Hayalet Kocamla Göçte Nasıl Hayatta Kaldım. (BL TÜRKÇE ÇEVİRİ )

34. MAHKEMEDE GÖRÜŞÜRÜZ

***

Büyükanne Lu'nun bağırmasıyla herkes Ji Ran'ın kulübesine doğru bakmaya başladı. Uzak ve yakın, tarlalarda çalışanlar ve yoldan geçenler cezbedildi. Aslında, Lu Changqing, Ji Ran'ın eşyalarını parçaladığında yakındaki insanlar bunu duydu, ama uzaktan izlediler. Ji Ran'ın Lu Changqing'i öldürdüğünü duyduklarına göre, yaptıkları her şeyi bırakıp ikisine doğru koştular.

Köy reisi herkesin bu tarafa geldiğini görünce göz kapakları seğirmeden duramadı. Yüzü karardı ve Ji Ran'ın Lu Changqing'i dövmesini engelleyecek bir şey söyleyemeden Lu Changgeng ve Lu Changqing'in en büyük oğlu ellerinde direklerle Ji Ran'ın üzerine atladılar. Neyse ki Gao Dazhuang ve iki oğlu hızlı tepki verdiler ve ikisini durdurdular.

Lu Changgeng ve Lu Changqing'in en büyük oğlunu durdurmalarına rağmen, Büyükanne Lu ve Gao Hui'yi durduracak kimse yoktu. İkisi ağlayarak Ji Ran ve Lu Changqing'e doğru geldiler. Öte yandan, elinde ayçiçeği çekirdeği olan Leng Xianglian, tüm bu izleyiciler arasında izlerken onları yemeye başladı.

"Tanrım, bu neden ailemize oluyor?!"

"Changqing! Tatlım, bizi böyle bırakamazsın. Sen ölürsen biz de yaşayamayız!"

Ağlayıp ezildiklerini duyan Ji Ran hızla ayağa kalktı ve bir kenara atladı, bu yüzden yaklaştıklarında Ji Ran'ın kıyafetlerine dokunamadılar bile. İkisi Lu Changqing'in yanında diz çöktü, onu tuttu, vücudunu salladı ve ağladı. Öyle yürek parçalayıcı bir şekilde ağladılar ki seyirciler Lu Changqing'in öldüğünü düşündüler. Ama aslında, içinde hiç gücü kalmamıştı ve gözleri donuk görünüyordu.

Ji Ran, uluyan ve ağlayan Lu Ailesinin üyelerine soğuk bir şekilde baktı. Giysilerindeki tozu ve sazı sıvazladı. Onları görmezden gelerek köyün başına doğru yürüdü. Ancak, Lu Büyükanne ona saldırıp bacağını tutmadan önce birkaç adım atmıştı.

"Gidemezsin! Oğlumu incittin. Bu şekilde gidebileceğini düşünüyorsan yanılıyorsun demektir. Bu sefer yanına kar kalmana izin vermeyeceğim!"

Büyükanne Lu'nun yaptığı her şey için bir amacı vardı. Oğlunu gerçekten herşeyin önüne koysaydı, Lu Changqing'in gelip Ji Ran'ın kulübesini tek başına parçalamasına izin veremezdi. Ji Ran'ın oğluna zarar veremeyecek kadar zayıf olduğu çok doğru olsa da, bunun olacağını da görmeliydi. Şimdi oğlu yaralandığına göre koştu ve ağladı. Belli ki ondan bir şeyler kazanmayı amaçlamış.

Kayınvalidesinin maksatlı ulumasına kıyasla, Gao Hui'nin ağlaması kalbinin derinliklerinden geliyordu. Lu Changqing'in şişmiş ve morarmış yüzünü görünce korktu, ama aynı zamanda seyirciler onun Ji Ran'dan korktuğunu görsünler diye de hareket ediyordu. Ji Ran'ı görünce hem kızgın hem de aşağılanmış görünüyordu ve kontrolsüz bir şekilde titriyordu. Bu şekilde davranarak, sanki " Bak, benden yararlanan oydu."

Ji Ran ne yapmaya çalıştığını tam olarak biliyordu ve yüzünde bir sırıtış belirdi.

"Gelip evimi parçalamasaydı, onu dövmeye zahmet etmezdim. Evime girip sahip olduğum her şeyi parçaladığında benden hiçbir şey yapmamı mı bekliyorsun? Evet, onu yendim. Ve sadece bir hırsızı dövmek benim için doğru!"Lu Büyükannenin bacaklarını tuttuğu ellere baktı ve sakince, "Bundan kurtulmama izin vermeyecek misin? Pekala, bakalım tam olarak nasıl bitecek! Ben evde yokken Lu Changqing buraya geldi ve tüm eşyalarımı parçaladı. Yaşadığım kayıplar hakkında, tazminatımı almadan kimse gitmeyecek!"

"Bunu söyleyecek kadar cesur bir yüzün vardı. Sen... Oğlumu kızdıracak bir şey yapmasaydın, gelip evini paramparça etmezdi!"

Büyükanne Lu, Ji Ran'ın bacaklarına tutundu. Dolaylı olarak söyledi, ancak son birkaç gün içinde söylenti köyde yayılmıştı, bu yüzden bir aptal bile bununla ne demek istediğini biliyordu. Ve hemen, o izleyiciler fısıldamaya başladılar ve hatta bazıları yüksek sesle Ji Ran'ın utanmaz olduğunu ve onun bir pislik olduğunu söyledi. Saldırgan olanlar kollarını sıvayıp tükürdüler, sanki burada ve şimdi Ji Ran'ı dövmeyi çok istiyorlarmış gibi, ama köy reisi oradayken sadece Ji Ran'a bakabildiler ve adaleti koruyamadılari taciz edilen zavallı kadın için.