Hoofdstuk 55

2K 26 5
                                    


"Het komt goed, Liesje." Hoor ik de stem zeggen die mij knuffelt. Bijna niemand noemt mij 'Liesje'. Alleen Matthy. Ik haal mijn handen van mijn ogen en ik zie dat Matthy mij knuffelt. Ik snap er helemaal niets van. Het maakt me allemaal eigenlijk ook niet meer uit. Ik geef Matthy een knuffel en er komen nog meer tranen uit mijn ogen. "Het is oké, schatje. Ik ben bij je." Ik ga in zijn armen liggen en hij wrijft over mijn rug. "Het was maar een droom, schatje. Ik ben bij je, alles komt goed." Zegt Matthy om mij gerust te stellen. Het was zo raar, deze droom voelde zo echt. Zelfs nu ik wakker ben kan ik bijna niet geloven dat het een droom was. Gelukkig was het maar een droom. En lig ik nu weer veilig in Matt zijn armen. Ik had anders echt niet geweten wat ik zou moeten doen. Ik denk dat ik echt niet zonder Matthy zou kunnen. Ik weet het eigenlijk wel zeker.

Matthy knuffelt nog even met mij om me een beetje te troosten. Ik was er echt van overtuigd dat ik Matthy nooit meer terug ging zien. "Kijk me eens aan, schatje." Zegt Matthy liefjes, terwijl hij met zijn vinger mijn kin optilt. "Waar ging je droom over, liefje?" vraagt Matthy. "Ik was opeens weer in het ziekenhuis. E-en jij lag daar. M-maar je zat helemaal onder het bloed e-en leefde niet meer." zeg ik terwijl er weer een traan over mijn wang rolt. Ik dacht het echt. Ik dacht echt dat ik hem voor altijd kwijt was. Deze droom voelde zo echt. Dat heb ik nog nooit gehad. Matthy houdt me steviger vast en kriebelt een beetje over mijn rug. "Ach, schatje." Zegt hij en geeft me een kusje. "Ik blijf bij je schatje, voor altijd." Ik kijk hem nog even aan in zijn zee blauwe ogen. Zijn mooie blauwe ogen kijken mij ook aan. Met zijn handen pakt hij mijn gezicht liefjes vast. De tranen veegt hij met zijn duimen van mijn wangen. Zijn hoofd komt steeds een beetje dichterbij. Zijn mooie ogen komen steeds een beetje dichterbij. Totdat zijn lippen de mijne raken. Het voelt zo warm en veilig. Als hij loslaat kijkt hij mij aan. "Ik hou zo veel van je, Liesje." Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht. "Ik hou ook heel veel van jou, Matt." Ik geef hem nog een klein kusje en rust mijn hoofd op zijn borst. Met zijn handen kriebelt hij nog een beetje over mijn rug, totdat we beide weer in slaap vallen.

Als ik wakker word, lig ik nog steeds veilig in de armen van Matt. Gelukkig maar. Ik kijk naar boven en ik zie dat Matthy nog ligt te slapen. Hij is echt zo schattig als hij slaapt. Ik leg mijn hoofd weer zachtjes op zijn borst, zodat ik hem niet wakker maak. Ik kijk op mijn telefoon en ik zie dat het al 10:00 is. Dat betekent dat ik op zich dat ik nog wel even heb geslapen. Ik open mijn Instagram, omdat ik daar veel meldingen heb. Ik zie dat ik in veel foto's ben getagd. Op de foto zijn Matthy en ik te zien. Toen we gisteravond op het bankje naar de sterren zaten te kijken, zijn er foto's van ons gemaakt. Het zijn echt hele leuke foto's. Ook open ik tiktok, want daar had ik ook veel meldingen van. Ik denk dat daar waarschijnlijk hetzelfde op staat. En inderdaad, er zijn allemaal edits gemaakt van ons. Het is echt heel schattig.

"Je ziet er daar heel schattig uit." Hoor ik Matthy opeens zeggen met zijn lieve ochtend stem, terwijl ik door alle edits van ons scrol. Ik kijk hem lachend aan. "Goedemorgen, schatje. Heb je lekker geslapen." Zeg ik en ik geef hem een kusje. "Ja hoor, heb jij nog een beetje kunnen slapen?" Ik knik.

Na ongeveer een kwartiertje lopen naar de keuken om wat te eten. Raoul komen we daar als enige tegen. "Goedemorgen." Zeg tegen Raoul als we de keuken in lopen. "Goedemorgen, hebben jullie een beetje geslapen?" vraagt Raoul. Ik knik. "Ja hoor." Zeggen ik en Matt. We gaan naast Raoul zitten en eten ons ontbijt op.

"Hebben jullie nog plannen voor vandaag?" vraag ik. "Ja, we moeten sowieso nog een video opnemen ergens deze dagen, maar daarvoor moeten we nog wat boeken." Zegt Raoul. "Gaan jullie weer naar het buitenland?" vraag ik. Ze zijn best kortgeleden ook al weggeweest, dus ik vind het wel een beetje jammer als ze nu weer naar het buitenland gaan. Matthy knikt. "Sorry, Lies." Zegt Raoul. Ik vind het gewoon een beetje lastig zonder Matthy, dan ga ik hem weer zo missen. Ik kijk naar Matthy, die naar Raoul aan het seinen is. Niet veel later lopen ze met z'n tweeën naar de gang, wat gaan die nou weer doen.

Ik ruim de tafel even af en zet alles in de vaatwasser. Gelukkig komt Matthy dan weer uit gang. "Waar hadden jij en Roel het over?" vraag ik nieuwsgierig. "Omdat we de tickets nog niet hadden geboekt, heb ik gevraagd of jij mee mocht. En het mag." Zegt hij vrolijk...


Heeyy,  ik hoop dat jullie het boek nog een beetje leuk vinden?

Deze keer weer geen smut sorry. Ik ga proberen om binnenkort een soort van smut te schrijven, ik ben er namelijk achter gekomen dat ik het niet echt kan haha. 

Groetjes Suus!

Ik heb je nodig // BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu