Seven Wonders in Kaden High

Wonder 23: Battle

Raw chapter, hindi pa na-edit please bare with me. Thank you. Enjoy reading!

***

Raisha's POV

I was too stunned to speak. We safely came back to where we us before seeing the fifth wonder's past.

Hindi mapigilan ang pag-agos ng aking mga luha dahil sa nalaman tungkol sa nakaraan ni Azi, ang fifth wonder. He's too young to experience a traumatic tragedy like that.

Hindi ko masikmura ang ginawa sakanila ni Anton, sarili pa niyang ama ang nanakit sakanila. Kumuyom ang aking kamao.

May ganon pala, may ganong tao pala na kayang manakit sa sariling pamilya, kahit anong paliwanag mo, kahit anong paki-usap mo, sarado na ang isip at pinaniniwalaan na lang ang sarili. Why such thing even exist?

This is my first time seeing a psycho. Nakakalungkot at nakakagalit dahil ama pa ito ni Azi.

"Okay ka lang?" naluluha akong tumingin kay Rei. Mabagal akong tumango.

I don't know why I'm being emotional right now. It's just that what happened to them is very painful. They didn't deserve to be treated like that. They didn't deserve to be killed!

Kaya hindi ko rin masisisi si Azi kung bakit galit at paghihiganti ang laman ng kaniyang puso't isip.

"Damn it! Second is surely doing his freaking way to intervene!" I heard Azi's frustrated voice. Agad akong lumingon sakanya at nagtama ang mga mata naming dalawa. Bumalik ang nararamdaman kong lungkot.

Tumalim ang tingin nito na hindi ko maintindihan kung bakit. Did I do something? May humila sa aking kamay at nilagay sa likod. It was K.

He pulled me to his back like he's protecting me. I gently pulled away my hands that he's gripping.

"Don't look at me with pity, I don't need it!" Napatalon ako sa gulat dahil sa pag-sigaw ni Azi.

Normal bang gusto ko siyang yakapin at aluin? Sa kabila ng mga nangyayari gusto kong iparamdam sakanya na hindi siya nag-iisa. Na hindi niya kasalanan ang nangyari sa kanila ng kaniyang ina.

I want to show him that there are still good people around. There's still a person who would care for him. Who will love him even in after life.

"It's not our intention to see your past, go cry to Second." diretsong saad ni K.

"Aalis na kami Five," segunda ni Eri.

"Come," pag-yaya niya sa amin. Nag-aalangan man ay sumunod ako sa kanila. Nagsimula na kaming maglakad papaalis.

"Aalis? Sinong nagsabing aalis kayo?" napatigil kami at tumingin sakanya. Of course, it will be suspicious if he will just let go of us easily.

"Our business is done Five." mahinahong sambit ni Eri. Hindi ko alam ngunit tila biglang naging malamig ang paligid.

"This is bad." I heard K mumbled. Nilibot ng mata ko ang paligid. Tila napunta kami sa isang madilim na lugar.

This place feels void. You won't feel anything even the wind, the sound, and life. Completely plain black place.

Habang nangangapa sa lugar kung nasaan kami ngayon ay may biglang nagsilabasang kulay pula na mga mata at diretsong nakatingin sa amin.

Sa di malamang dahilan bumilis ang tibok ng puso ko sa takot at kaba. Sinong hindi matatakot sa ganito? Dapat talaga hindi ko na ni-involve ang sarili sa mga wonders.
(╥﹏╥)

Nanginginig ang kamay na kinuha ko ang talisman sa aking bulsa. I wrote light so we can see the place.

I place it near to the red eyed creatures. My eyes grew wider when I saw what's hiding behind the darkness. Toy guards. Too many giant toy guards. Looking on us with hunger in their eyes, ready to devour us.