She Is Zarcaen's

CHAPTER 30

Warning: Matured Content (slight)

AUDRESYNE

Tatlong linggo na ang lumipas mula noong nangyari ang engkwentro namin sa reyna ng Vlandior. Everyone seems busy. The king told me that he receives death threats every day, wala itong tinatagong sekreto kaya malaya naming naririnig ang opinyon sa isa't-isa. He's just bothered because the death threat might be for him, pero ang nilalaman doon ay nauukol sa akin.

It was obviously from King Litavis, not from Queen Genucia who I almost killed in our first met. Nakasulat doon na huwag magpakampanti si Zarcaen because sooner and later, I'll be Litavis'.

There's no fucking way!

Hindi ako pumapatol sa mas matanda pa sa ama ko. After knowing their dirty secrets?!

Oh, please!

Sa loob ng ilang linggo ay inensayo ko rin ang mga tauhan. Halos wala na itong mga pahinga, doon ko lang sila binibitawan kapag tanghali at gabi na. The death threat itself is a sign that there is a war coming. We have to be ready. 

Lahat ng grupo tinuruan ko sa pagpana, paggamit ng sandata, at sa unarmed combat. They must have knowledge and skills in everything. Dahil hindi sa lahat ng laban ay pana ang hahawakan nila, hindi sa lahat ng laban ay espada ang hawak nila, and most of all, hindi sa lahat ng laban ay may hawak silang sandata. Iyun ang itinuro ko sa mga kingslayers ni Zarcaen. Even the penguins. Sa lahat ng ensayo ay ang tatlo ang pinakapinahirapan ko. 

They may not be members of the guilds, but they serve as the grand butlers of the king. Their primary duty is to protect the king at all times. They have to be mastered at everything.

Mabilis akong umilag sa sipang tatama sa akin, I punched his face, but he just easily dodged it. He has this smirk on his face and kick my feet pero agad akong nakatalon, sa pagtalon na iyon ay umikot ako sa ire at akmang itataas ang binti para sipain siya pero umilag lang ito.

We've been fighting for a while now, but no one wants to surrender. No one has the guts to step in and stop it.

It's already evening, hindi pa natatapos ang pag-eensayo ng mga kingslayers. Habang nanonood ako sa mga naglalaban ay nilapitan ako ng hari at inasar. Sa pikon ko ay inatake ko siya ng suntok.

At first, he just kept dodging, but when he noticed that I had no interest in stopping my attacks, he started fighting back. Hanggang sa napansin ng mga tauhan ang ginawa namin ay tumigil sila sa sparring at tinuon ang pansin sa amin ni Zarcaen na tila'y narito ang pinaka-interesadong palabas na makikita nila sa buong buhay nila.

The King and Queen just sparring. Who might win?

Habang nagsusuntukan kami di namin napansing nakapasok na kami sa loob. Royal servants got alerted and scared that they thought we were having a lovers' quarrel and that we were serious about killing each other. Ang mga bata lang ata ang natutuwa at nagawa pa kaming e-cheer. Tamtam and Laplap seem to have enjoyed their stay in the palace, servants took care of them, at minsan ay nilalaro sila ng tatlong penguins.

I made a backflip towards the staircase, which made him smirk in amusement. I attempted to kick his face, but he effortlessly dodged it by using his arms. Patuloy kami sa paglalaban. Walang gustong itigil ito. Who wouldn't? We are just starting to love this fight. Kahit isa ay wala pang nakatama sa amin, parehong malalakas at tuso sa pakikipaglaban. 

Napatili ako at biglang natumba sa malambot na kama. 

Kama?

As I roamed around my eyes on my surroundings, agad nanlaki ang aking mata nang makita narito na kami sa kuwarto ni Zarcaen. Our room. At kasalukuyan pa akong nakahiga.