Hoofdstuk 58

2K 28 10
                                    


Op het bordje staat dat we moeten gaan boarden. Ik zucht diep. Ik zit er heel erg tegen op. Rustig sta ik op. "Het komt goed, schatje. Je kan dit." Zegt Matthy liefjes en geeft me een kusje. Ik hou echt zoveel van hem. Matthy pakt mijn hand en we lopen naar de balie waar we moeten boarden. Ik geef mijn paspoort en mijn vliegtickets. Als dat goed gekeurd wordt, lopen we door, het vliegtuig in. We zitten ergen in het midden van het vliegtuig. Omdat het niet zo lang vliegen is, is het een klein vliegtuig met een rij van drie stoelen aan beide kanten. Matthy, Milo en ik zitten in de rechter rij en Koen, Raoul en Robbie zitten in de linker rij. Ik ga bij het raam zitten, zodat ik goed kan zien wat er allemaal gebeurt. Matthy komt naast mij zitten en Milo daarnaast. Na een kwartiertje begint het vliegtuig te rijden. Mijn hart gaat met de seconde harder kloppen. Ik pak snel Matt zijn hand en ga goed rechtop zitten. Matt gaat met zijn duim zachtjes langs mijn hand. "Je kan dit liefie, er gaat niets gebeuren. We zijn allemaal bij je." Zegt Matt. Ik kijk hem aan en knik zachtjes. Het stelt me op een of andere manier wel een beetje gerust.

Het vliegtuig gaat steeds harder rijden. Ik knijp mijn ogen dicht en pak Matt zijn hand nog steviger vast. Ik voel dat we steeds harder gaan en bijna in de lucht zitten. Mijn hart gaat tekeer en mijn gedachtes slaan op hol. Straks gaat het mis... Straks storten we neer... Mijn handen beginnen te trillen, terwijl het vliegtuig los van de grond komt en zijn weg in de lucht volgt. Ik probeer mijn ademhaling onder controle te houden, wat nog maar met moeite gaat. De geluiden om me heen worden vaag en wazig. Zachtjes hoor ik dat Matthy mij probeert gerust te stellen. Ook al versta ik niet echt wat Matt zegt, toch stelt zijn stem me wel gerust. Alles om me heen draait. Ik heb het gevoel dat ik elk moment flauw kan vallen. Matthy merkt volgens mij dat ik me niet zo goed voel, want hij pakt mijn handen ook wat steviger vast. In mijn handen krijg ik een flesje water geduwd. Ik drink een paar slokjes en ik merk dat dat wel een beetje werkt. Alle geluiden om me heen kan ik al wel wat beter horen. Ik leg mijn hoofd op Matt zijn schouder en Matthy gaat met zijn hand zachtjes langs mijn rug. Gelukkig word ik alweer een beetje rustiger.

Verder ging de vlucht wel oké. Matthy en Milo hebben een beetje gekletst, terwijl ik een beetje bij Matthy lag. Af en toe hadden we een beetje turbulentie, dan vond ik het al helemaal eng, maar dat werd naar een tijdje wel ietsje minder. We gaan alweer bijna landen en dan zijn we gewoon in Italië. We hebben een huisje aan het Gardameer gehuurd, dus daar ben ik ook wel benieuwd naar. We gaan het zien. Tijdens het landen heb ik Matt zijn hand goed vast en probeer ik rustig te ademen, om een paniekaanval te voorkomen. Als we de grond weer raken, gaat er een grote last van mijn schouders. "Ik ben trots op je, Lies." Zegt Matthy als we geland zijn. We halen onze koffers op en stappen in de taxi richting het huisje. Het is gelukkig maar een klein halfuurtje rijden. Raoul is tijdens het rijden een beetje aan het kletsen met de taxichauffeur over dingen die hier in de buurt te doen zijn. We hadden namelijk ook nog niet echt plannen voor de rest van de week.

Als we aankomen bedanken we de taxichauffeur en pakken we de tassen uit. Het huisje ligt echt aan het meer. Ons uitzicht is echt fantastisch. De mooie bergen in de achtergrond in combinatie met het mooie weerspiegelende water van het meer. We hebben een heel mooi balkon met lekkere stoelen en een tafeltje. Aan de reling van het balkon hangen mooie roze en rode bloemetjes. Hier ga ik echt elke dag zitten en genieten van het uitzicht. Het huis is echt typisch Italiaans. De buitenkant is gemaakt van stenen en er hangen allemaal planten aan het huis. We hebben zelfs een heel klein schattig tuintje met mooie plantjes een klein tafeltje. We hebben geen zwembad, maar dat is ook helemaal niet nodig, want het meer is recht voor het huis.

We gaan allemaal op het balkon zitten en pakken er wat te drinken bij. "Ik zou zeggen, proost op de vakantie." Zegt Milo. "Proost!" zegt iedereen, terwijl de glazen tegen elkaar gaan. Proost op de eerste vakantie met Matthy en de eerste vakantie met de rest...

Ik hoop dat jullie het een beetje een leuk deel vonden?

Heel erg bedankt voor de 29k reads, echt niet normaal!!!

Als jullie nog goede ideeën hebben, zijn die altijd welkom.

Liefs Suus!

Ik heb je nodig // BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu