EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)

31

Ferhat ne diyeceğini şaşırdı.

"Gerçekleri öğrenmem için on dakikam vardı sadece Aynur sadece on dakika gitmek zorunda kaldım. Bilmez misin her şeye rağmen seni bırakmazdım ama şimdi olaylar farklı tek gerçek şu ki ben sana deli divaneyim." Aynur arkasına döndü yüzünü bile görmek istemiyordu. Genç kıza sarıldığında ellerini tuttu Aynur'un boynuna küçük küçük buseler bıraktığında Aynur gözlerini bir süre kapattı.

"Seni çok özledim beni bırakmana asla izin vermem." diyerek genç kızı tek hareketiyle önüne döndürdüğünde parmağıyla dudağını gezdirdi kendi dudağın getirerek öptü.

Aynur her hareketiyle erisede ona yenilmeyecekti.

"Bana dokunmanı istemiyorum." Elini genç kızın karnına koyduğunda

"Ya bize bir parça olursa o zaman ne yapacaksın?"

"Aldırırım Ferhat!" Genç adamın kaşları çatıldı.

"Benden habersiz asla!" Genç kızı öpeceği sırada Aynur yüzünü kenara çevirdi.

"Sen beni mahvediyorsun Aynur!"

"Sende beni yok ediyorsun, git hadi o kadına git!" Ferhat'tan kurtulup yere oturdu. Bitikti Aynur, sevdiği adam yüzünden yok olmuştu.

"Senden nefret ediyorum, ilkimi sana verdiğim için kendimden nefret ediyorum, ben dayanamıyorum!" Genç adam Aynur'la aynı pozisyonu aldığında genç kızın çenesinden tutarak

"Bunları söylediğine inanıyor musun Aynur? Beni bu mahvetmez ama senin aşkın bittiyse beni bu mahveder!" Genç adamdan ayrılıp ayağa kalktı.

"Git Ferhat dedem gelecek seni görmesin ne olur git, daha fazla acı yaşatma bana!" Ferhat buğulu gözlerle baktı. Demek ki Aynur için bitmişti.

"Hazırlan bir kaç gün sonra seni isteyeceğim dedenden!"

Aynur kahkaha attı.

"Bu sefer herkesin içinde bırakırsın! Defol Ferhat daha fazla konuşmak istemiyorum defol!"

Ferhat gideceği sırada Aynur içinden

"Sen benim içimde bu sevdaya çiçekler açtırdın ve şimdi solduruyorsun! Merak etme sevgilim o kadınla aranıza girmeyeceğim kara sevdana kavuşacaksın bense bu şehirden gideceğim." Son kez ayrılığın öpücüğünü vermek için Ferhat'ın kolunu tutarak kendine döndürdü. Gözyaşları içinde genç adamın dudağından öptüğünde Ferhat ilk şaşırsa da genç kızın gözyaşlarını silerek tutkuyla öpüyordu. Aynur geri çekilince

"Ayrılığın öpücüğüydü Bozbey!"

"Yapma Aynur kendini de beni de yakma!" Tebessüm etti

"Biz artık öldük Ferhat, inan bana beni nikâh masasında terk eden adamı gururumu ayaklar altına alıpta affedemem!" Ferhat arkasına dönüp gözyaşını sildiğinde

"Pınarın bu akşam kınası var, yarında düğünü gelmeni istiyorlar seni çok sevdi biliyorsun. Kırmazsın değil mi? " Aynur yutkunarak titreyen sesiyle

"Pınar için gelirim, bende onu çok sevdim mutlu olmayı hak ediyor."

"Sende hak ediyorsun Aynur sende!" Ağlamaklı sesiyle

"Hoşçakal Ferhat, yaşadığın diğer güzel anılar için çok teşekkür ederim."

"Daha güzelini yaşayabilirdik."

"Nasip değilmiş Bozbey..." Ferhat kapıya doğru hızla gittiğinde durdu. Aynur'a deli gibi sarılmak istiyordu.

"Sarılsan bana en azından son kez!' diye son kez içinden geçirdi. Ağzını kapatıp ağlamasını duyurmadı. Ferhat gözyaşını silerek gideceği sırada tekrardan