Η παρακάτω ιστορία, είναι αφιερωμένη στη μνήμη ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου... "...Το παλιό τρένο σφύριξε ξαφνικά και οι μηχανές του άναψαν. Οπισθοχώρησε ξαφνιασμένος, γιατί δεν φαινόταν σε κατάσταση να ταξιδέψει, αλλά να διαλυθεί. Για ένα περίεργο λόγο όμως, ένιωσε τις αισθήσεις του να παραλύουν. Ο ήχος της μηχανής που ετοιμαζόταν να φύγει, ασκούσε πάνω του μια περίεργη έλξη. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Πήρε μια βαθιά ανάσα, και ανέβηκε με κόπο...."