54

7.1K 298 38
                                    

[3RD POV]

When you've been in the battle field for too long, you'll know how to read an opponent, to measure their strengths, and you'll know when you have a chance to win or not.

And at this very moment, the King and the Executioner both knew, that they won't stand a chance.

This person in front of them right now, is not even human.

They knew that— Gin knew that. Still, he stayed. He wanted to face him, wanted to give time for Keon to escape.

Eyes that has a whirlpool inside, blue and green, Gin didn't blinked once, looking at the man in front of them. He used his gift and in just seconds, a meteor is already falling in the sky. But to his terror, a portal appeared in the sky, swallowing the meteor whole.

Parehong natigilan si Gin at si Keon. May itotodo pa pala ang takot at kaba na nararamdaman nila sa mga oras na 'to. Kaagad na may tanong na pumasok sa kanilang isipan.

'What kind of gift is that?'

Another ability that they've haven't seen before. A one of a kind— like the Judge's.

Bago pa man nila maipakita ang mga reaksyon nila ay nahinto sila sa paggalaw ng lupa. Tila nagbago ang estraktura ng tinatapakan nila. Mabilis na kumilos si Gin, gumana ang instincts niya at dalian ginamit ang gift para palutangin si Keon. Sa pwesto sa kung nasaan si Gin, lumabas ang matutulis na buto-buto sa lupa.

Nagsitagusan ito sa katawan ng lalaki, na dere-deretsong nagsipuntahan sa iba't ibang parte ng katawan niya. Uminit ang kapaligiran, nagsilabasan ang maiinit na tunaw na bato. Para silang literal na nasa impyerno.

Something popped in Gin's mind. He found out what his gift is.

With blood coming out of his mouth, pricked by sharp bones, slowly getting burned with the lavas— he looked at the person in front of him with his dead eyes.

"A-A take over gift..." The silhouette of the man is reflecting on his eyes. "An heir of the God of the underworld, Hades... you're a diablo."

Under the night sky, the moonlight is slowly revealing the hideous figure. A tall man, at least 6'4. Skin full of red scales, face full of visible blue veins, has a four horns on his head, eyes same as Keon but the other one is pure white.

A sight that no one will imagine and dream, a sight of death standing in front of them.

"You're a part of that Generation?" Deep, as if dozens of people are talking at the same time. The man in front of them spoke. He stepped closer to Gin. "You're just a bunch of kids."

The forest trembled with his voice, the trees shook in fear.

Kung iisipin, wala ng kaya pang gumalaw kapag nasa posisyon sila ngayon ni Gin. Kahit siya rin, pero ang nasa isip niya ngayon ay si Keon.

'Dapat makatakas si Keon. Dapat mapaalam niya sa iba ang demonyong 'to.'

Gin's eyes are starting to bleed as well. He's using his gift to make Keon float. 

"G-Gin!"

Tanging ang boses na lang ni Keon ang naririnig niya. Hindi niya na 'to matanaw pa. Unti-unti, ang tingin ni Gin na nasa kaharap ay nanlabo. Dahan-dahan ay umangat ang kamay ng lalaking kaharap niya.

Papalapit nang papalapit ang palad nito sa mukha ni Gin. Even though he want to contest, he know he won't stand a chance, he can't even give time. Because it's not even a competition.

"I'll end your misery now."

Breathtaking, heartbreaking. As Keon looks from above, he witnessed how Gin's face was burned as the blood flows from the holes on the parts of his body. He didn't screamed, he didn't show how in pain he is.

Instead, his last words were...

"K-KEON!!! ESCAPE!"

Paulit-ulit na narinig ni Keon 'yon sa isipan niya. Nagawa niya pang makalayo nang kaunti habang nasa ere, pero hindi rin tumagal ay bumagsak siya. Hudyat na hindi na gumagana ang gift ni Gin... hudyat na wala na siya.

His face lost its colors, his eyes lost its light. Keon's whole body just shut down. Parang wala siyang naramdaman na kahit ano nang mahulog siya mula sa itaas. Walang sakit, walang kirot. Walang kahit ano.

Parang nawalan siya ng malay pero nakamulat ang mga mata.

Nalipat sa kaniya ang tingin ng lalaking tinawag ni Gin na 'diablo'. He knew at that moment that Keon has no will to fight anymore. And as a man, and as someone who has the pride, he won't stain his honor by totally ruining Keon.

He will kill him fast.

But as he raise his arm. He felt a presence, before he could even hear them call his name.

"S-S-S-Sir Alas!"

Nahinto si Alas nang makarinig ng pamilyar na pagtawag sa kaniya. Napalingon siya sa direksyon ng iilang mga gifteds, pare-parehong may iisang tattoo sa parte ng kani-kanilang mga katawan.

A diamond.

Alas' cold eyes met theirs. Sabay-sabay silang natigilan, naramdaman ang panlalamig ng kanilang mga katawan. Hindi na nila kayang magsalita pa, pero alam nilang mas masamang paghintayin si Alas sa sasabihin nila.

Napalunok ang lalaking nauuna. "T-T-Thank you for helping us. B-But please, don't kill the other one yet-"

"Why?"

Halos dumama sa kalamnan nila ang boses ni Alas. Pilit pa rin nagsalita ang nauuna.

"K-King and Queen a-are dead. If we d-don't give M-Miss Andina a gift for her head collection, we will follow them s-soon."

Nagkaroon ng sandaling katahimikan. Unti-unti, nawala ang kaliskis sa katawan ni Alas. Bumaon ang mga sungay niya at nagbago nang tuluyang ang kaniyang mukha. Bumalik sa dati ang kaniyang mga mata.

Revealing his appearance— long white hair like the snow, face full of scars, right eye blind white, and the other black. Body full of chain tattoos, a sign of Andina's curse.

Kaunting nakahinga nang maluwag ang troop ng diamonds.

"Where's Dias?" Malalim pa rin ang boses ni Alas nang magsalita.

Sumagot ang iisa sa troop. "H-He already went ahead, sir."

Naningkit ang mga mata ni Alas, kaunting napaisip. 'That brat still do whatever he wants. His King and Queen are dead.'

Nalipat ang tingin niya kay Keon na nakamulat pa rin ang mga mata, pero wala ng malay.

"Then, I'll go ahead..." aniya. "Better shoot that man to cancel his gifts, or you'll indeed meet your King and Queen soon..." pagbabanta niya.

He knew what Keon is capable of, but he also knew that he's not in his right mind to fight. Still, if he did managed to fight, he won't care to the troop of diamonds. He won't care if they dies, he won't care if everyone dies.

After all, this man, has no emotions or feelings at all.

"Oh, S-Sir Alas, y-you also went ahead sir? Where are your troops, sir?" pagtanong ng isa na kinakabahan pa rin.

Nalipat sa kaniya ang tingin ni Alas. Nag-isip muna siya ng ilang segundo bago sumagot.

"They... have a different mission for now."

Nahinto ang mga troops sa narinig, ang iilan ay nagkatinginan sa isa't isa. Dahil para sa kanila, bibihira lang na hindi magkakasama si Alas at ang troop niya, dahil para kay Alas, iisa lang sila.

"I'll be going now..." malalim na pamamaalam ni Alas. Tinignan niya ang katawan na butas-butas at nasusunog malapit sa kaniya, sunod ang lalaking mulat na walang malay.

"I'll leave them both to you," huling aniya bago siya mawala na parang bula.

CHAPTER 54
Diablo

Against the God: End of the Gifteds (HIATUS)Where stories live. Discover now