41.

327 22 58
                                    

Genç kız İlknur'un sesiyle kendine gelmişti.

"Hey sen yoksa..." Sinirli bakışlarını genç kıza fırlatarak

"Saçmalama yok öyle bir şey! Ben..." Cümleyi tamamlamadan odadan çıktığında gözyaşını sildi. Derin derin nefes aldı. Lakin o bunları yaparken onu izleyen bir çift gözün farkında değildi.

"Neler oluyor bana neler?"

" Âşık oluyorsun!" Duyduğu sesle gözlerini ona seslenen kişiye diktiğinde karşısında mavi gözlü adamı görünce yutkundu.

"Seni seviyorum Destan!" Hızla arkasına dönüp gideceği sırada Şeyhmus genç kızın peşinden koştu. En sonunda kolundan tuttuğu gibi kendine doğru döndürüp belinden sıkıca tutarak

"Her şey çok hızlı oldu farkındayım ama ben, ben artık seni kaybedemem kaç aydır seni arıyorum haberin var mı senin?" Gözlerini kaçırdı. Eliyle yanağına dokunarak gözlerini gözlerine dikti.

"Aramadığım yer kalmadı. Ben seni istiyorum!" Destan kısık sesiyle

"Biz olamayız ağam! Ne olur bırak beni!"

"He de bana bir kaç ay sevgili oluruz. Hatta direk nişan yapıp öyle sevgili olalım. Şahsen hem kimin karisi olacağını herkes öğrensin artık!"

"Yapma nolur!" Genç kızın kokusunu derin bir şekilde içine çekti.

"Yapma!"

"Sadece kokunu hissedeyim bunu çok görme beni sevme tamam. Söz yarın gideceğim." Destan bunu duyunca sıkıca sarıldı.

"Zorlamadığın için teşekkür ederim."

"Sen mutlu olda varsın yanan ben olurum merak etme!" Genç kızın boynundan öptüğünde geri bıraktı. Ellerini tutarak küçük buseler kondurdu.

"Telefonunu versene!" Neden dercesine baktı genç kız.

"Ver işte sen." dediğinde boydan elbisesindeki cebinden telefonunu çıkardı. Genç adama verdi.

Şeyhmus telefon numarasını girdiğinde geri uzatıp kendini çaldırttı.

"Benim numaramı kaydettim. Bir şeye ihtiyacın olursa beni mutlaka ara anında yanında olurum! Kendimi çaldırtıp seni kaydedeceğim."

"Bir şeye ihtiyacım olmaz ama teşekkür ederim!" Genç kızın yanaklarından tutarak alnından öptü.

"Helalim olmanı o kadar çok isterdim ki Destan. Madem istemiyorsun nasip değilmiş." Destanın gözlerinin dolduğu fark ettiğinde gözyaşı daha akmadan sildiğinde

"Sen nasıl anladın?"

"Bir önemi yok nasıl olsa maalesef bugün burada kalacağım eğer benden gerçekten rahatsızsan herkesten habersiz bu gece giderim!" Arkasını dönerek gittiğinde Destan arkadan giderek elini tuttu.

"Bugün burada kal yorgunsun öyle dediğime bakma sen. Hem dinlenmiş olursun ya_ya_yarın gidersin." dediğinde genç kızın elini öperek

"Beni düşünmen hoşuma gitti." dediği anda telefonu çalmıştı genç adamın. Annesi aradığında telefonu açıp

"Buyur ana!"

"Oğlum baban bizim taraftan sana bir kız bulmuş ve uygun görmüş biran önce Riaya gel!" diye söylediğinde genç adam genç kızın elini bırakıp sinirden duvara vurdu.

"İstemiyorum ana istemiyorum! O kız saplantılı manyak babam bana sormadan nasıl he der?" Destan genç adamdan uzaklaştığında arkasına döndüğünde Destan neredeyse merdivenden düşeceği sırada hızla belinden tuttu.

EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)Where stories live. Discover now