ភាគទី«២០»

313 42 9
                                    

«មកហើយម៉ា»ហ្វា។
«អៅចៅបៀវ សមដល់ហើយនៀគ»ម៉ាញញឹមស្រស់ទាញចៅមកឈរជិតមើលពីលើដល់ក្រោម អត់មិនសរសើរមិនបានពិតមែន ។
«...»ក្រឡេកមកអ្នកមួយចំនួនដែលថាមិនខ្វល់ខ្វាយពីគេវិញ ពេលនេះបែរជាភ្លឹកសម្លឹកបៀវជាប់មិនដកភ្នែក ។សម្លឹងរហូតដល់ដល់ត្រូវសម្លឹងចំកែវភ្នែកតូចប្រសព្វមកទើបគេបែរមុខចេញ...
...............
គ្រប់គ្នាជួបជុំ ញុាំអាហារ គ្រឿងសមុទ្រ សាច់អាំងក្បែរធ្នេរសប្បាយ។ បៀវឯណេះក៏ត្រូវហ្វាចាប់បញ្រ្ចក់ស្រាអស់២-៣កែវដល់ស្រវឹងស្រើងៗ។ គ្រប់គ្នាញុាំស្រាទាំងអស់គឺ អត់ម៉ាតែម្នាក់ព្រោះញុាំមិនកើត ត្រឹមមើលទៅកូនៗ និងចៅៗក៏សប្បាយ។ឯពេលនេះក៏ម៉ោង៨ទៅហើយ ឃើញថាប្រហែលមិនយូរទៀតទេ ក៏ត្រូវបំបែកវ៉ូងហើយ។
«បងថ្លៃ!»សុខៗ ហ្វាក៏ងើបឡើង មកក្បែរបៀវមិនដឹងថាមានរឿងអី!
«បាទ»
«មោះ ទៅដើរលេងក្បែរនេះមួយភ្លែតបង »មិនទាន់ទាំងអោយបៀវឆ្លើយទាន់ ផងនាងក៏ទាញដៃបៀវងើបទៅហើយ ឯបៀវក៏មិនបានបដិសេធព្រោះចង់ដើរលេងជុំវិញនេះដូចគ្នា ឃើញថាមានភ្លើងបើកភ្លឺគ្រប់ច្រកល្ហកទាំងអស់ ទើបមិនមានអ្វីគួរអោយខ្លាច។
«បងងងុយហ្វា»ហ្វា និង បៀវត្រូវងាក់ទៅស្របគ្នា ព្រោះសុខៗអ្នកខ្លះក៏រអ៊ូថាងងុយគេង បើងងុយមិចក៏មិនទៅគេងទៅ ប្រាប់ហ្វាធ្វើអី? បងបៃគេនេះប្លែកពិតមែន!
«បងក៏ទៅគេងទៅ ខ្ញុំមានហាមណា៎»មិនបានហាម ក៏មិនបានដេញឯណា៎ ចាំបាច់ប្រាប់ ។
«អីចឹងមោះ ទៅគេង!»
«អ៎េ...បងបៃស្តីនឹង!»ហ្វាស្រែកឡើង ព្រោះបៃប៊ល សុខៗក៏ទាញដៃបងថ្លៃគេបម្រុងទៅ ឯបៀវក៏បេះដៃបៃប៊លតិចៗ ក៏ចង់នៅដើរលេងក្បែរមាត់ឆ្នេរបន្តិចសិន ។
«បងងងុយ!»គេមិនលែងដៃតូច នៅឆ្លៀតសម្លក់បៀវដែលព្យាយាមរើបម្រះចេញពីនាយទៀត។
«ទៅម្នាក់ឯងទៅ ខ្ញុំសុំដើរលេងជាមួយបងថ្លៃបន្តិចសិន!»
«បងស្រវឹង បើបងនៅម្នាក់ឯង ពេលមិនស្រួលអីទៅបានអ្នកមើល»គេស្រវឹងពិតមែន តែក៏មិនបានផឹកច្រើនព្រោះម៉ាហាម វាគ្រាន់តែធីងធោងតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។
«ចុះកាលមិនទាន់មានប្រពន្ធបានអ្នកណាមើល! បងឯងកុំហួសហេតុពេក»នាងច្រម៉ក់ឯណេះក៏មិនធម្មតា តែដែលគេថាអោយបៃប៊លក៏ត្រូវហើយ កាលនៅកម្លោះផឹកញឹក ដូចមិនបាច់អោយអ្នកណាមើលខុសត្រូវផង! ចុះពេលនេះយ៉ាងមិច ឬក៏បែកប្រពន្ធលែងបានហើយ ?
«ហ្វា! អោយបងថ្លងទៅចុះ ស្អែកចាំដើរបន្តក៏បាន នេះក៏យប់ហើយ!»ម៉ាស្តីឡើង ក៏មិនចង់អោយបងប្អូនមួយគូនេះឈ្លោះគ្នា តែក៏សប្បាយចិត្តដែលឃើញចៅគាត់ចេះហួងហែងប្រពន្ធ។
«មក!»បៀវមិនបាននិយាយអ្វី ឈរធ្មឹងទើបនាយដឹកដៃទៅតែម្តង ព្រោះថាបើនៅយូរទៀតច្បាស់ជាស្ទះ ស្លាប់មិនខាន!
ក្រិប!!!
ចូលមកដល់បន្ទប់ភ្លាមនាយកម្លោះ ក៏បិទទ្វាក្រិបបែបតក់ក្រហល់ ចាក់គន្លិះជាប់មុននឹង...
«អ៊ឹប...»កាយតូចដែលឈរម្ខាងមិនដឹងអី ត្រូវគេចាប់ថើបបំបិទបបូរមាត់ទាំងមិនអោយដំណឹង មុននឹងពរកាយតូចច្រឡឹងទៅរកគ្រែភ្លាមៗ។
«លោក...»គេដកស្នាមថើប ងើបដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញខ្ទិច មុននឹងចូលមករកចន្លោះជើងបៀវ បង្កអោយសាមីខ្លួនផ្តើមភ័យខ្លួនតែម្តង។
«លោកកុំអី!!»បៀវឃាត់ស្របពេលដែលគេចាប់សើយរ៉ូបលើ ទាញខោខ្លីនោះគ្រវែងទៅម្ខាង!
«អ៊ឹម...»បៀវថ្ងូរតិចៗ ខណៈពេលដែលបៃប៊ល ឱនមកថើបជញ្ចក់ត្រង់.ក សខ្ជីញ៉េញ ឃើញពេលណាក៏ទាក់ទាញ! នាយបឺតខាំអស់ចិត្តទើប ហួសទៅរកបបូរមាត់ក្រហមព្រឿង លេបត្របាក់លូកគ្រលាស់ចូលក្រអូមមាត់ ដួសដងយកជាតិផ្អែក រហូតត្រូវបៀវរុញចេញតិចៗ តែគេមិនឈប់ ចាប់ដៃតូចជាប់ផ្គួបឡើងលើដោយដៃម្ខាងរបស់នាយ មុននឹងទាញអាវុធចម្បាំងមកសាប់តិចៗរួចក៏ដាក់ចូល។
«អ៊ឹក!!!»ដឹងដល់របស់រឹងចូលដល់ក្នុងខ្លួន អារម្មណ៍ឈឺចាប់ក៏កើតឡើងភ្លាម បៀវពិតជាមិនសុាំជាមួយនឹងទំហំមួយនេះសោះ ដាក់ចូលពេលណាវាប្រៀបបានដូចជាគេយកកាំបិតមកហាន់ជាសាច់ជាដុំៗ រហូតដល់បៀវត្រូវទឹកភ្នែករហាម ព្យាយាមរើចេញ។
«ស្ងៀម!!!»ក៏ដកមាត់ចេញ ស្រែកសម្លត់ទៅបៀវ ! នេះគេមិនទាន់គម្រើកផងក៏វេទនាដល់ថ្នាក់នេះទៅហើយ។ គេកំពុងក្តៅ ក៏ទប់យូរហើយតាំងពីញុាំអាហារជុំគ្នាម្លេះ ព្រោះតែរាងតូចមួយនេះហើយ ដែលស្លៀកពាក់ស៊ិចស៊ី បញ្ចេញបង្ហាញដងខ្លួនស្រឡូន ឃើញបែបនេះហើយតើអ្នកណាទ្រាំបាន?
«អាស៎ ហ៊ឹក»គេចាប់ចង្កេះបៀវជាប់ផ្តើមគ្រលែងចង្កេះ ពីយឺតៗ មួយៗ ដើម្បីអោយបៀវសុាំជាមួយវាសិន។
«អ្ហឹស! »គេងើយ.កគ្រហឹមដូចខ្លារខិន ដោលចង្កេះយក ព្រោះទ្រាំមិនបាន ។កាយទាំងពីស្អិតរមួតបញ្ចូលគ្នា រលាក់យោលយោគ បង្កសម្លេងថ្ងូចថ្ងូរឥតដាច់សូរ។
«អាស៎ៗ»ទាំងពីរអ្នកស្រែកដំណាលគ្នា ! បៀវដង្ហក់ញ័រខ្លួនព្រោះហត់ ឯគេក៏ដកដំបងសាច់ចេញ ប៉ុន្តែគេមិនបានឈប់។
«លោកបានហើយ! ហ៊ឹក!»បៀវហាមព្រោះបៃប៊លបម្រុងនឹងចាប់ហែករ៉ូបបៀវ ទើបបៀវទប់ដៃគេ។
«ដកដៃ!!!»
«ហ៊ឹក...»
«ប្រាប់ថាអោយដកដៃ!!!»
«កុំ...កុំហែកបានអត់វាជាឈុតដែលម៉ាទិញអោយ»បៀវព្រមដកដៃតែក៏អង្វរគេ ព្រោះមួយឈុតនេះម៉ាក្មេកទិញអោយ ខ្លាចថាម៉ានឹងសួរលើក្រោយទៀត។
«...»គេមិនតប តែក៏មិនបានហែក គេចាប់សម្រាតរ៉ូបមួយនោះបោះទៅម្ខាង ។បៃប៊៊លសម្លឹងខ្លួនប្រាណបៀវឥត មើលពីលើដល់ក្រោម វាល្អឥតទាស់ ហ៊ានសារភាពថានាយពិតជាញៀនជាមួយនឹងរាងកាយមួយនេះ ឃើញពេលណាក៏ទប់អារម្មណ៍មិនបានភ្លាមៗ។
«អាស៎...»ដើមទ្រូងក្រហមព្រឿងៗត្រូវគេ ត្របាក់មួយរំពេច ឃើញហើយក៏អត់មិនបាន ទើបលេបគ្រលាស់រហូតម្ចាស់រាងកាយត្រូវយកដៃរុញក្បាលគេចេញតិច។
«...»មិនយូររបស់ខ្លះក៏សន្សឹមៗ ចូលទៅដល់កប់គល់ ។បៀវត្រឹមខ្ញាំពួក ខាំមាត់ជាប់ មិនហ៊ានរុញច្រាបគេ ព្រោះរាល់លើកដែលបៀវព្យាយាមហាមគេ គេកាន់តែធ្វើបាប!
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ បង្កលាន់លឺពេញបន្ទប់ ក៏មិនហ៊ានសន្មត់ថាចប់នៅពេលណា ព្រោះអ្នកខ្លះ ដូចជាមនុស្សដាច់ដាបរាប់ខែ...

អន្ទាក់បេះដូងWhere stories live. Discover now