Moonlight Throne (Gazellian Series #6)

Chapter 38

Chapter 38

Paglipad

Hindi ko napigilan ang tipid na pagtakas ng luha sa sulok ng aking mga mata. Alam kong kulang pa ang oras na iyon para sa kanilang dalawa, at kung bibigyan ako ng pagkakataon at higit na kakayahan ay mas gugustuhin ko na silang totoong magtagpo.

Nararapat lang iyon kay Rosh... nararapat lang iyon sa anak ni Diyosa Eda. Ngunit mahirap man tanggapin ang panahon nilang magkasama'y tila malayo pa.

Alam kong hindi sapat ang sandaling iyon para sa kanila, pero nasisiguro ko na iyon na ang huling bagay na nais gawin ng prinsipe bago tuluyang maputol ang kanilang saglit na koneksyon.

Tila kumirot ang puso ko nang masaksihan ang sinseridad sa magaang halik na iyon ng prinsipe. Ilang beses ko na siyang nasaksihang humalik sa kamay ng iba't ibang babae mula sa Parsua at halos lahat iyon ay nasusundan ng kanyang mapaglarong ngisi, ngunit ibang-iba ang prinsipe sa harap ng anak ng diyosa.

Ang pangungulila... pag-aasam at pagmamahal.

Katulad ng paraan ng titig, hawak at haplos... na tanging nararanasan ko mula sa aking hari.

Akma ko na sanang ibabalik si Rosh sa panahon kung saan kami naroon, at alam kong inaasahan niya na rin akong gawin iyon. Ngunit nang handa ko nang gawing bula ang kabuuan ni Rosh at hayaang maglaho sa isipan ni Noella, tila may kung biglang pumigil sa kapangyarihan ko. Inakala kong iyo'y mula sa kapangyarihan ng asul na apoy, ngunit bigla na lang naalarma ang sistema ko nang makilala kung kanina nagmula iyon—kay Noella.

Hinihila ng kapangyarihan niya ang presensiya ni Rosh nang hindi niya nalalaman.

Kahit si Rosh na inaasahan nang maglalaho ang sarili sa isipan ng babaeng nasa harapan niya'y ilang beses nang napapakurap sa kalituhan. Pilit kong ginamit ang kapangyarihan ko upang hindi na siya patagalin pa roon, ngunit higit na makapangyarihan sa akin si Noella sa pagkakataong iyon dahil nagaganap ang pangyayari sa kanyang sariling isipan. 

"Rosh..." tipid na tawag ko sa pangalan ng prinsipe.

Nanatiling nakapulupot ang dalawang braso ni Rosh sa baywang ni Noella. Habang si Noella naman ay nag-aalinlangang hawakan ang prinsipeng nasa harapan niya. Pabalik-balik ang tingin niya sa leeg ni Rosh at sa kanyang mga nunal at mukha ng nito.

"W-Who are you?"

Akma nang magsasalita si Rosh, ngunit itinikom niyang muli ang mga labi niya. Sa halip ay ilang beses siyang napalunok habang nanatiling nakatitig sa babaeng yakap niya.

"I said who are you? Why are you in my dream again?"

Ilang beses siyang napakurap. "Now you're aware that you're still dreaming."

"Dahil sa panaginip lang kita nakikita. A-Are you my guardian angel?"

Umawang ang bibig ni Rosh. Kusang nawala iyong pagkakayakap niya kay Noella at napahakbang siya ng dalawang beses paatras. Agad namaywang ang prinsipe at napatingin sa taas na tila nagpipigil na malakas na halakhak, iyong tipikal niyang tawa sa tuwing nakakarinig siya ng bagay na hindi niya matanggap mula sa mga Gazellian.

"Guardian angel? What the—" agad tumaas ang kilay ni Noella na tila hindi niya gugustuhing marinig ang sunod na sasabihin ng prinsipe. Kaya umurong ang dila ng kinikilalang prinsipe na hindi nais putulin ang dapat sabihin ng kahit sino.

Lumambot ang ekspresyon ng ikalawang prinsipe ng Deltora, nawala ang pamamaywang at muling humakbang papalapit kay Noella.

"My love, I have fangs..." mas malambot at tila bulong na usal ni Rosh.