Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 26

Na het eten ruim ik de tafel af en zet ik alles in de vaatwasser. Ik ga op de bank zitten, waar de jongens al voetbal zitten te kijken. Ik ga tussen Matthy en Raoul in zitten. Voetbal vind ik niet heel erg boeiend, dus ik let niet heel erg op Ik merk dat ik erg moe ben en mijn ogen vallen dicht. Ik leg mijn hoofd op Matthy zijn schouder. "Rob, zou je een dekentje kunnen aangeven?" vraagt Matthy fluisterend. Niet veel later voel ik dat er een dekentje over mij heen wordt gedaan en ik val rustig in slaap. Op een gegeven moment hoor ik wat stemmen. "Matthy?" Hoor ik Rob zeggen. "Ja?" "Blijf jij bij haar slapen?" "Ehh, ja ik denk het wel." "Oké, is goed slaaplekker" "Slaaplekker." Hoor ik Matthy nog zeggen. Matthy probeert om anders te gaan zitten, waardoor ik een beetje wakker word. "Sorry Lies, ik wilde je niet wakker maken." "Maakt niet uit." Zeg ik slaperig. Ik ben nog niet helemaal wakker. Matthy gaat liggen zodat hij languit kan liggen. Hij opent zijn armen en ik ga in zijn amen liggen. Hij friemelt een beetje met mijn haar en geeft daarna een kusje op mijn haren. "Welterusten Lies." Zegt hij lief en zacht. Het maakt me zo blij om bij hem te liggen. "Welterusten." Fluister ik zachtjes terug. Hij aait nog een beetje over mijn rug en niet veel later val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker omdat ik mensen hoor praten. Ik doe mijn ogen open en ik zie dat ik nog steeds bij Matthy lig. "Sstt, anders maak je haar wakker." Hoor ik Matthy zachtjes zeggen. Ik kijk naar de rest. "Sorry." Zegt Matthy tegen mij, omdat hij mij wakker heeft gemaakt. "Nee joh, maakt niet uit." Zeg ik. "Ik moet toch ooit wakker worden." Zeg ik nog een beetje slaperig. "Heb je lekker geslapen?" vraagt Matthy lief aan mij. "Ja hoor, jij?" "Met jou erbij wel." Zegt hij en ik voel dat ik weer rood word. Als hij niet door heeft dat ik hem leuk vind, dan weet ik het ook niet meer. Elke keer als hij zoiets zegt, moet ik blozen.

Ik kijk naar Raoul die voor ons staat. Hij staat met een grote glimlach naar ons te kijken en loopt vervolgens naar de keuken om wat te eten te pakken. Ik kijk hem verward aan en ik loop achter hem aan naar de keuken en ik pak ook wat eten uit de kast. "Wat is er?" vraag ik aan hem. "Was het gezellig met Matt?" Tuurlijk was het gezellig met hem. Hij is lief, behulpzaam, zorgzaam, knap, gewoon heel leuk. Maar dat is misschien een beetje raar om tegen je broer te zeggen. "Ja hoor." Zeg ik alsof het me niets doet. Hij weet wel dat ik hem niet stom vind, maar of hij ook weet dat ik hem echt leuk vind, weet ik niet. Het maakt ook niet echt uit, want Matthy vindt mij sowieso niet leuk. Snap ik ook wel, hij is gewoon te goed voor mij. "Gewoon gezellig?" zegt Raoul. "Ja, gewoon gezellig." Zegt ik lachend. Ik pak een cracker en eet het met moeite op.

Ik ga weer op de bank zitten naast Matthy. Bel komt naar beneden. Is zij hier ook blijven slapen? Maar bij wie dan? Er gaan heel veel vragen door mijn hoofd, maar ze zal het waarschijnlijk straks wel tegen mij zeggen als de rest weg is. Bel komt naast me zitten en ik kijk haar aan. Ze heeft door dat ik alles wil horen, maar ze gebaart dat ze dat zo meteen gaat vertellen. Na een paar minuten staat Bel op. "Lies kom je even mee?" vraagt ze aan mij. "Ja hoor is goed." Ik sta ook op en ik wil achter haar aanlopen. "Wat gaan jullie doen?" vraagt Matthy. "Ehh..." Zeg ik. "We moeten even wat halen in het centrum." Vult Bel aan. "Oh oké." Zegt Matthy een beetje sip. Geen idee waarom hij dat zo sip zei, maar dat vraag ik straks wel. Ik wil eerst alles van Bel horen.

We stappen in de auto om richting het dorp te rijden. We hebben natuurlijk helemaal niets nodig uit het dorp, dus we rijden een paar straten verderop. En parkeren de auto daar. "Nou vertel." Zeg ik veel te nieuwsgierig. "Nou er is niet heel veel te vertellen, want ik heb uiteindelijk gewoon in Matthy zijn bed geslapen. Jij hebt wat te vertellen." Zegt ze met grote ogen. "Bij mij is er ook niet echt iets te vertellen." Lieg ik. "Echt wel, je hebt in zijn armen geslapen." "Ja." Zeg ik twijfelend. "Dus je vindt hem niet leuk?" vraagt Bel aan mij. Tuurlijk vind ik hem leuk, maar hij mij sowieso niet. "Ja dat wel, maar ik weet het gewoon niet." "Wat weet je niet? Of jij hem leuk vindt?" "Nee, ik weet zeker dat ik hem leuk vind, maar ik denk hij mij niet." zeg ik en ik kijk naar de grond. Ik haat het om het over dit soort dingen te hebben. "Lies, als hij jou niet leuk vindt dan weet ik het ook niet meer." Zegt ze. "Denk je?" "Ja, hoe hij naar je kijkt. Zag je net niet hoe jammer hij het vond dat je even wegging? Hij vindt jou sowieso leuk, maar hij durft het denk ik nog niet toe te geven." Zou hij daarom een beetje sip reageren. Omdat ik even wegging? Tuurlijk niet. "Of hij vindt me gewoon niet leuk." Zeg ik tegen Bel. "Je moet jezelf niet altijd naar beneden praten. En als hij je niet leuk vindt, wat me stug lijkt, dan is hij gek. Wie vindt jou nou niet leuk." Zeg ze. "Ik weet het niet hoor." Zeg ik tegen haar. "Nou dan geloof je mij niet, maar je gaat zien dat ik uiteindelijk gelijk heb." Ik zucht en zeg: "Zullen we anders weer terug, ik ben een beetje moe." Bel zucht ook en start de auto weer.

Als we aankomen loop ik naar Matthy zijn kamer. Ik wil heel even alleen zijn. Ik weet het allemaal even niet meer. Ik heb nog nooit iemand zo leuk gevonden, maar ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen. Ik zit nog een kwartiertje op zijn kamer en ik loop dan naar beneden. "Hey lies." Hoor ik Raoul vanaf de bank zeggen. "Hoi." Zeg ik terug en ik loop naar de keuken om wat te drinken te pakken. "Ehh, Lies. Kan ik je even spreken?" Hoor ik Matthy zeggen die achter me staat.

Sorry dat er even niets online kwam. Ik hoop dat jullie het een leuk boek vinden. Goede ideeën zijn altijd welkom. Heel erg bedankt voor de 5k reads!! Niet normaal! Jullie leuke reacties zijn erg leuk!! Ik ga proberen om vanavond nog een deel online te zetten, maar dat kan ik niet beloven. Groetjes Suus