~ Gebroken Beloftes ~

Het ongeluk

Mijn moeder knikte naar me. "Ik breng je wel naar school." Ik knikte wel, maar natuurlijk wou ik niet bij haar in de auto. Maar het was ook niet handig om te rijden met mijn eigen auto, die nogsteeds zomerbanden draagt. Mijn vader reed ook mee, hierna gingen ze direct door naar de bank. Ze durfden geen woord tegen elkaar te zeggen. Dit werd geen normale schooldag, ik vroeg me überhaupt al af of ik überhaupt wel veilig op school zou komen. Maar gelukkig belandde ik, 13 minuten later. Veilig in het klaslokaal terecht. Nou ja veilig? Sommige mensen uit mijn klas doen zelfs aan drugs en die zitten dan stoned in de les. Maar ik voel me overal veiliger dan ik me thuis voel. Net toen ik wou zitten ging de deur open. "Fleur, kan je even komen? De politie is voor je gekomen." Ik zucht en ik gooi mijn tas weer over mijn schouder. Mijn klasgenoten kijken me verrast aan. Ze denken waarschijnlijk dat ik een overval of zoiets heb gepleegd. Hopelijk, dan kan ik mijn studie afbetalen. Ik loop mee met de agenten. Zou er iets ergs gebeurd zijn? Was mijn vader nogsteeds boos op mijn moeder en heeft hij haar neergestoken? 'Wake up, fleur.' De agenten kijken me bezorgd aan. "Vertel het is mannen." Zeg ik op een rustige manier. "Je uh moeder en vader zijn in een auto ongeluk overleden. Zojuist." Mijn hart stopt even met kloppen. Wat? Ik had het gewoon voorspeld. Duizenden vragen vliegen door mijn hoofd. Waar moet ik nu wonen? Ik ben 21, dus ik moet zelf voor een huis gaan zorgen. Van welk geld? Ik kan mezelf geen houding geven. Wat moet ik nu doen? Weet Robbie het al? Kan ik alles nu achter me laten? Ga ik Robbie nu vaker zien, of juist helemaal niet? Het tweede hoop ik eigenlijk. Wat staat me allemaal te wachten?