Mavi gözleri, kızın ürkek gözlerini bulduğunda dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı, belli belirsiz bir gülümseme genç piyanistin yüzünü yalayıp geçti. "Şimdi," diye mırıldandı kızın rüzgarla dağılan dalgalı saçlarına bakarak. "Ben de bilmiyorum." Kız histerik bir kahkaha attı ve cevabını çok iyi bildiği o soruyu sordu. "Neyi?" Genç adamsa kızın aksine durumdan oldukça rahatsızdı. "Gerçekle hayali." [Bu Piyanist kitabımın 2.sidir. İlkiyle bağlantılı olduğu için önce onu okumanızı tavsiye ederim :) ]