Polar Opposites

Background Check

Polar Opposites by JellOfAllTrades
Chapter 11
Background Check

Nagising ako sa malakas na tunog ng cellphone alarm ko. Agad akong umupo at pinatay iyon.

"Eto na naman tayo," Buntong hininga ko.

Kinusot ko ang inaantok ko pang mga mata at tiningnan ang family picture namin na nakalagay sa table katabi ng higaan ko.

"Ilang taon na rin pala," Bulong ko sa sarili ko. Ang tagal na noong huli kong nakasama sila Mama at Papa. Ilang taon na rin pala akong namumuhay mag-isa.

Parang may tumusok sa puso ko nang maalala kung anong meron sa araw na ito. Dati inaabangan ko pa ang June 21, pero ngayon hinahayaan ko na lang itong lumipas na para bang normal na araw lang ito.

"Sabagay, normal na araw lang naman talaga ito. Wala namang nakaka-alala." Tumayo na ako at nag-ayos para sa pagpasok.

Mabilis lang ang kilos ko at tinapay at kape lang ang agahan ko. Gusto ko sanang maiyak sa katahimikan ng apartment ko pero wala nang silbi ang mga luha ko. Dapat masaya ako ngayon, kahit ngayon lang.

Umalis na ako ng apartment ko at pumasok ng school. Hindi ko na pinansin ang mga tingin ng mga estudyante at dumiretso sa classroom ko. Doon ay naabutan kong tahimik ang lahat dahil ang henyong si Alec ay natutulog na naman sa upuan niya.

Naupo na ako sa upuan ko at nagbasa na lang ng notes ko. Pero kahit focused ako sa binabasa ko ay parang lumilipad naman ang isipan ko sa nakaraan. Napabuntong hininga na lang ako at sinara ang notebook ko.

May humikab sa likuran at nang lingunin ko ito ay nakita kong gising na si Alec. Nakita niya akong tumingin at saglit kaming nagkatitigan.

Umiwas na ako ng tingin kasi baka pagtripan na naman niya ako and honestly, bad mood na ako. Ayoko nang dagdagan.

Dumating na ang professor namin at nagsimulang mag-attendance. Wala si Chang ngayon kaya wala akong katabi. Pero kung iisipin noon pa lang first day ay parang wala na talaga akong katabi. Dahil sa takot nila kay Alec ay walang kumakausap sa akin. Ang bandang Proof Rock lang talaga ang mga kaibigan ko dito sa school.

Nakaramdam ako ng tapik sa balikat ko at nakita kong lumipat sa tabi ko si Alec.

"Hey," Bati niya.

"Uhm... Hi?" Nagaalangan kong bati.

"You okay?" Tanong niya.

"Yeah, I'm fine."

"Are you sure?"

Tiningnan ko lang si Alec. "May kailangan ka ba?"

Umiling siya at hinarap na ang professor namin.

Sinubukan kong magfocus sa lecture sa pamamagitan ng pagsulat ng notes. Si Alec naman nakita kong may binabasa lang sa cellphone niya.

Nang matapos ang klase ay inayos ko na ang gamit ko.

"Sophie," Tawag ni Alec.

"Bakit?"

"Okay ka lang ba talaga?" Tanong niya ulit. Naninigurado ang mga violet eyes niya at hindi ko alam kung anong meron sa kanya. Hindi naman siguro niya alam? Wala akong pinagsabihan tungkol sa araw na ito.

"Okay lang ako."

Tumango siya at lumabas na kami ng classroom. Since magkaklase ulit kami sa susunod na klase ay sumabay siya sa'kin. Pero hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.

"Sophie, oy, mamansin ka naman." Tawag ni Alec sa akin nang paakyat na kami ng hagdan.

"Bakit na naman ba, Alec?"