Somewhere In My Past.

Kabanata 1

Filipina 1888

Pag gising ko ay sobrang lamig sa kapaligiran at nang maimulat ko ang mga mata ko.

Nasaan ako?

Napatingin ako sa kaliwa ko, si Cassandra.

Ginising ko siya.

"oy Cassandra!"

bumangon naman siya, inilibot ko ang aking mga mata para pagmasdan ang paligid. Nasa isang kubo kami sa pagkakaalam ko. Hindi ba ako nanaginip?

Sinubukan kong kurutin ang sarili ko para magising pero nasaktan ako.

"Nasaan tayo" mahinahon niyang sabi.

"Aba malay ko! Pagkagising ko nandito na tayo!" Naguguluhan ako. Nasaan ba kami.

Napatingin din ako sa kasuotan namin parehas, ano to? Baro't saya? What is this?

What the! Nasaan ba kami? It's so baduy ah.

"Omy gad nasaan ba tayo? Let's ikot ikot in the house tignan natin kung may tao jusmiyo i cannot talaga" tumayo na kami parehas para mag libot libot sa bahay.

There is no one here?!

Oh no cannot be nasaan ba kami? I'm so gulo gulo na!

"What's happening ba?" Saad ni Cassandra.

Lumabas kami parehas ni Cassandra, omy gad there so many Kabayo and kalesa and andaming mga old Spanish style sa paligid so many kubo.

"Gagi what if nananaginip tayo? Sampalin nga kita?" napatingin ako sa sinabi niya.

"What?" I try to

"No! Tigilan mo nga ako! Eh kung ikaw kaya sampalin ko!"

Akmang sasampalin ko na siya kaso may dumating na babae She's not oldies pero she is so maganda feeling ko mga 25 pataas lang siya.

"Hindi kayo nananaginip, sa katunayan ako ang nagdala sainyo rito" mahinhing wika niya.

"S-sino ka?" I ask her "paano kami napunta here?" I ask again.

"Ako si Felecidad ang isa sa mga babae sa larawang kinuha ninyo"ani ng babae.

"Pero hindi namin kinuha ang Picture na sinasabi mo, nakita lang namin iyon and we don't have an interest "sabi ni Cass.

"Pero hindi ninyo ibinalik sapagkat dinala ninyo, kaya narito kayo upang matapos ninyo ang misyon at nang makabalik na kayo sa panahon ninyo" she's so matalinghaga malalim mag salita sa wikang tagalog.

"Alam mo girl ibalik mo na kami, hinahanap na kami ng mga magulang namin we don't have time for that stupid things" cassa said, i agree what if hinahanap na kami.

" 'wag kayong mag alaala hindi tumatakbo ang oras sa panahon ninyo, hanggang naririto kayo at hindi pa ninyo tapos ang misyon ninyo hindi kayo makakabalik sa panahon ninyo" paliwanag niya.

"Ano? Paano kung hindi namin matapos yang misyon na sinasabi mo? Habang buhay na ba kami dito?" I ask "Oo, ganon na nga" tumango siya saamin.

"Ano ba kasing misyon yan? Nang masimulan na?" Magmamadali masyado itong si cassa.

"Nasa inyo hindi ba? ang Larawang kinuha ninyo isa doon ang kapatid ko si Elena Nag pakamatay siya dahil sa pag ibig at kailangan ninyo akong tulungan- tulungan ninyo ako na hindi siya mamatay..."

"Paano pag hindi namin nagawa yun?"tanong ni cass

"Gaya ng sabi ko kanina, Hindi nakayo makakabalik sa panahon ninyo habang buhay na kayong makukulong sa nakaraan"sabi niya.

"Sige na mag ayos na kayo, may mga damit na nariyan sa inyong mga tampipi na maari ninyong gamitin- aalis tayo kailangan nating umuwi sa San Teodoro"saad ni Felecidad.

"Saan naman iyon?" Tanong ko.

"Ang lugar kung saan kayo nakatira, huwag na muna kayong mag tanong maiiwanan tayo ng barkong ating sasakyan kaya magmadali na kayo" ani niya saamin at lumabas na sa kubo.

napaupo nalang ako, nilingon ko ang higaan Naming dalawa ni Cass nakita ko ang picture na sinasabi ni Felecidad.

Nagulat ako dahil hindi na kupas ang larawang iyo at napakalinaw ng mga itsura nila di katulad kaninang nakita namin na Kupas na at sobrang labo halos hindi na makita ang mga tao sa Picture.

At tunay nga napakaganda ng mga itsura nila si Felecidad ay naupo sa tabi ng kanyang ina sa kanan at ang isang lalaki naman ay nakatayo sa likod niya at ang isang babae naman ay nakaupo sa kaliwa ng kanilang ina at ang kanilang ama naman ay nakatayo sa likod- katabi ng lalaki sa tabi ni Felicidad.

"Omy gad girl grabe hindi ako makapaniwala dati nababasa o napapanood ko lang ang mga time travel ngayon nangyari na siya sa buhay ko" napatingin ako sakanya.

"Wala na tayong magagawa, mukhang walang balak talaga si Felicidad na ibalik tayo sa panahon natin" i said, sa tingin ko ito talaga ang kapalaran namin we don't have a choice.

"Hindi naman natin alam paano mabuhay dito!" Saad ni Cassandra.

"Huwag kayong mag alala pagkat kasama naman ninyo ako, narito naman ako upang gabayan kayo" nagulat kami ng sumulpot siya sa tabi namin.

We have to face our destiny.

*************

Helloo halaa na enjoy ko pag aayos ng story koooo basahin ninyo guys itoo.

Vote and comment is highly recommend.

Guys i have another account pala

Binibiningdorothy please follow my Main account!!!