54

368 17 82
                                    

Aynur siyah kalem eteğini ve ve yeşil gömleğini giydi. Gömleğinin ön kısımları içeri koyup önden iki düğmeyi açık bıraktı. Saçlarını maşa yaptı ardından abartı olmayacak düzeyde makyaj. Kapı çaldığında gir komutuyla Ferhat hayranlıkla bakıyordu.

"Gözlerim uzun zamandır bayram etmemişti." Tebessüm etti sadece. Hemen kendine gelip

"Neyse hazır mısın sevgilim?" Başını evet anlamında salladı genç kız. Aynur genç adamın koluna girmediğinde Ferhat elini tuttu hemen ardından elini çektiğinde

"Neler oluyor?" Dayanamayıp sordu. İç çekti genç kız.

"Yorgunum. Kafamda seninle ilgili parça parça şeyler var ben onları hatırlamaya çalıştıkça çok yoruluyorum." Elini tutarak öptü.

"Boşver hatırlama gereksiz şeylermiş demek ki!"

"Sen neden hatırlamamı istemiyorsun?" Ferhat bir şey demeden gideceği sırada kolundan tuttu.

"Sana diyorum cevap ver neden hatırlamamı istemiyorsun!" Yutkundu.

"Belki de hayırlısı budur Aynur. Bazı şeyler hatırlanmamalı! Eğer o hatırlayacağın şey seni üzecekse hiç hatırlama!" Aynur hatırlayacaktı elbet ama ne zaman? Ferhat'la evden çıktıklarında derin nefes alıp karnını tuttu. Ferhat genç kadının elini tutarak

"İyi misin?" diye sormuştu.

"Evet!" Denizi gördükleri anda Aynur'un hızla belinden tuttu. Genç kadının yanına giderek

"Çok şükür iyisin. Bir şeyin yok değil mi?" Hafif tebessüm ederek

"İyim merak etme. Hadi git benimle artık ilgilenme olur mu?" Deniz Aynur'u bıraktığı için köpek gibi pişman olsa da iş işten geçmişti.

"Aynur seninle konuşabilir miyim son kez söz bir daha yüzümü bile görmeyeceksin çıkıp gideceğim."

Aynur iç çekti Ferhat öfkeyle

"Belanı mi arıyorsun Deniz?" Genç adamın üzerine yürüyeceği sırada Aynur elini tutarak durdurdu.

"Konuşalım Deniz."

"Aynur!" Kaşlarını çatarak baktı Ferhat.

"Sevgilim sadece konuşacağız." Onaylamak zorunda kaldı genç adam. Denizle kenara çekildiklerinde

"Nasıl başlayacağımı bilmiyorum Aynur." Denizi incelediğinde eski halinden eser yoktu. Kendini salmıştı belli.

"Ne diyeceksen çabuk söyler misin sevgilim bekliyor?" Derin bir iç çekti.

"Ne garip bir zamanlar bana diyordun sevgilim kelimesini şimdi ise başka bir adama."

"Deniz saçmalayacaksan dinlemek istemiyorum. Hem hayırlı olsun oğlun olacakmış." Üzgünce baktı Deniz

"Aynur sana olan sevdam bitmiyor. Allah kahretsin o an bizimkileri keşke dinlemeyip seni kaçırsaydım." Genç adamın omzuna dokunarak

"Her şey için çok geç Deniz! Hadi karının yanına git. Çocuğuna ve ailene iyi bir baba ol tamam mı? Ben çok iyim beni düşünme."

Denizin ilk kez gözlerinin dolduğunu gördü.

"Aynur ben pişmanım hemde çok!"

"Sende bilirsin ki son pişmanlık fayda etmez!"

"Boşasam onu bana hiç dönme şansın yok mu?" Aynur iç çekti.

"O şans yıllar önce ellerimizin arasında kayboldu. Yani diyeceğim o ki şurada duran adam var ya!" Ferhat'a baktıklarında genç kızı izliyordu.

EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)Where stories live. Discover now