~ Gebroken Beloftes ~

De nieuwe woonplaats

Dingen zijn veranderd na de dood van mijn ouders. Ik woonde voor een paar weken alleen met Robbie in het huis van onze ouders. Ik zat daar natuurlijk niet op te wachten, maar Robbie vond het verstandiger omdat ik ook nog midden in mijn studie zit. En nu, sta ik voor het huis van Robbie en zijn maten. Dit wou ik echt niet, maar ik wist zelf ook wel dat ik geen enkele keuze heb omdat ik niet zelf de tijd heb om een heel huis in mijn eentje te onderhouden terwijl ik nog midden in mijn studie zit. De woorden van Robbie dreunen nogsteeds door mijn hoofd. "Fleur, ik wil dat je bij mij komt wonen, tijdelijk. Over een paar maanden heb ik ook mijn eigen huis en dan gaan we daar met zen tweeen wonen. Beloofd. Maar het is nu even niet anders, dan dat je hier moet wonen. Een paar jongens die hier wonen zijn ook nog vrijgezel, maar ik heb geen zin in liefdesdrama enzo, dus dat word m niet." Ik beloofde aan Robbie om niet verliefd te worden. Ben ik ook niet van plan. Het is al moeilijk genoeg om mijn verdriet te verwerken. Het maakt me verdrietig dat mijn ouders overleden zijn en ik het nooit goed heb kunnen maken. Robbie belt aan en er word al snel opengedaan door een blonde jongen met kort haar. "Hoi hoi." Robbie loopt naar binnen en ik stel me voor. "Ik ben fleur." Ik geef de jongen een hand. De jongen glimlacht. "Milo." Ik glimlach terug. Dan loop ik verder door naar binnen. Er hangt een frisse lucht door het huis, ook een windje. Er staat vast een deur open. Robbie stopt met lopen en draait zich om naar mij. "Zet je koffer maar neer hoor, die zetten we later wel boven neer." Ik knik en ik loop achter Robbie aan, de woonkamer binnen.