~ Gebroken Beloftes ~

No stress

Ik open voorzichtig mijn ogen. "Fleur?" Hoor ik Matthy vragen. Ik open verder mijn ogen. "Hee goeiemorgen." Matthy glimlacht. "Goeiemorgen. Moet jij niet naar school?" Ik ga overeind zitten. "Kut. Ik ben al 2 uur te laat." Matthy glimlacht. "Geen zorgen, Ik heb met de rest overlegt en aangezien je best een zware dag achter de rug hebt, heeft Robbie je ziek gemeld. Zodat je kan uitrusten." Ik voel me opgelucht. Gelukkig. Ik weet niet hoe ik me er anders uit kon lullen. "Kom we gaan ontbijten." Stelt Matthy voor. Ik knik en loop met hem mee naar de keuken waar Koen en Raoul al zitten. "Daar is ze eindelijk hoor." Zegt Koen glimlachend. Ik wrijf in mijn ogen. "Gisteren heb ik ook niet bepaald geslapen ofzo." Matthy glimlacht. "Vannacht wel een beetje toch?" Ik haal mijn schouders op. "Opzich wel, maar dat matras is gewoon helemaal kut. Ik slaap sinds ik hier woon al helemaal kut." Ik loop de keuken in en smeer een broodje. "Wanneer komt Rob eigenlijk thuis?" Koen haalt zijn schouders op. "Volgens mij blijft hij nog een nacht daar." Ugh wat een goeie communicatie heb ik toch met mijn broer. Dit wist ik ook weer niet. Maar zo erg vind ik het nou ook weer niet. Ik knik. "Is goed." Ik neem een hap van mijn broodje. Ik zie Matthy weer verdwijnen naar zijn kamer. Ik begin hem langzamerhand te begrijpen. Hij heeft ups & downs. Soms voelt hij zich heel goed , gaat hij gewoon gezellig praten en doet hij dingen met ons, en soms zit hij op zijn kamer te huilen of even na te denken. Hij wil dan graag alleen zijn. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik denk dat hij nu zo'n momentje heeft. Want hij werd al wat stiller. "Kom je vandaag mee opnemen?" Vraagt Raoul. Ik kijk op. "Dat kan toch niet? Met Matthy." Koen kijkt ook op. "Huh? Maar het boeide je toch niet? Je hebt vannacht ook met hem op kamer geslapen.." Gaat Raoul het uitleggen of laten we dat aan Matthy over?