Moonlight Throne (Gazellian Series #6)

Chapter 29

Chapter 29

Kakampi

It didn't take another second for me to recognize those familiar figures. It wasn't new to me about the idea that my father and Danna once had their journey on time. As a matter of fact, it's not just once but endless of times that led them to different discoveries.

But the realization that I'd meet them in this era? In this situation that the goddesses might be lurking around and just waiting for a good opportunity to trap and kill us?

Isa pa rin ba ito sa mga plano ni ama? Na makasalubong namin ang kanyang batang bersyon sa panahong ito? Ngunit para saan?

Wala sa sarili akong muling sumulyap sa siwang ng bahagyang nakabukas na pintuan. Wala na doon sina ama't Danna, ngunit nasisiguro ko na silang dalawa iyon. Isa pa, nagtama ang aming mga mata ni Danna.

Does she have an idea about our identity and our purpose here?

Hindi ko man aminin at mahirap man tanggapin, si Danna ay isa rin sa mga kilalang pinakamatalinong bampira hindi lang sa kanilang henerasyon, kundi pati na rin sa kasalukyan. Nagbago lamang ang tingin sa kanya ng nakararami dahil sa paratang sa kanya sa pagkamatay ni ama.

It was her great mind that caught my father inside her trap. My father was always fascinated with creatures with a sensible mind, and I knew that he have seen all those from Danna, his first love.

Masasabi ko man na matagal na naming tanggap si Desmond bilang Gazellian, ngunit bilang anak ni Reyna Talisha, mananatili pa rin limitado ang paghanga ko kay Danna.

I am still a son who's bitter for his mother.

Mariin akong napapikit at napamasahe sa aking noo. Ano na lang ang mangyayari kung maging ang mga kapatid ko ay makita sila?

What is this all about, father?

"Dastan?" nawala ako sa pag-iisip nang mapansin na bahagya nang nakasilip sa akin si Lily, sa kabila naman ay si Leticia na lumulutang pa rin.

Dahil pansin ko na nasa akin na muli ang atensyon ng lahat, lalo na ang mga katunggali ko sa baraha, sinikap kong ipakita sa kanila ang pekeng personalidad ko.

"Ngayon na nanalo na ako, maaari na akong umayaw, hindi ba? Sapat na siguro ang mga gintong iyan mga kapatid?" Sumulyap ako kina Finn at Evan.

Ngunit naunang sumagot ang isa sa mga katunggali ko. "M-Madaya. Dapat ay walang—"

Muli akong ngumiti. "Ngunit wala iyon sa usapan, hindi ba?"

Tumayo na ako at pormal kong pinagpagan ang aking kasuotan. "Ako'y salamangkero ngunit isa rin negosyante. Hahayaan ko pa bang maubos ang mga gintong pinanalunan ko?"

Nang sabihin ko iyon ay walang nakapagsalita sa kanila bagaman may bahid ng pagprotesta ang kanilang mga ekspresyon. Hindi pa rin nakaligtas sa akin ang mapanuring mga mata ni Albino, ngunit sa pagkakataong iyon ay hindi ko na sinagot iyon ng pagpapanggap ko.

Bumalik ako sa posisyon namin kanina at ramdam ko ang pagtataka ng mga kapatid ko.

Ngayong inakala ko nang hawak ko na ang sitwasyon, bigla na namang naging komplikado ang lahat. Should I meet them? Should we join force? Or is it another trick to test me?

Kilala ako ng mga kapatid ko at hindi na sila nagtangka pang lumapit sa akin at hinayaan nila munang si Leticia ang siyang kumausap sa akin.

I was leaning on the wall with my crossed arms when Leticia worriedly flew near me. "A-Anong nangyari? Biglang nagbago ang awra mo?"