Duygu, neredeyse hiçbir şarkısını bilmediği Duman grubunun konserine kuzeninin ısrarlarıyla gitmek zorunda kalır. O geceden tek beklentisi yağmura yakalanmamakken en beklenmedik olanı, sırf onunla konuşabilmek için açılmış sahte bir hesabın gönderdiği mesajdır. "Hiç kimse" olmak isteyen isimsiz bir yabancıyla "bir" olunur mu? Yalnızca mesajlaşarak karşı tarafın samimiyetine inanılabilir mi? Yüzünü görmediğin bir insana güvenmek ne kadar mantıklıdır? Her açıdan olanaksızsa bu ancak bir masal olur ki giriş cümlesi zaten böyle yazılmıştır: "Bir balmış bir yokmuş, bir Duman konseri, yaralı birkaç melodi ve yüzlerce insan arasında sadece senle ben." *"Anonim: BAL" ve "Sevgisi Bal Kokan Adam" adlı kitapların yeniden yazılmış kitabıdır. 13.01.2024
29 parts