THREE
"May quiz bee ata next week. Then yung first nating kalaban ay yung section nila Kei. Gosh, like so maraming pogi ron! Kilala mo si Stephen tsaka si Joshua? Ang hot nila diba? At magpapahuli ba dun si Mr. Mysterious Guy Kei Hendricks?! Alam mo pangarap ko talagang mapunta sa section na 'yon eh." kinikilig na sambit ni Max habang niyayakap ng mahigpit ang unan sa kama ko.
"Stop it, Max. What's so good about their section? Mas maganda yung section natin. We have Denrick, who is good in Science. Catherine, the math genius and are you forgetting about me? I am the current Vice President of our section. Rank 2 in academics and I can compete in all subjects. So tell me Max, pano nila maipapanglaban ang ka-gwapuhan nila sa Quiz Bee next week?"
Napa-awang saglit ang bibig ni Max bago ito sumagot sa akin.
"Woah, can we slow down there?" napaupo si Max galing sa pagkakahiga sa kama ko.
I'm actually reviewing our lessons for tomorrow at dahil masipag na bata si Maxine ay nandito na naman sya sa kwarto ko para manggulo.
"I'm not looking down on our section, Chlo. I'm just stating na maraming pogi sa kanila. You should take things easily. Parang ang hot-headed mo masyado these past few days. May nangyari ba?"
Pagkatanong ni Max non ay isa isang nag-flashback na parang panaginip yung night na pumunta si Kei dito sa kwarto ko. I don't want to remember that scene again pero it's really haunting me. Kung pwede lang iumpog yung ulo ko sa pader para makalimutan yung particular na nangyaring iyon ay ginawa ko na.
"Yeah, something happened na hindi dapat nangyari." nakatulalang sabi ko tsaka tumingin sa kanya.
"Kwento!" na-excite na tanong nito. I should tell her. And besides, there's no point in hiding it. "Is this about Kei?" ngiting ngiting sabi nito.
"Yes, he went to my room last week. Around 9 or 10 in the evening, I think." nakuha ko ang buong atensyon ng kaibigan ko dahil mabibigat ang tingin nya sa akin na para bang nakasalalay ang buhay nya sa sasabihin ko. Napalunok ako ng kaunti bago ko sinundan ang kwento ko. "And he declared a war." napakunot ang noo ni Max sa narinig.
"A war? Wait, I don't get it. Ano bang eksaktong sinabi ni Kei?" halatang gulong gulong tanong nya sakin.
Humugot ako ng malalim na paghinga. Hindi ko alam pero parang biglang nag-init ang pisngi ko gayong hindi ko pa naman sinasabi ang nasa isip ko.
"S-sabi nya ay liligawan nya ako!"
Biglang nagtatalon sa kama ko si Max at pinaghahampas yung unan ko sa pader.
"Shocks! I knew it! He's inlove with you!" parang baliw na sabi nito habang tinuturo pa ako.
I can't belive it. Masaya pa sya sa sinabi ko sa kanya. Kei is insane and seriously, pinaglalaruan nya lang ako. Obvious naman eh. Dati palang mapan-trip na sya.
"Max, this is a trap. I know it. Si Kei pa ba? Do you really think na inlove sya sakin?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya at ang sira ulo naman ay tumango sa sinabi ko. No way! "You're kidding right? He can't be inlove with me."
"And why not? You see, you have all the attributes of an ideal girl." bumaba sya mula sa pagkakatayo sa kama ko at naglakad sa likod ng kinauupuan ko.
"Matalino." sabay turo sa noo ko.
"Mayaman." at nag-money sign sya.
"Maganda." hinawakan nya ang baba ko at inangat ito.
"Medyo sumablay lang sa ugali pero keri lang." she now sat above my table at dumekwatro pa rito. "So again, Chlo, hindi imposibleng magkagusto sayo si Kei."
Napa-irap nalang ako sa ere. "I don't know the reason kung bakit pinagpipilitan mo si Kei sakin pero honestly, wala talaga akong gusto sa kanya. Kaya excuse me Max while I finish reading our lessons for tomorrow. Inuupuan mo yung notes ko."
"Ok, sabi mo eh. Pero I'm still hoping na maging kayo. Ako yung number 1 fan ng loveteam nyo hahaha." babatuhin ko sana ng notebook yung abnormal ng bigla nalang 'tong tumakbo palabas ng kwarto ko.
Of all guys, why Kei?
Kinabukasan ay sabay kaming pumasok ni Max as usual. Umupo ako sa table ko at nilabas agad yung notebook ko para basahin 'to habang naghihintay sa pagdating ng teacher. I wonder why Kei's always showing up after class and never before the class starts. Diba sinabi nyang manliligaw sya? Then dapat ihahatid at susunduin nya ko.
"Good Morning Class!" nabalik sa wisyo ang utak ko ng biglang dumating yung teacher namin. "As you all know, we will be having a quiz bee next week. The representatives will have an additional grade with my subject."
Lumaki ang tainga ko dahil sa narinig kong additional grade. Yes, I am grade conscious. At kahit pa sabihin ng iba na gahaman ako sa grade ay wala akong pakealam. This is the only way to please my parents at handa akong gawin ang kahit na ano para lang mapansin nila ako.
Pagkauwian ay agad akong nagpaalam kay Max dahil pupunta pa akong faculty para sabihin kay Mrs. Santos na sasali ako sa quiz bee sa Math. Kasama ko si Catherine at isa pa naming classmate na lalake.
"Puntahan nalang kita mamayang gabi sa kwarto mo." wika nito habang nakatingin sa akin na nag-aayos ng bag. "Goodluck, Chlo! Alis na ko."
"Yeah sure. Thanks."
Pagkalabas namin sa classroom ay nadatnan ko na namang sumusunod si Kei sa amin. Hindi ko nalang sya pinansin at kinausap na ang mga kasama ko para sa darating na quiz bee.
"Nag-eexpect ako na mananalo ang section nyo dahil nandito si Cath." saad ni Mrs. Santos kaya napatingin ako sa katabi ko.
Magaling din naman ako sa Math pero lahat nalang ng recognition ay napupunta kay Catherine.
"Pag-usapan nyo na kung paano nyo paghahatian ang pagre-review sa topics. Ang coverage ay simula 1st quarter hanggang sa latest na itinuro ko." binigyan kami ng copy ng topics na dapat naming aralin.
Math is complicated and most of the time, nakaka-praning. But I enjoyed its uniqueness. Kung baga sa buhay, kailangan mo munang intindihin ang problema bago mo ito masolusyunan. It's a matter of trial and error. Hindi porque nag-error ay susuko na. Nakaka-aliw na pinaiikot ng Math ang utak ko.
After naming pumuntang faculty ay nagpaalam na ako sa dalawa kong classmates. Sa akin naka-atas ang mga napag-aralan namin nung second quarter samantalang si Cath naman doon sa medyo complicated na at yung isa sa mga basic sa first quarter.
"Sasali ka sa quiz bee?" bungad sa akin ni Kei nang kaming dalawa nalang ang natira.
"Oo. Kailangan ko pang pumunta ng library kaya 'wag mo na akong sundan. Makakagulo ka lang sa akin doon." tinalikuran ko na sya at naglakad na papunta sa library ng school namin.
Kahit na hindi ako lumingon ay ramdam ko pa rin ang pagsunod nya sa akin. Napailing nalang ako habang naghahanap ng mauupuan.
Maraming tao sa loob ngunit hindi lahat ng upuan ay okupado dahil sa laki ng library namin. Dalawang palapag ang lawak nito at may escalator pa sa loob para hindi mahirapan ang mga estudyante sa pagbaba o pagtaas.
"Anong subject ang sasalihan mo?" umupo ito sa tapat ko at seryoso akong pinagmasdan.
Nakipag-paligsahan din ako ng titig sa kanya pero agad din namang nagbawi dahil alam kong walang patutunguhan ang pakikipagtitigan sa lalakeng ito.
"Math." maikli kong sagot.
Inilabas ko ang notebook ko na puno ng lecture notes namin at maingat itong binuklat. Nagsimula na akong magkabisado ng ilang formulas. I can't let Catherine take all the fame. Kailangan ko ring mapansin dahil sa kakayahan ko. I don't wanna stay as the second best forever!
Lahat ng formula ay minemorize ko. Kahit hindi ko parte ay sinaulo ko na rin. Kumuha ako ng scratch paper at ballpen. Kailangan ko naman ngayon i-train ang utak ko sa pagsasagot.
Kinuha ko ang mahihirap na examples sa lecture namin at sinadyang hindi tignan ang sagot. Pagkatapos non ay sinarado ko na ang notebook ko at sinimulan na ang pagso-solve sa tanong.
"You're doing it wrong, Chloris." narinig kong pahayag ni Kei sa harap ko.
Napahinto ako saglit sa sinabi nya pero hindi ko inangat ang tingin ko para tagpuin ang ang mukha nya.
Pinagpatuloy ko pa rin ang pagsasagot sa problem. Ano namang alam ni Kei sa sinasagutan ko?! Ni hindi nga sya nabansagang matalino sa klase nila eh. Sikat lang sya dahil sa pangalang dinadala nya at sa angkin nyang ka-gwapuhan pero aside from that, wala na.
"You should transpose this." tinuro nyang ang numerong nakasulat sa papel ko.
Imbis na doon ako sa problem tumingin ay napako ang mata ko sa kanyang daliri. Malinis ang pagkakagupit non. May kahabaan din ang payat nyang daliri.
Dahil sa paglapit nya sa akin ay naamoy ko ang ka-akit akit nitong pabango. It lingers in my nose at hindi iyon yung tipong masakit sa ilong dahil sa tapang. Napalunok ako at napapikit ng ilang beses.
Ang magulo nyang buhok ay tumutusok sa aking noo. Tanda na anumang oras ko syang lingunin ay babalandra sa pagmumukha ko ang kabanguhan ng buhok nya. I wonder kung pabango ba nya talaga o shampoo sa buhok ang naaamoy ko.
"Chloris, do you get it?"
Natauhan ako sa pagtawag nya sa pangalan ko at wala sa sariling napatingin sa kanya.
Nagtama ang tingin namin at halos tumama na ang ilong ko sa mukha nya sa sobrang lapit namin sa isa't-isa. Naramdam ko ang init ng kanyang paghinga. Para nitong kinukuha ang hininga ko dahil unti unti na akong nauubusan ng hangin sa katawan.
My breath is uneven. Hindi ko ma-explain kung bakit naging ganon. Can science explain this feeling?!
"I-i'm sorry." nauutal na wika ni Kei at mabilis na lumayo sa akin. Pumula ng kaunti ang maputi nyang pisngi. "Tss, asar!" narinig kong bulong nito at inis pang ginulo kanyang buhok.
Nakatitig pa rin ako sa kanya. I don't know. It's like, hindi ako nahihiyang titigan sya ng matagal kahit na alam kong hindi na ito makatingin sa akin ng diretso.
I know I was shocked pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nakaka-recover sa pagkakabigla ko at parang ayoko nang maka-recover pang muli dahil doon.
"That stare again." kumalabog ang dibdib ko sa sinabi nya at mabilis na napatingin sa scratch paper ko.
"Hindi kita tinititigan." maang na sabi ko at hinawakan nang muli ang ballpen ko.
Napansin kong nangangatog ang kamay ko kaya naiiritang ibinababa ko nalang iyon para maitago.
"Do not look at me like that again. Masyado mong pinapa-aga ang kamatayan ko." ani nito at mabilis na kinuha ang bag sa gilid at naglakad na paalis.
Napahawak ako sa dibdib ko na naghu-hurumentado sa kaba.
Damn Kei! I don't know what kind of game this is but I'am not liking this anymore!