Olin in Kahadras: Advent of the Bearer

Chapter 15 - Banwaanon

OLIN

Naging iregular ang paghinga ko dahil sa kundisyon ng diyosa ng kasakiman na si Burigadang Pada. Dinumog kaagad ang isip ko ng mga probabilidad. Tinimbang ko ang mga kasama ko kung sino ba talaga ang puwedeng maiwan sa 'min.

Kung ako ang maiiwan, paniguradong mabibigo kami sa misyon namin at 'di namin maaabutan si Prinsipe Helio nang buhay dahil ako raw ang makakukuha sa Boac.

Kung si Langas naman, hindi rin puwede sapagkat siya ang nagsisilbi naming gabay sa aming paglalakbay. May dahilan kung bakit siya ang gusto ni Mounir na lapitan namin. Mahalaga siya sa misyong ito.

Dumako ang mga mata ko kay Cormac. Alam kong ang sama ko para isipin 'to pero para kasing 'di naman siya dapat na mapabilang sa 'min o maging parte sa misyong 'to. Desisyon niyang tumungo rito dahil sa kuryusidad, hindi siya tinawag ng Kahadras. Pumasok siya sa portal na may layuning masama o makasarili. 'Yon ay ang isiwalat ang tungkol sa Kahadras kapalit ng kasikatan niya.

Nagsalubong ang kaniyang mga kilay nang magtagpo ang aming mga mata. "Naa'y hugaw sa akong nawong?" bulong ni Cormac sabay turo sa mukha niya.

["May dumi ba 'ko sa mukha?"]

Umabante ako. "Puwede po bang linisin na lang namin itong buong gingharian ninyo? 'Tapos, aalis kami nang buo 'pag natapos na namin ang aming parusa?" Ako ang nangahas na bumasag sa katahimikan sa pagitan namin dahilan para sa 'kin matuon ang kanilang atensyon.

Nakapagdesisyon na 'ko na ipaiwan si Cormac pero parang ayaw kong gawin o sabihin. Parang masakit sa loob ko na iwan dito ang kaklase ko. Pa'no kung ayaw na siyang pakawalan ni Burigadang Pada? Pa'no kung 'di na siya makalabas dito sa Kahadras?

Puno ng pag-aalala ang mukha ni Talay nang lingunin ko siya.

Pumalatak ang rayna ng Escalwa. "Hindi mo yata nauunawaan ang nais kong ipahiwatig, bata." Muli itong umupo sa kaniyang gintong trono.

Naglakbay pa sa bakuran ng aming mga tainga ang pagkalansing ng kaniyang mga ginintuang alahas.

"Kailangan ko ang isa sa inyong mga binatilyo sapagkat hanggang ngayon ay hinahalughog pa rin namin ang lupain ng Escalwa sa paghahanap ng puso ng lupa, ang mahiwagang hiyas. Kung may mahalagang bagay pa kayong nais gawin sa ibang lugar, maaari na kayong humayo. Ngunit bilang parusa sa pagpasok sa sagrado kong hardin at pangingialam sa mahiwagang tubig doon, maiiwan ang isa sa inyong mga lalaki rito," pirming wika ni Burigadang Pada.

Napalunok ako sa winika niya. Ngayon ay naiintindihan ko na ang gusto niya at hindi na talaga namin mababago ang kaniyang pasya.

Tinapunan ko ng tingin si Talay. Nakayuko siya at sumisinghot habang hawak-hawak ang mga bulaklak na sina Saya, Alog, at Lish na naging ginto. Maski ako'y nami-miss ko na rin silang tatlo. Na-miss ko 'yong mga hirit nila, mga kulitan nila, at bangayan nilang tatlo.

"Ako! Ako ang maiiwan dito!"

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig na may nagboluntaryo sa 'min. Walang iba kung 'di ang kaklase kong si Cormac Cruz! May parte sa 'kin na gustong siya ang maiwan dito, pero naaawa rin ako sa kaniya kahit may masama siyang hangarin. Kung puwede lang sana na ako na lang. Subalit pa'no ang prinsipe ng Melyar? Ang hirap!

Sabay kaming lumapit ni Talay kay Cormac. Nahagip ng paningin ko sina Solci at Langas sa likuran namin na nakatuon lang ang atensyon sa makintab na sahig.

"Sigurado ka ba rito, Cormac?" agarang kuwestiyon ni Talay sa kaniya. Alam kong nasisiyahan siya dahil may tiyansa nang makabalik ang mga kaibigan naming bulaklak sa dati. Pero batid ko ring nalulungkot siya sapagkat may kailangang magsakripisyo para dito.