33

7.4K 399 263
                                    

[Cleofa]

Shit...

Shit.

Shit!

Bakit... ngayon pa?

I can't fucking use my gift! We are weakened! We can't fight anymore!

Nakapikit ang kanan kong mata, wala akong tigil sa panginginig. Ang kamay ni Helix na nakahawak sa akin ay nararamdaman ko rin ang paglamig at onting pagnginig.

We barely won... against the King and Queen...

How... can we even face Heart now?

Hindi kami makagalaw sa mga pwesto namin, patuloy ang pagtama ng ulan sa mga balat namin. If only I can use my gift... I could at least, make some time...

Just seconds... seconds are enough... for at least, one of us escape.

"Hey, do you hear me, brats?"

Her voice give chills down my spine. Lalo akong nanghihina dahil dito. Walang makakilos sa aming lahat, walang makakibo... pare-pareho kaming natulala, napako sa kinatatayuan naming lahat.

Rinig ko ang bawat pag-apak ni Heart papunta sa amin... papalapit nang papalapit. Ramdam ko ang paghigpit ng nakaalalay na kamay sa akin ni Helix.

"I can still fight..." bulong niya. Mabilis akong natauhan at nag-aalalang napatingin sa kaniya nang hindi lumilingon.

"Me too..." dagdag ni Alvis.

"FUCKING BRATS! WHAT ARE YOU MUMBLING ABOUT?! CAN'T YOU HERE ME?!" Tumaas ang tono ng pananalita ni Heart, mas lalo ring lumalakas.

"We'll spare you some time," muling ani ni Helix. Parang hindi niya narinig ang mga salitang sinasabi ni Heart.

Puno ng pag-aalala akong napatingin sa kaniya, nanatiling nakapikit ang kanan kong mata.

I was about to say something, but he gave a reassuring smile. "Everything will be alright... I promise."

"Yeah..." I glanced at Alvis too, who's also smiling, despite the fear in his eyes. "We will follow you two later..."

With enough courage, he then looked behind us. Nagawa niyang makalingon sa pwesto ni Heart.

"So, hurry up!-"

He didn't even had the chance to finish his words.

It felt like time slowed down, at the same time, our worlds stopped.

Mabilis masyado ang nangyari, ni hindi ko nga nakita ang anino ni Heart na dumaan sa harapan namin. The next thing we saw...

Was a severed head, flying.

Literal na napako rito ang tingin ko, medyo nanlabo rin ito. I was dumbfounded, it felt like a dream.

My eyes slowly looked down as the head fell to the ground, rolling.

Exactly in front of us.

My eyes became blurry, lost for words, mind blank. My blood ran cold, whole body shaking.

I just stared at it... completely...

Terrified.

"AHHHHHHHH!!!!!"

Ang malakas at matinis na pagtili ni Risca ang gumising sa akin sa realidad. 

Mabilis kaagad nagtubig ang mga mata ko, parang binaluktot ang sikmura ko at gusto kong isuka ang bituka ko na walang laman. I can't breathe, my head is spinning.

Against the God: End of the Gifteds (HIATUS)Where stories live. Discover now