងមិចក៏ធ្វើដូចស្រឡាញ់ ចុះពេលនេះ រៀបការជាមួយគេមិនប៉ុន្មានផង ក៏ប្រែដាក់នាង គំរោះគំរើយដាក់នាង ។ គិតថាជីវិតនាងអ្នកណា ចូលមកបានតាមតែចិត្តឬ?
   ក្រលេកមកអ្នកខាងនេះវិញ។បៃប៊លបានមកដល់បន្ទប់ ប៉ុន្តែពុំបានឃើញបៀវ លឺតែសម្លេងបើទឹកទើបអាចស្មានបានថាបៀវកំពុងងូតទឹក។
    មួយស្របក់កាយតូចក៏ចេញមកវិញជាមួយឈុតគេងយប់ ព្រោះនេះក៏ជិតម៉ោង៧យប់ទៅហើយ។ដោយឡែកតែនាយកម្លោះដែលតាមសម្លឹងប្រពន្ធតែបៀវបែរជា ដើរវាងទៅម្ខាង វាងទៅរកកន្លែងគេង ក៏ប្រុងប្រៀមឡើងលើគ្រែតែបៃប៊លចាប់ដៃជាប់។
   «ចូលទៅធ្វើស្អីយូរម្លេះ?»គេហាក់ម៉ួម៉ៅ ខំចាំអោយបៀវចេញពីបន្ទប់ទឹកឡើងយូរ ព្រោះចង់បកស្រាយរឿងនោះ តែពេលបៀវឃើញនាយបែរជាមិនខ្វល់ ធ្វើមើលមិនឃើញ ទើបអារម្មណ៍ខឹងក្រោធកើនឡើងមួយ ពព្រិច។
   «ខ្ញុំឈឺ! លែងសិនទៅ!»កដៃតូចតែមួយ ត្រូវគេក្តាប់ជាប់ដល់ក្រហមងាំង ក៏ស្រែកអង្វរគេអោយលែងតែគេមិនបានធ្វើតាម រួមទាំងបង្ហាញទឹកមុខកាចៗដាក់បៀវថែមទៀត។
   «ឆ្លើយនឹងយើងសិន!!!»
   «ខ្ញុំងូតទឹក! ពេលនេះរួចហើយ លោកអាចចូលទៅបាន»
   «ងូតទឹកស្អីយូរម្លេះ? ឬក៏សម្ងំសប្បាយអរ»កុំប្រាប់ណាថា បៀវចូលទៅសម្ងំក្នុងនោះព្រោះ មិនចង់ជួបនាយ! ឬក៏សប្បាយចិត្តអរ ដែលជិតបានលែងលះគ្នា។
   «សប្បាយអរអ្វីទៅ? និយាយស្តាប់គ្នាមិនយល់ទេ លែងដៃខ្ញុំ!!»
    «សប្បាយចិត្តដែលជិតបានលែងលះមួយយើងនោះអី!!! យ៉ាងមិចចង់បានប្តីថ្មីណាស់ហ្អេស៎?»
    «ហ្អឹក!!ឈឺ»គេមិនបាននិយាយតែមាត់ នៅមានត្របាច់ក.ដៃបៀវខ្លាំងៗ សឹងតែបាក់  ទើបបណ្តាលអោយរាងតូចត្រូវពេបមាត់ចង់ចំ ប្រឹងបេះដៃគេចេញ អោយដោះលែងខ្លួនសិន និយាយគ្នាតាមសម្រួលក៏បាន ចាំបាច់អីប្រើកម្លាំង!
   «ឆ្លើយនឹងយើងបៀវ!!! ឆ្លើយនឹងយើង!!!»គេអង្រួនកាយតូចខ្លាំងៗ ។ដឹងទេ ថាគេកំពុងម៉ួម៉ៅ កុំធ្វើអោយគេកាន់តែម៉ួម៉ៅថែម អាទង្វើមិនខ្វល់ៗ របស់បៀវ ធ្វើអោយគេកាន់តែគិតហើយដឹងទេ?
   «....»កែវភ្នែកទាំងពីរប្រសព្វគ្នា សម្លឹងទៅមក រៀងខ្លួន មួយស្របក់អ្នកភ្នែកស្រទន់ជាងក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកមួយតក់បានសម្រេច មុននឹងពោល...
   «មែនហើយ! ខ្ញុំចង់លែង ពេលនេះក៏បានសម្រេចហើយ លោកក៏ចង់បែបនឹងមិនអីចឹង!»ពេលមួយប្រយោគនេះទាំងស្អិតទ្រូង ។បៀវបេះដៃគេចេញរហូតដល់បាន ទើបតម្រង់ទៅរកកន្លែងគេង។
   វឹប!!!
   «អ៊ឹប...»ចង្កេះមួយក្តាប់ ត្រូវគេទាញមកវិញផ្អឹបនឹងខ្លួន មុននឹងថើបបំបិទបបូរមាត់ តូចនោះចោល ។តើមានដឹងខ្លួនឬអត់ថាភាសាដែលបៀវនិយាយមុននេះធ្វើអោយគេក្តៅង៉ុមមួយរំពេច បើមិនឆាប់ពន្លត់ច្បាស់ជាឆេះមិនខាន។
    «អឹក....ផាច់!!!!»បៀវរើខ្លួនរហូតចេញពី កណ្តាប់ដៃគេបាន ទើបជ្រុលប្រលែងមួយកំភ្លៀងទៅលើមុខសង្ហារ ដល់មានស្នាមម្រាមដៃ។អ្នកដែលត្រូវទះងាក់សម្លឹងមកសម្លឹងបៀវ លើកដៃអង្អែលថ្ពាល់ អណ្តាតទល់ថ្គាម ក្តៅដូចបាយពុះ ដែលម្នាក់នេះហ៊ានទះខ្លួនដូច្នេះ បែបមិនទាន់ស្គាល់ថ្នាំខ្លាំងទេ មើលទៅ!!!
   «ហ៊ានណាស់!!!»
   ប្រូស!!!!
   «អា៎!!!!»កាយតូចត្រឡឹង ត្រូវគេចាប់បោះមកលើពូកដោយមិនបានត្រៀម។ បៀវលើកដៃទប់ពោះ ព្រោះវាផ្តើមឈឺ ចុក ឆ្អល់ភ្លាមៗ។
   «លែងអីក៏ទៅ យើងក៏មិនដែលខ្វល់!!!តែសំខាន់យើងស៊ីមិនទាន់ឆ្អែត! យើងស៊ីឆ្អែតពេលណា ឯងចង់ទៅណាក៏ទៅចុះ»
    «ធ្វើស្អីក៏ធ្វើទៅ ព្រោះខ្ញុំក៏ធុញទ្រាន់នឹងលោកដូចគ្នា លោកអស់ចិត្តពេលណា ខ្ញុំនឹងចេញពេលនោះ»បើជ្រុលជាបែបនេះហើយ តាមនឹងចុះ ។ បើបានចេញផុតពីទីនេះ នឹងស្បថថាមិនអោយគេឃើញមុនម្តងទៀតឡើយ។
   «ឌឺណាស់!!! អ៊ឹប!!!»ឌឺបែបនេះបែបចង់ពិការហើយមើលទៅ បាន!!! ចាំនាយធ្វើអោយមើល ធ្វើអោយរាងកុំអោយសម្តីខ្លាំងបែបនេះទៀត។
   «...»អ្នកក្រោមទ្រូងបានត្រឹមខាំមាត់ ទប់សម្លេង មិនហាម មិនរុញច្រានគេចេញ។ មនុស្សគេនេះថោកអស់កែហើយ អីចឹងក៏មិនបាច់និយាយច្រើន ព្រោះមនុស្សដូចគេមិនដែលចេះស្តាប់អ្នកណាស្រាប់ហើយ។
     មិនប៉ុន្មាន សម្លៀកបំពាក់ត្រូវដោះចេញគ្មានសល់ពីកាយស្រឡូន នៅសល់តែខ្លួនទល់ខ្លួន សាច់ទល់សាច់ ។ឯជើងស្រឡូន ត្រូវគេហែកចេញពីគ្នា ទើបប្រណំរបស់ខ្លះដោតបញ្ចូល។