~ Gebroken Beloftes ~

Jamie

Ik loop naar beneden. De jongens zijn er ook al wel weer. Er is ook een meisje in hun bijeenzijn. Robbie komt naar me toe. "Uh Fleur.... Dit is mijn vriendin, Jamie." Ik heb het gevoel dat ik elk moment in de grond kan zakken. Hoezo wist ik dit niet? Voor hoelang al? Heeft hij het geheim gehouden? Ik wil haar er niks van laten merken, daarom glimlach en geef ik haar een vriendelijke hand. "Ik ben Fleur, zijn zusje." Ze glimlacht terug. "Jamie." Dan draai ik me om. "Ik uh ga weer terug naar boven, want ik moet nog leren." Dan loop ik snel weer terug naar boven. Wat is dit nou weer? Kom op Fleur, Positief blijven. Hij heeft het vast niet expres gedaan. Zodra ik Robbie's kamer deur dicht wil doen voel ik dat iemand aan de deur trekt. Waarschijnlijk Robbie weer. Ik zucht en ik draai me om. Koen komt binnen. Wat doet hij hier nou weer? "Fleur." Zegt hij op serieuze toon. Oh, hij komt ook nog echt voor mij. "Ja?" Koen neemt plaats op het bed waar Robbie vannacht geslapen heeft. "Ik snap het wel." Ik kijk hem verward aan. Heeft hij gedronken ofzo? "Hoe bedoel je?" Koen haalt zijn schouders op. "Dat je het er niet mee eens bent." Ik kijk hem nog verwarder aan. Koen ziet het. "Dat Rob het expres voor je achtergehouden heeft?" Ik kijk op. Expres? Achtergehouden? Hoezo? Huh? Ik probeer te reageren alsof het me allemaal niet zoveel boeit. Natuurlijk wel, het is mijn broer. "Oh ja, t zal allemaal wel. Hoelang hebben ze al?" Koen haalt zijn schouders op. "2/3 jaar denk ik, maar.." Opeens word alles wazig. 2/3 jaar is wel heel erg lang. Ik hoor de rest van de zin niet meer. Ik sluit mijn ogen om even te refreshen. Opeens hoor ik het weer. "Fleur gaat het wel?" Oh ja. Zo normaal mogelijk reageren Fleur, je kent Koen niet en hij hoeft jou ook niet te kennen. "Ja zeker, ik had ff iets in mijn ogen." Koen knikt. "Oh ja, ben je niet boos op Robbie ofzo?" Ik krap over mijn hoofd. "Uhhh.." Koen onderbreekt me. "Het is goed Fleur." Oke, nu weet ik het zeker. Paranoia nummer 2.