HATE ME NOT (BOLS #1)

66: Trust

CHAPTER 66

Trust

MARKY's POV

LIMANG ARAW na ang nakalipas. Naging tahimik na rin ang lahat. Nakakapanibago at ang sarap sa pakiramdam na wala ka nang ikinabahala pa.

Limang araw na rin simula nang umalis ang pamilya Reyes. Nang nalaman nila ang ginawa ni Sarah kay Jenny, nagalit si tita at tito. At isa iyon sa kahihiyang nagawa ng anak nila sa iba. Umalis sila at iniwan ang kompanya sa isa nilang kamag-anak.

Sa Canada sila pumunta at doon din nila naisipang gamutin si Sarah at ibalik sa katinuan. Kahit na nangyari iyon kay Sarah, si Prince parin ang sinisisi niya sa lahat.

Hindi ito alam ni Prince. Hindi niya alam ang mga nangyayari lalo na kay Jenny. Nangako ako kay Jenny na hindi ko sasabihin kay Prince ang nangyari sa kanya.

Gusto kong ipaalam kay Prince ang lahat. Ang alam niya lang ay, pumunta ng Canada si Sarah at hindi matutuloy ang kasal nila sa susunod na taon. Masaya naman ako para sa kanya dahil magagawa na niya ang nais niyang gawin. Malaya na siya kung sino ang taong mamahalin niya.

Panatag na rin ang loob ko sa tuwing nakikita kong magkasama si Jenny at Tyler. Doon ko lang napansin na mahalaga si Jenny kay Tyler nang nakita ko kung paano protektahan ni Tyler ang kaibigan ko.

Gusto kong hindi pagdudahan si Tyler. Ngunit, meron paring isang bagay ang gusto kong kumpirmahin sa kanya.

Kung sino ang taong kausap niya kahapon na pinag-uusapan nila si Jenny.

Narinig ko iyon. Pero, hindi ako nagtagal sa pakikinig. Sa tuwing gusto ko siyang kausapin nang mag-isa, si Jenny ang ginagawa niyang palusot para hindi kami magkausap.

'Tyler, huwag mo sanang sirain ang pagiging panatag ko sa iyo at tiwala...'

Kapag mapapahamak si Jenny dahil sa'yo, ako mismo ang magpapabagsak sayo.

I really wanted Jenny to be safe. Na para bang, kapatid ko siya. Hindi ko maiwasan. Since the first time I saw her, she looks like Mom. May hawig sila ni Mama.

Alam kong nakakatawa iyong isipin.

"Marky! Patulong naman ako dito.." nagulat ako sa pagtawag ni mama sa akin.

Ngayon ko lang napansin na, tumutulong pala ako sa pag-de-desenyo dito sa labas ng pintuan. It's 15 days before Christmas. Ang dali ng panahon. Kumusta na kaya si Prince ngayon.

Naglakad ako papunta sa kinaroroonan ni mama. Kita ko sa mukha niya ang ngiti habang isinasabit sa christmas tree ang mga christmas balls.

"Ako na po diyan. Magpahinga na po kayo" ani ko rito.

"Wala naman akong gagawin ngayon. And diba nakausap mo na iyong private investigator? Kaya tutulong na lang ako dito sa bahay..." mahinahong sabi niya.

I sighed and smiled. "Ilalagay ko na ito doon..." kinuha ko yung star at inilagay sa itaas ng christmas tree.

"Mag-ingat ka anak."

Pagkatapos kong ilagay iyon, bumaba na ako at napansin kong naging malungkot na naman ang hitsura ni mama.

"Mom, bakit naman ganyan mukha ninyo? Malapit na mag-pasko. Wag na kayong malungkot" saad ko.

"Nag-overthink ako. Paano pag hindi natin makasama si Scarlet ngayong pasko? Marky, please. Tell me, ano nang balita sa paghahanap ninyo kay Scarlet?" hinawakan ko ang kamay ni mama bago nagsalita.

"Malapit na natin makita si Scarlet, Mom. Kailangan lang kumpirmahin ng private investigator na, siya ba talaga ang hinahanap natin." mahinahong sabi ko.